Πολλά τα συμπεράσματα από όσα συνέβησαν στην Κύπρο. Δεν αφορούν μόνο την Κύπρο ή την Ελλάδα αλλά και την Ευρώπη, την Ρωσία, την Αμερική. Λίγος χρόνος χρειάζεται ώστε να φανούν οι τάσεις και να σκεφθεί κανείς ψύχραιμα, αξιοποιώντας τα γεγονότα και τα δεδομένα.
Η βίαιη επιβολή του κουρέματος στο τραπεζικό σύστημα της Κύπρου περίπου σε ποσοστό 40%, ήταν μια ενέργεια στοχευμένη και προαποφασισμένη από μια βορειοκρατούμενη Ευρώπη υπό την ηγεμονία της Γερμανίας η οποία δεν έβλεπε με καλό μάτι την εμβάθυνση των σχέσεων ρώσικου χρήματος σε τραπεζικό παράδεισο εκτός του ελέγχου της.
Ο τραπεζικός παράδεισος της Κύπρου ήταν βέβαια στοχοποιημένος από το 2007 σύμφωνα με δηλώσεις ανωτάτων στελεχών της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας όταν και είχε διαπιστωθεί μεγάλη εισροή καταθέσεων.προς το νησί. Η γεωπολιτική σπουδαιότητα της θέσης του νησιού και τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων δημιούργησαν περαιτέρω κίνητρα.
Η Κύπρος κατάφερε να προστατέψει τις τραπεζικές καταθέσεις μέχρι και 100.000,00 ευρώ που ήταν και η πλειονότητα των καταθετών αλλά το ποσοστό κουρέματος στο 40% άνω του ποσού αυτού διώχνει τους μεγάλους καταθέτες και ούτως ή άλλως καθιστά αναξιόπιστο το τραπεζικό σύστημα της Κύπρου που ήταν ο αιματοδότης της οικονομίας. Πλέον η Κύπρος πρέπει να δημιουργήσει πάλι από το μηδέν , μετά τον Αττίλα, δεμένη στο ευρώ και σε καθεστώς βαθιάς ύφεσης.
Το δημοσιονομικό πρόβλημα της Κύπρου ήταν μικρό και ελεγχόμενο , 7 δισ. περίπου, το άθροισμα λίγο πολύ της έκθεσης στακ κουρεμένα ομόλογα του ελληνικό δημοσίου , 4 δισ. περίπου, ενώ το ατύχημα στον σταθμό ενέργειας της Κύπρου κόστισε περίπου 3δισ. στην κυπριακή οικονομία. Όμως και πάλι τα νούμερα αυτά ήταν μικρά για να δικαιολογήσουν ό,τι έγινε.
Εκεί που η Κύπρος βρέθηκε φανερά εκτεθειμένη και αδύνατη ήταν στα σφάλματα των ίδιων των Κυπρίων τραπεζιτών που απώλεσαν , όπως όλες οι τράπεζες του κόσμου, τεράστια ποσά, δισεκατομμυρίων ευρώ, πραγματικά χρήματα καταθετών τους, σε χρηματοπιστωτικά παράγωγα και προϊόντα Άλλως σε φούσκες. Τα χρήματα χάθηκαν.
Το πραγματικό χρήμα που απέμεινε ήταν πολύ λιγότερο των πραγματικών χρημάτων που είχαν εμπιστευθεί οι καταθέτες τους στις κυπριακές τράπεζες, άλλως αποτελούσε απλή λογιστική καταγραφή. Το σύνολο του τραπεζικού τζίρου στην Κύπρο ήταν 7 φορές επάνω από το ποσό του Α.Ε.Π. και πλέον αποτελούσε μια απλή λογιστική καταγραφή χωρίς πραγματικό αντίκρυσμα. Έτσι η Κύπρος κατέστη έρμαιο άλλων συμφερόντων που επιβλήθηκαν.
Η Τρόικα με την στάση της στην Κύπρο : Α) Έσπασε για πρώτη φορά το μοναδικό ταμπού που όλοι οι θιασώτες της φιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής θεωρούν ανέγγιχτο και ιερό. Το απαραβίαστο των τραπεζικών καταθέσεων. Ακόμα και στην Αμερική η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών που είχαν αδειάσει τα χρήματα των καταθετών τους επενδύοντας τα σε διάφορες χρηματοπιστωτικές φούσκες έγινε από το κράτος και κόστισε τρισεκατομμύρια δολάρια ώστε να μην πειραχτούν οι τραπεζικές καταθέσεις.
Το γερμανικό μοντέλο σπάει το ταμπού των τραπεζικών καταθέσεων. Οι καταθέτες ξαφνικά ευθύνονται για την πορεία της τράπεζας στην οποία εμπιστεύονται τα χρήματα τους και πρέπει να συμμετέχουν στις ζημίες της αν και ουδεμία δυνατότητα έχουν να επηρεάσουν την πολιτική της.
Β) Έδειξε με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι οι πολιτικές σκοπιμότητες και τα συμφέροντα επιβάλλονται στεγνά χωρίς ουδεμία τήρηση του πρωτογενούς Κοινοτικού Δικαίου και των Συνθηκών, χωρίς καν νομιμοποίηση από το Eurogroup. Χαρακτηριστικό ήταν ότι η τελική απόφαση ελήφθη στην συνάντηση μεταξύ Λαγκάρντ, Σόιμπλε, Μπαρόζο, Ρομπέι και Αναστασιάδη την Κυριακή βράδυ ενώ η Μέρκελ είχε διαμηνύσει από πριν ότι το Eurogroup δεν χρειάζεται να συνεδριάσει για την επικύρωση της συμφωνίας.
Η Ευρώπη βέβαια δεν είναι μια αλληλέγγυα δύναμη. Είναι μια δύναμη στην οποία συναποφασίζουν το Δ.Ν.Τ. με τη Γερμανία ενώ οι άνθρωποι που εκπροσωπούν τους ευρωπαϊκούς θεσμούς όπως ο Μπαρόζο ή ο Ρομπέι είναι σκληροί διαπραγματευτές των συμφερόντων που εξυπηρετούν χωρίς αυτά να έχουν ουδεμία σχέση με ιδανικά όπως η αλληλεγγύη των λαών.
Οι New York Times στην Αμερική χρησιμοποίησαν το παράδειγμα μιας αμερικάνικης εταιρείας της οποίας τα χρήματα παγώσαν στην Κύπρο αναμένοντας το ποσοστό απώλειας των εμπιστευμένων κερδών και κεφαλαίων τους στην Κύπρο.
This is not good for business είπαν στην Ευρώπη ευθέως και αυτό δεν αφορά τους πλούσιους Ρώσους ή τους συνταξιούχους ή τους μικροκαταθέτες. Καταρρέει η αξιοπιστία του μοντέλου στο οποίο στηρίζεται ο καπιταλισμός και λειτουργούν οι αγορές.
This is not good for business είπαν στην Ευρώπη ευθέως και αυτό δεν αφορά τους πλούσιους Ρώσους ή τους συνταξιούχους ή τους μικροκαταθέτες. Καταρρέει η αξιοπιστία του μοντέλου στο οποίο στηρίζεται ο καπιταλισμός και λειτουργούν οι αγορές.
