Ζούμε πλέον την εποχή κατά την οποία οι παραδοσιακές έννοιες «αριστερά-κέντρο-δεξιά» υποχωρούν στην άσκηση της οικονομικής πολιτικής.
Δεν συμβαίνει το ίδιο σε μια σειρά από κοινωνικά ζητήματα όπως το μεταναστευτικό, την απόκτηση ελληνικής ιθαγένειας σε 100.000 παιδιά μεταναστών που γεννήθηκαν στη χώρα ή σε νομοσχέδια που αφορούν ατομικές ελευθερίες.
Η επέκταση του συμφώνου συμβίωσης και στα ομόφυλα ζευγάρια, η κατάργηση των φυλακών Γ΄, το δικαίωμα των εγκύων εγκλείστων γυναικών να γίνονται μητέρες όχι μέσα στις φυλακές αλλά σε κατοίκον περιορισμό αφορούν ζητήματα στα οποία η ιδεολογία αφήνει το στίγμα της.
Η ιστορία θα πιστώσει στον Αλέξη Τσίπρα, το ΣΥΡΙΖΑ και σε λίγους προοδευτικούς ανθρώπους μέσα στο Κοινοβούλιο την προοδευτική μεταρρύθμιση της χώρας.
Η διαχείριση της οικονομικής πραγματικότητας όμως και ο εκσυγχρονισμός του κράτους είναι οι καίριοι τομείς που θα κρίνουν αν η Ελλάδα γίνει μια κανονική χώρα ή όχι.
Και η κρίσιμη λέξη που θα καθορίσει την επιτυχία ή την αποτυχία του εγχειρήματος που αφορά όλους τους Έλληνες δεν έχει ιδεολογικό επιθετικό προσδιορισμό.
Έχει μόνο ένα ουσιαστικό. Αποτελεσματικότητα.
Ας μην ξεχνούμε ότι η Ελλάδα ήταν η πρώτη χώρα στην Ευρώπη που εισήχθη σε πρόγραμμα αλλά η μοναδική που παραμένει σε επιτήρηση. Η Πορτογαλία που ήδη είναι εκτός προγραμμάτων μπόρεσε πρόσφατα να αυξήσει τον κατώτατο μισθό.
Ο κ. Ρέγκλινγκ, επικεφαλής του ESM, στην Frankfurter Allgemeine Zeitung, στις 17/12, έκανε κάποια ενδιαφέροντα
σχόλια για το πρόγραμμα στη χώρα. «Στην Ελλάδα μερικές φορές τα πράγματα "κολλάνε", αλλά δεν θα πρέπει αυτό να το εξομοιώνουμε με μεταρρυθμιστική απροθυμία».
Στην ίδια αναφορά του απέδωσε τις καθυστερήσεις των μεταρρυθμίσεων στις αδυναμίες της ελληνικής δημόσιας Διοίκησης.
«Θα χρειαστεί μια γενιά προκειμένου να φτάσουμε στην ευρωπαϊκή κανονικότητα» συνέχισε αλλά δήλωσε ότι «ο Τσίπρας φέρνει αποτέλεσμα» .
Ο επικεφαλής του ESM πιστώνει στον Τσίπρα όχι μόνο θέληση αλλά και αποτέλεσμα στις μεταρρυθμίσεις. Επίσης αναγορεύει ως αντίπαλο των μεταρρυθμίσεων όχι την πολιτική ελίτ της χώρας, όπως συχνά χαρακτήριζαν Ευρωπαίοι θεσμικοί παράγοντες στο παρελθόν, αλλά τη δημόσια διοίκηση.
Κατά ένα ενδιαφέροντα τρόπο, κριτική και προβληματισμός για το ρόλο της δημόσιας διοίκησης στη χώρα, εκφράστηκε και στην τελευταία Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ από διάφορους ομιλητές, γεγονός που έχει την σημασία του.
Οι Υπουργοί επιχειρούν να εφαρμόσουν μια πολιτική που προέρχεται σε προγραμματικό επίπεδο και από τον κοινωνικό ΣΥΡΙΖΑ αλλά διαπιστώνουν πολλές φορές ότι η επιτυχία ενός μέτρου άρα και της ίδιας της πολιτικής, δεν εξαρτάται από την πολιτική βούληση και δράση αλλά από το αυτονομημένο σύστημα δημόσιας διοίκησης.
Ο εκσυγχρονισμός της δημόσιας διοίκησης λοιπόν συνδέεται με την μεταρρυθμιστική προσπάθεια και την κανονικότητα της χώρας.
Η συνειδητοποίηση αυτή δεν είναι δεξιάς, αριστερής, μνημονιακής ή αντιμνημονιακής απόχρωσης. Είναι απλά κάτι που επιβάλλεται όταν η χώρα βρίσκεται στο σημείο 0 από εκατοντάδες χιλιάδες πλήγματα και βάρη που κουβαλά, ένεκα των παρασιτικών κυβερνήσεων όλα αυτά τα χρόνια.
Η απλοποίηση της νομοθεσίας για την λειτουργία των βιομηχανιών της χώρας που η Υπουργός Βιομηχανίας δεσμεύτηκε ότι θα εφαρμοστεί μέσα στους πρώτους τρεις μήνες του 2016 -κατά την ομιλία της για τον προϋπολογισμό του 2016- είναι ένα βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση.
Στο ίδιο πλαίσιο ο Υφυπουργός Εξωτερικών και αρμόδιος για τις Διεθνείς Οικονομικές Σχέσεις κ.Μάρδας, ήδη ξεκίνησε νομοθετικές προσπάθειες για για την δημιουργία σταθερού και ευνοϊκού επενδυτικού περιβάλλοντος μέσω ιδίως της μείωσης της γραφειοκρατίας και της απλοποίησης των διαδικασιών αδειοδότησης.
Την ίδια αποτελεσματικότητα μέσω νομοθετικών πρωτοβουλιών έχει υποσχεθεί και ο Υπουργός Οικονομικών και Ανάπτυξης για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις της χώρας.
H λειτουργία του
Enterprise Greece και του θεσμικού
διαμεσολαβητή είναι ένα από τα καινοτόμα εργαλεία που δείχνουν την βούληση της ελληνικής κυβέρνησης να καταπολεμήσει την γραφειοκρατία και να διευκολύνει τις επιχειρήσεις που μπορούν να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας, κοινωνικά και οικονομικά οφέλη.
Για την ενίσχυση εξάλλου της αποτελεσματικότητας της δημόσιας διοίκησης, η αξιολόγηση των δημοσίων υπηρεσιών και των δημοσίων υπαλλήλων αφορούν μια δέσμη μέτρων που ήδη ξεκίνησε αλλά πρέπει να ολοκληρωθεί κατά τρόπο ουσιαστικό.
Η σύνδεση της αμοιβής των δημοσίων υπαλλήλων με την αποδοτικότητα τους είναι ένα μέτρο που ψηφίστηκε και μπορεί να λειτουργήσει πολύ θετικά, αν εφαρμοστεί ουσιαστικά. Θα ξεχωρίσει και θα διακρίνει τους αποτελεσματικούς υπαλλήλους που θα αναρριχηθούν πιο γρήγορα σε θέσεις ευθύνης.
Η σχεδιαζόμενη απόφαση της κυβέρνησης να αντικαταστήσει το κομματικό μοντέλο διορισμού των Γενικών Γραμματέων των 13 Αποκεντρωμένων Διοικήσεων της χώρας με το σύστημα του διορισμού του αρχαιότερου υπαλλήλου ως Προϊσταμένου κινείται στην σωστή κατεύθυνση ως φιλοσοφία.
Ακόμα και οι άμεσες αλλαγές που εξαγγέλθηκαν στο σύστημα των διαγωνισμών προμήθειας υλικών στα δημόσια νοσοκομεία με τη δημιουργία ειδικού λογισμικού που θα ελέγχει τα μεγέθη των τιμών έχουν σημασία.
Θα μειώσουν τη δημόσια δαπάνη αλλά και θα εκπέμψουν το σήμα ότι οι κατεστημένες σχέσεις αλλάζουν γύρω από το πάρτι λίγων εταιρειών που είχε στηθεί γύρω από τη δημόσια υγεία.
Αποτελεσματικότητα στις μεταρρυθμίσεις και εκσυγχρονισμός της δημόσιας διοίκησης ως ζητούμενα. Για να απελευθερωθούν οι παραγωγικές δυνάμεις, να αυξηθεί ο παραγόμενος πλούτος και να αποκτήσουμε επιτέλους κράτος σοβαρό που να ανταποκρίνεται στο ρόλο του.
Είναι δυνατόν να τα καταφέρουμε;
Αυτό θα κριθεί. Και όχι σε στενό ορίζοντα.
Είναι καλό όμως ότι πλέον αυτά τα ζητήματα γίνονται μέρος της πολιτικής ατζέντας και νομοθετημάτων. Ακόμα και αν τα παρηκμασμένα μέσα ενημέρωσης στην Ελλάδα έχουν εθιστεί στην μικροπολιτική και δεν κατευθύνουν το δημόσιο διάλογο γύρω από αυτά τα ζητήματα.
Ο Κλάους Ρέγκλινγκ μιλά για μια γενιά χαμένη μέχρι να αποκατασταθεί στη χώρα μια κανονικότητα. Αν δεν έχει άδικο αυτό συμβαίνει επειδή για περισσότερες γενιές καταστρέφαμε συστηματικά τις δομές της χώρας.
Ας ξεκινήσουμε, τουλάχιστον, να μετρούμε αντίστροφα.
