Εδώ και χρόνια έχουμε εθιστεί σε μία εικονική πραγματικότητα. Υπό τον πανικό συγκράτησης της αύξησης του δημοσιονομικού ελλείμματος τα μέτρα και οι νόμοι που θεσπίζονται πρόχειρα και χωρίς κανέναν σχεδιασμό παρουσιάζονται ως αναγκαία ενώ το σύνολο της ακολουθούμενης πολιτικής προπαγανδίζεται ως αναπόφευκτο. Έχουμε πειστεί πως ότι συμβαίνει γύρω μας αποτελεί τη μοναδική "ορθή λύση''.
Για τα αδιέξοδα της ορθής λύσης δεν χρειάζεται να κάνουμε λόγο. Έχουν γραφτεί πολλά, υπάρχουν δείκτες ενώ πάνω από όλα οι ίδιοι οι πολίτες βιώνουν τις τραγικές συνέπειες. Η ανυπόφορη κατάσταση όμως δεν θα είχε εμπεδωθεί ως αναγκαία ανεκτή στη συνείδηση του κόσμου, αν υπήρχε η ελάχιστη διάθεση κριτικής κατά της κυβερνητικής πολιτικής από τα μέσα ενημέρωσης.
Ο ασφυκτικός έλεγχος των media, της τηλεόρασης, των παραδοσιακών μέσων και εφημερίδων ήταν το αναγκαίο μέσο για να επιτευχθεί ο σκοπός. Η συγκυβέρνηση επικράτησε έστω οριακά και καλπονοθευτικά αλλά κατάφερε να διατηρηθεί στην εξουσία επειδή ακριβώς ήλεγξε ασφυκτικά την αλήθεια την οποία και βαθμηδόν υπέταξε στην προπαγάνδα.
Ο ασφυκτικός έλεγχος των media, της τηλεόρασης, των παραδοσιακών μέσων και εφημερίδων ήταν το αναγκαίο μέσο για να επιτευχθεί ο σκοπός. Η συγκυβέρνηση επικράτησε έστω οριακά και καλπονοθευτικά αλλά κατάφερε να διατηρηθεί στην εξουσία επειδή ακριβώς ήλεγξε ασφυκτικά την αλήθεια την οποία και βαθμηδόν υπέταξε στην προπαγάνδα.
Η ΕΡΤ ήταν ένα από τα θύματα. Όταν λειτούργησε εκτός της κυβερνητικής γραμμής την έκλεισαν σύμφωνα με τις επίσημες δηλώσεις κομματικών παραγόντων της ΝΔ Κλείσαμε την ΕΡΤ γιατί δεν στήριζε τον Σαμαρά!. Ακούσαμε βέβαια για το υπέρογκο κόστος λειτουργίας της, που ισχύει, για τις χιλιάδες των αχρείαστων συμβούλων που οι ίδιοι οι συγκυβερνώντες βέβαια διόριζαν όλα αυτά τα χρόνια, για όλη την κακοδιαχείριση που οι ίδιοι γέννησαν ως αιτία του κακού. Αντιστράφηκε όπως πάλι η πραγματικότητα. Το αίτιο του προβλήματος παρουσιάστηκε ως λύση του. Γι αυτό και η λύση βέβαια απέτυχε.
Η παρθενογέννεση της ΝΕΡΙΤ συνοδεύτηκε με την δημιουργία ενός νέου Υπουργείου (!) για να χωρέσουν πάλι κολλητοί, συγγενείς, φίλοι και φίλες. Η νέα δημόσια, κατ' ευφημισμό, τηλεόραση λειτούργησε ανεκδοτικά και για την ίδια την κυβέρνηση αφού είναι στην απόλυτη αφάνεια. Αμφιβάλλω αν την παρακολουθούν και ο ίδιος ο κ. Καψής ή Προκοπάκης που βέβαια αποδέχτηκαν και δημοσίως τον αναξιοκρατικό διορισμό του προσωπικού της ΔΤ, για να αποδείξουν πόσο περίτρανα αγνοούν την αξιοκρατία και τον σεβασμό της κοινής γνώμης. Παντελής Καψής: Αναξιοκρατικά αλλά με διαφάνεια οι προσλήψεις στη ΔΤ!
Νωρίτερα σε ένα άρθρο 7 λέξεων (!) σε ένα πολυνομοσχέδιο του Υπουργείου Υγείας (sic) χαρίστηκαν στους σημερινούς καναλάρχες, οι οποίοι ακόμα χρωστούν εκατοντάδες εκατομμύρια στο κράτος και στις τράπεζες, οι ψηφιακές άδειες μετάδοσης του τηλεοπτικού προγράμματος. Ψηφιακό ρουσφέτι στους καναλάρχες. Έτσι, το ζήτημα της ενημέρωσης έκλεισε σεμνά και ταπεινά. Ολοκληρωτικός έλεγχος μέσα από οργανωμένα συμφέροντα. Άλλοι παίχτες δεν χωρούν, πλέον η κοινή γνώμη θα δέχεται απερίσπαστα και ομοιόμορφα την προβολή του έργου "σωτηρία της χώρας''.
Η έκθεση των δημοσιογράφων χωρίς σύνορα τοποθετεί πλέον την Ελλάδα, μετά από βουτιά 50 θέσεων τα τελευταία 5 χρόνια του Μνημονίου, στον πάτο της Ευρώπης σχετικά με την ελευθερία του τύπου. Συνολικά στην 99η θέση της ελευθερίας του τύπου στα 180 κράτη. Βουτιά στο μαύρο για την ελευθερία του τύπου στην Ελλάδα. Οι κάτοικοι του Κιργιστάν ή της Γκαμπόν απολαμβάνουν πιο αντικειμενική ενημέρωση σύμφωνα με τους ίδιους τους δημοσιογράφους που αξιολογούν το καθεστώς ελευθερίας του τύπου σε μία χώρα.
Οι New York Times εξάλλου είχαν επισημάνει σε άρθρο τους την λογοκρισία της παρεχόμενης ενημέρωσης στην Ελλάδα αναγνωρίζοντας ότι οι πολίτες στρέφονται πλέον στα εναλλακτικά μέσα και στο ίντερνετ αμφισβητώντας τα taboo που παρουσιάζονταν ως αλήθεια από τα συστημικά και καθεστηκυία μέσα. NYTimes: Οι Έλληνες αμφισβητούν τα παραδοσιακά μέσα και στρέφονται στο διαδίκτυο
Έτσι λοιπόν πορευτήκαμε και πορευόμαστε ακόμα αυτά τα χρόνια. Σε μια εικονικά κατασκευασμένη πραγματικότητα ακόμα και για τα συνθήματα - σημαίες της κυβέρνησης, όπως αυτό του "πρωτογενούς πλεονάσματος". Να μην ξεχνούμε άλλωστε ότι 5-6 Υπουργοί της κυβέρνησης (κ.κ. Μιχελάκης, Καψής, Παναγιωτόπουλος, Κεδίκογλου, Γκιουλέκας, Αδριανός κ.λ.π.) είναι δημοσιογράφοι και γνωρίζουν πως να κάνουν την δουλειά τους η οποία ταυτίζεται με τον έλεγχο της κοινής γνώμης.
