Οι Ευρωπαίοι πολίτες ψήφισαν στις Ευρωπαϊκές εκλογές με πρώτο μήνυμα την μειωμένη συμμετοχή (43%) στις κάλπες ως έκφραση απαξίας της ακολουθούμενης πολιτικής. Οι ετερόκλητοι πολίτες της γηραιάς Ηπείρου πάντως έστειλαν τα μηνύματα τους όχι μόνο δια της αποχής αλλά και δια της συμμετοχής. Μένει να δούμε πόσο θα εισακουστούν από το κέντρο των Βρυξελλών.
Σε όλη την Ευρώπη, πλην της Γερμανίας της οποίας το χρηματοπιστωτικό σύστημα ωφελείται από την κρίση, οι πολιτικές λιτότητας και ο νεοφιλελεύθερος τρόπος διακυβέρνησης καταδικάστηκαν σφόδρα. Οι Ευρωπαϊκοί Λαοί, οι άνθρωποι που μοχθούν και παράγουν τον πλούτο, αμφισβήτησαν την δικτατορία του χρηματοπιστωτικού συστήματος που καθορίζει τις τύχες τους. Καταδίκασαν με την ψήφο τους την μετάλλαξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ένα λόμπυ τραπεζιτών και τεχνοκρατών που διοικεί και αποφασίζει μέσα από κλειστές πόρτες για την τύχη του κόσμου μακριά από τις παραδοσιακές Ευρωπαϊκές αξίες.
Σε κάποιες χώρες η καταδίκη συνδυάστηκε με την άνοδο της λαϊκής δεξιάς. Η απόσχιση από την Ευρωπαϊκή Ένωση με την ανάδειξη του UKIP στη Βρετανία ήταν η λαϊκή εθνικιστική πλειοψηφική πρόταση των Βρετανών. Το 2017 θα υπάρξει δημοψήφισμα για την αποχώρηση της Μ.Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση με μη αναστρέψιμες συνέπειες ενδεχομένως και για την ίδια την Ευρώπη. Οι αναλύσεις μάλιστα δείχνουν ότι το UKIP θα κρατήσει τις δυνάμεις του και στις επόμενες εθνικές εκλογές. UKIP threat won't go away. Poll suggests Voters will continue to support Nigel Farage at General Election.
Η ακροδεξιά συσπείρωσε την ευρωσκεπτικιστική κυρίαρχη τάση στην Γαλλία. Η Μαρί Λεπέν και η ακροδεξιά αναδείχτηκε σε πρώτη δύναμη αν και διαφοροποίησε τους Ευρωβουλευτές της από την Χρυσή Αυγή στο Ευρωκοινοβούλιο. Η εθνικιστική ρητορική συνδυασμένη με την αίσθηση ταπείνωσης του Γάλλου ψηφοφόρου που δεν θέλει η χώρα του να παραμένει ουρά της Γερμανίας και δέσμια μιας νεοφιλελεύθερης στρατηγικής που οδηγεί στην συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους, συστατικά στοιχεία του Γαλλικού πολιτισμού, οδήγησαν στον θρίαμβο της Λεπέν Economist: Marine Lepen's triumph
Το Λαϊκό εθνικιστικό κόμμα θριάμβευσε και στη Δανία χτίζοντας την πολιτική ρητορική του στην ενίσχυση του αντιμεταναστευτικού ρεύματος. Δανία: Θρίαμβος του Λαϊκού Κόμματος Στην Φιλανδία οι Ευρωσκεπτικιστές αύξησαν τις δυνάμεις τους όντας οι μοναδικοί κερδισμένοι των εκλογών. Στην Ιρλανδία ο Πρόεδρος των Εργατικού Κόμματος Γκίλμορ υπέβαλε την παραίτηση του εκλαμβάνοντας τα απογοητευτικά αποτελέσματα του κόμματος του που μετέχει της διακυβέρνησης ως ψήφο αποδοκιμασίας στην πολιτική σκληρής λιτότητας. Ιρλανδία: Παραιτήθηκε ο αρχηγός των Εργατικών μετά το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Η Ευρώπη σπαράσσεται.
Σε άλλες χώρες η αμφισβήτηση οδήγησε σε πιο γόνιμα πολιτικά μονοπάτια. Όπου αναδείχτηκε η Αριστερά οι εθνικιστικές, λαϊκίστικες ή ακροδεξιές δυνάμεις συρρικνώθηκαν. Στην Ιταλία, στην Ισπανία και στην Ελλάδα, στον Ευρωπαϊκό Νότο ενισχύθηκε η Αριστερά. Η δική της πολιτική αφήγηση και πρόταση είναι να αλλάξει την Ευρώπη θεσμικά και μέσα από τα fora της. Ο Αλέξης Τσίπρας συσπείρωσε επιτυχώς και ενέπνευσε την Ευρωπαϊκή Αριστερά κερδίζοντας κατά κράτος τις εντυπώσεις στο Ευρωπαϊκό debate και οδηγώντας την πρωτοεμφανιζόμενη λίστα Τσίπρα για πρώτη φορά στην Ιταλία να εισέλθει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και να εκλέξει 3 Ευρωβουλευτές.
Στην Ελλάδα τέλος είχαμε την ιστορική επικράτηση για πρώτη φορά του ΣΥΡΙΖΑ σε εκλογές εθνικής εμβέλειας. Βέβαια το μιντιακό εν Ελλάδι σύστημα πασχίζει να μας πείσει ότι το δεύτερο και το τέταρτο κόμμα που υποστήριξαν ενεργά περίπου οι 2 στους 10 Έλληνες αποτελούν εγγύηση και έκφραση κυβερνητικής πλειοψηφίας. Αλλά η Ελλάδα είναι η χώρα των θαυμάτων αν την βλέπει κανείς υπό το φακό του χρεοκοπημένου συστήματος. Γεγονός είναι πάντως ότι οι συσχετισμοί αλλάζουν με την φωνή του Τσίπρα να ακούγεται πιο δυνατά όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και στο εσωτερικό της χώρας εκφράζοντας πλέον την πρώτη δύναμη της χώρας.
Ο νεοφιλελευθερισμός, η βίαιη και θεσμική επιβολή της υπεροχής του χρηματοπιστωτικού συστήματος στις ζωές των ανθρώπων που παράγουν τον πλούτο και η υποτέλεια αυτών στην εξυπηρέτηση της σπείρας χρέους που δημιούργησε το ίδιο το τραπεζικό σύστημα (Σόιμπλε: Τα κράτη πληρώνουν τις τράπεζες που προκάλεσαν την κρίση), η φτωχοποίηση και η συμπίεση της αστικής τάξης, η καλπάζουσα ανεργία και τα αδιέξοδα της νεολαίας δημιουργούν αδιέξοδα ενώ τα κοινωνικά κράτη συρρικνώνονται και αδυνατούν να απορροφήσουν τους κραδασμούς.
Το τοπίο φαίνεται να ξεδιαλύνει. Η Ευρώπη ή θα έρθει προς τα αριστερά για να ισορροπήσει ακολουθώντας πιο φιλολαϊκές και δημοκρατικές πολιτικές στο σχεδιασμό και την λειτουργία της ή θα συνεχίσει να ταλαντεύεται επικίνδυνα. Η Αριστερά οφείλει να λειτουργήσει εθνικά αλλά και πανευρωπαϊκά συνδυάζοντας τις δυνάμεις της, διευρύνοντας τις συνεργασίες της, ενδεχομένως και με άλλες προοδευτικές δυνάμεις της Ευρώπης όπως τους Πράσινους, πολλαπλασιάζοντας τις φωνές της και παρουσιάζοντας συγκεκριμένες λύσεις και προτάσεις για μια άλλη διέξοδο από την κρίση ώστε να εισακουστεί από περισσότερο ακόμα κόσμο.
Ο βαθμός επιρροής της θα κρίνει αν οι εθνικιστικές και λαϊκίστικες δυνάμεις που εγείρονται και ανατέλλουν επικίνδυνα θα απειλήσουν το ίδιο το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα ή αν η παρούσα σπείρα χρέους και η νεοφιλελεύθερη συστημική διαχείριση του θα συμπιέσει ακόμα περισσότερο τους πολίτες, μέχρι, με κάποιο τρόπο, να επέλθει η κάθαρση.
Σε όλη την Ευρώπη, πλην της Γερμανίας της οποίας το χρηματοπιστωτικό σύστημα ωφελείται από την κρίση, οι πολιτικές λιτότητας και ο νεοφιλελεύθερος τρόπος διακυβέρνησης καταδικάστηκαν σφόδρα. Οι Ευρωπαϊκοί Λαοί, οι άνθρωποι που μοχθούν και παράγουν τον πλούτο, αμφισβήτησαν την δικτατορία του χρηματοπιστωτικού συστήματος που καθορίζει τις τύχες τους. Καταδίκασαν με την ψήφο τους την μετάλλαξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ένα λόμπυ τραπεζιτών και τεχνοκρατών που διοικεί και αποφασίζει μέσα από κλειστές πόρτες για την τύχη του κόσμου μακριά από τις παραδοσιακές Ευρωπαϊκές αξίες.
Σε κάποιες χώρες η καταδίκη συνδυάστηκε με την άνοδο της λαϊκής δεξιάς. Η απόσχιση από την Ευρωπαϊκή Ένωση με την ανάδειξη του UKIP στη Βρετανία ήταν η λαϊκή εθνικιστική πλειοψηφική πρόταση των Βρετανών. Το 2017 θα υπάρξει δημοψήφισμα για την αποχώρηση της Μ.Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση με μη αναστρέψιμες συνέπειες ενδεχομένως και για την ίδια την Ευρώπη. Οι αναλύσεις μάλιστα δείχνουν ότι το UKIP θα κρατήσει τις δυνάμεις του και στις επόμενες εθνικές εκλογές. UKIP threat won't go away. Poll suggests Voters will continue to support Nigel Farage at General Election.
Η ακροδεξιά συσπείρωσε την ευρωσκεπτικιστική κυρίαρχη τάση στην Γαλλία. Η Μαρί Λεπέν και η ακροδεξιά αναδείχτηκε σε πρώτη δύναμη αν και διαφοροποίησε τους Ευρωβουλευτές της από την Χρυσή Αυγή στο Ευρωκοινοβούλιο. Η εθνικιστική ρητορική συνδυασμένη με την αίσθηση ταπείνωσης του Γάλλου ψηφοφόρου που δεν θέλει η χώρα του να παραμένει ουρά της Γερμανίας και δέσμια μιας νεοφιλελεύθερης στρατηγικής που οδηγεί στην συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους, συστατικά στοιχεία του Γαλλικού πολιτισμού, οδήγησαν στον θρίαμβο της Λεπέν Economist: Marine Lepen's triumph
Το Λαϊκό εθνικιστικό κόμμα θριάμβευσε και στη Δανία χτίζοντας την πολιτική ρητορική του στην ενίσχυση του αντιμεταναστευτικού ρεύματος. Δανία: Θρίαμβος του Λαϊκού Κόμματος Στην Φιλανδία οι Ευρωσκεπτικιστές αύξησαν τις δυνάμεις τους όντας οι μοναδικοί κερδισμένοι των εκλογών. Στην Ιρλανδία ο Πρόεδρος των Εργατικού Κόμματος Γκίλμορ υπέβαλε την παραίτηση του εκλαμβάνοντας τα απογοητευτικά αποτελέσματα του κόμματος του που μετέχει της διακυβέρνησης ως ψήφο αποδοκιμασίας στην πολιτική σκληρής λιτότητας. Ιρλανδία: Παραιτήθηκε ο αρχηγός των Εργατικών μετά το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Η Ευρώπη σπαράσσεται.
Σε άλλες χώρες η αμφισβήτηση οδήγησε σε πιο γόνιμα πολιτικά μονοπάτια. Όπου αναδείχτηκε η Αριστερά οι εθνικιστικές, λαϊκίστικες ή ακροδεξιές δυνάμεις συρρικνώθηκαν. Στην Ιταλία, στην Ισπανία και στην Ελλάδα, στον Ευρωπαϊκό Νότο ενισχύθηκε η Αριστερά. Η δική της πολιτική αφήγηση και πρόταση είναι να αλλάξει την Ευρώπη θεσμικά και μέσα από τα fora της. Ο Αλέξης Τσίπρας συσπείρωσε επιτυχώς και ενέπνευσε την Ευρωπαϊκή Αριστερά κερδίζοντας κατά κράτος τις εντυπώσεις στο Ευρωπαϊκό debate και οδηγώντας την πρωτοεμφανιζόμενη λίστα Τσίπρα για πρώτη φορά στην Ιταλία να εισέλθει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και να εκλέξει 3 Ευρωβουλευτές.
Στην Ισπανία οι ηττημένοι σοσιαλιστές ξεκίνησαν διαδικασίες διαδοχής αποδεχόμενοι την συντριπτική ήττα τους, με τον γ.γ. του κόμματος Αλφρέδο Ρουμπαλκάμα να οδηγείται στην παραίτηση. Ισπανία: Εξελίξεις στο πολιτικό σκηνικό Το κίνημα Podemos στην Ισπανία, έκανε την έκπληξη. Το κίνημα των Αγανακτισμένων με Πρόεδρο τον 35χρονο καθηγητή πολιτικών επιστημών Πάμπλο Ιγκλέσιας συγκροτήθηκε υποτυπωδώς ως πολιτικός σχηματισμός πριν 4 μήνες και μετείχε στις εκλογές εκλέγοντας 5 ευρωβουλευτές.
Οι Podemos (Μπορούμε) προσέγγισαν χωρίς οργανωτική βάση το 7% στη χώρα, με 1.500.000 ψήφους περίπου. Ένωσαν τις δυνάμεις του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με την Ευρωπαϊκή Αριστερά και τον Αλέξη Τσίπρα, αλλάζοντας ταυτόχρονα και τους συσχετισμούς στο εσωτερικό της χώρας. Το Podemos στηρίζει τον Τσίπρα. Η πλουραλιστική αριστερά, ο αντίστοιχος ΣΥΡΙΖΑ της Ισπανίας, είναι στο 10% και τρίτο κόμμα Συνεργαζόμενες οι δύο δυνάμεις που συγγενεύουν πολιτικά μπορούν να αναδειχτούν ως η πρώτη δύναμη στη χώρα και να καθορίσουν τις εξελίξεις. Το μήνυμα τους είναι να αμφισβητηθεί η «κοινή λογική» και η σημερινή κυρίαρχη ιδεολογία που εξαφανίζει τις φωνές των αδυνάτων θεωρώντας τις ακραίες. Podemos: Να αλλάξουμε τον τρόπο της πολιτικής
Οι Podemos (Μπορούμε) προσέγγισαν χωρίς οργανωτική βάση το 7% στη χώρα, με 1.500.000 ψήφους περίπου. Ένωσαν τις δυνάμεις του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με την Ευρωπαϊκή Αριστερά και τον Αλέξη Τσίπρα, αλλάζοντας ταυτόχρονα και τους συσχετισμούς στο εσωτερικό της χώρας. Το Podemos στηρίζει τον Τσίπρα. Η πλουραλιστική αριστερά, ο αντίστοιχος ΣΥΡΙΖΑ της Ισπανίας, είναι στο 10% και τρίτο κόμμα Συνεργαζόμενες οι δύο δυνάμεις που συγγενεύουν πολιτικά μπορούν να αναδειχτούν ως η πρώτη δύναμη στη χώρα και να καθορίσουν τις εξελίξεις. Το μήνυμα τους είναι να αμφισβητηθεί η «κοινή λογική» και η σημερινή κυρίαρχη ιδεολογία που εξαφανίζει τις φωνές των αδυνάτων θεωρώντας τις ακραίες. Podemos: Να αλλάξουμε τον τρόπο της πολιτικής
Ο νεοφιλελευθερισμός, η βίαιη και θεσμική επιβολή της υπεροχής του χρηματοπιστωτικού συστήματος στις ζωές των ανθρώπων που παράγουν τον πλούτο και η υποτέλεια αυτών στην εξυπηρέτηση της σπείρας χρέους που δημιούργησε το ίδιο το τραπεζικό σύστημα (Σόιμπλε: Τα κράτη πληρώνουν τις τράπεζες που προκάλεσαν την κρίση), η φτωχοποίηση και η συμπίεση της αστικής τάξης, η καλπάζουσα ανεργία και τα αδιέξοδα της νεολαίας δημιουργούν αδιέξοδα ενώ τα κοινωνικά κράτη συρρικνώνονται και αδυνατούν να απορροφήσουν τους κραδασμούς.
Το τοπίο φαίνεται να ξεδιαλύνει. Η Ευρώπη ή θα έρθει προς τα αριστερά για να ισορροπήσει ακολουθώντας πιο φιλολαϊκές και δημοκρατικές πολιτικές στο σχεδιασμό και την λειτουργία της ή θα συνεχίσει να ταλαντεύεται επικίνδυνα. Η Αριστερά οφείλει να λειτουργήσει εθνικά αλλά και πανευρωπαϊκά συνδυάζοντας τις δυνάμεις της, διευρύνοντας τις συνεργασίες της, ενδεχομένως και με άλλες προοδευτικές δυνάμεις της Ευρώπης όπως τους Πράσινους, πολλαπλασιάζοντας τις φωνές της και παρουσιάζοντας συγκεκριμένες λύσεις και προτάσεις για μια άλλη διέξοδο από την κρίση ώστε να εισακουστεί από περισσότερο ακόμα κόσμο.
Ο βαθμός επιρροής της θα κρίνει αν οι εθνικιστικές και λαϊκίστικες δυνάμεις που εγείρονται και ανατέλλουν επικίνδυνα θα απειλήσουν το ίδιο το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα ή αν η παρούσα σπείρα χρέους και η νεοφιλελεύθερη συστημική διαχείριση του θα συμπιέσει ακόμα περισσότερο τους πολίτες, μέχρι, με κάποιο τρόπο, να επέλθει η κάθαρση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου