Για τις συλλήψεις των μελών της Χρυσής Αυγής

Το αδυσώπητο ερώτημα είναι το εξής: Αν είχαν εδώ και τόσους μήνες τόσα πολλά στοιχεία για σύσταση εγκληματικής συμμορίας τι περίμεναν ; 

Και επειδή ακούμε ιστορίες για αρκούδες, ακούστε τη (σχετικά απλή, αλλά πλήρη) εξήγηση: Οι δημοσκοπήσεις έδειχναν καθαρά ότι σε λίγους μήνες η ΧΑ θα ήταν δεύτερο κόμμα (και η ΝΔ τρίτο, άρα στις λάσπες). Παράλληλα, η ΕΕ έστειλε το μήνυμα ότι η ΧΑ πρέπει να βγει από τη μέση, γιατί αυτή είναι η πρακτική σε όλη την Ευρώπη. Ε, δεξιός είναι ο Σαμαράς - δεν είναι χαζός... 

Αυτά ήταν τα κίνητρα. Η ετερογονία των σκοπών όμως το έφερε έτσι ώστε να πραγματοποιείται αυτό που και για εμάς (τους εκτός κομματικών υπολογισμών πολίτες) ΕΠΡΕΠΕ να γίνει.

Μέχρι και 7 ημέρες πριν και για παραπάνω από 1 χρόνο σταθερά πολλά στελέχη της κυβέρνησης έκαναν κανονικά εκλογικά ανοίγματα και προτάσεις συνεργασίας με τη Χρυσή Αυγή. 

Η επίσημη, συστηματική και συστημική προπαγάνδα μιλούσε για δύο άκρα 

Τώρα που ξαφνικά ανακαλύφθηκε η Αμερική, θα τεθεί γλυκά γλυκά και τεχνηέντως το δίλημμα. 

Εμφύλιος ή Σαμαράς και Μνημόνιο; 

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ είναι η απάντηση. 

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ. 

Εφαρμογή των νόμων όχι κατά το δοκούν. Όχι κατά πως και ποτε βολεύει την κάθε κυβέρνηση. 

Νομιμότητα σημαίνει οικονομική, φορολογική και κοινωνική δικαιοσύνη, 

Σημαίνει να μην γίνει η χώρα μια αποικία χρέους με μια ελιτ να πλουτίζει ακόμα περισσότερο μέσα από τις σάρκες μας φωνάζοντας μας από τα κανάλια και προς αποτροπή του εμφυλίου

"μείνετε ήσυχοι, μείνετε στα σπίτια σας χωρίς να φωνάζετε γιατί θα συλληφθείτε ''

Η νομιμότητα και το Σύνταγμα δεν μπορεί να εφαρμόζονται κατά το δοκούν ούτε να υπακούουν στους εκάστοτε πολιτικούς συσχετισμούς. 

Οι λόγοι που γέννησαν τη Χρυσή Αυγή παραμένουν.

Σεπτεμβριανή κυκλοφοριακή συμφόρεση

Δημοσιευμένο στο protagon Εδώ Πάτρα, Χρήστου Λαδά - Παρκάρετε ελεύθερα, τζάμπα είναι

Το καλοκαίρι δεν έφυγε. Όμως ο Σεπτέμβρης ήρθε. Μαζί με την άχαρη συνήθεια της επιστροφής στην εργασία. Για όσους δεν πήγαν διακοπές ή δεν ξεκουράστηκαν πραγματικά, δηλαδή για πολλούς, αυτός ο Σεπτέμβρης τους βρίσκει με λιγότερες αντοχές.

Από τις πρώτες ημέρες του Σεπτέμβρη φάνηκε αμέσως ένα νέο πρόβλημα που θα προστεθεί στην ούτως ή άλλως δύσκολη καθημερινότητά μας. Ο ξαφνικός θεσμικός θάνατος της δημοτικής αστυνομίας συνδυασμένος με την παντελή έλλειψη τροχονόμων ή και αστυνομίας με σχετικά καθήκοντα στους δρόμους, δείχνει τον χαρακτήρα που θα έχει πλέον η πόλη στις κεντρικές της οδικές αρτηρίες: δηλαδή το -κυκλοφοριακό- χάος.

Οι κεντρικές οδικές αρτηρίες της πόλης δεν ήταν ούτως ή άλλως σχεδιασμένες να φιλοξενούν τον σημερινό όγκο οχημάτων. Η έλλειψη επαρκών χώρων στάθμευσης πέριξ του κέντρου δε λειτούργησε εκτονωτικά στο διογκούμενο εδώ και χρόνια πρόβλημα. Η ορθή πεζοδρόμηση της Ρήγα Φεραίου επέτεινε το πρόβλημα αφού δεν σχεδιάστηκαν τρόποι απορρόφησης της διέλευσης και της στάθμευσης οχημάτων πέριξ του κέντρου.

Ασφαλώς, στην ούτως ή άλλως κατάργηση θεσμών που χειροτερεύει τα πράγματα όσον αφορά τον έλεγχο της οδικής παραβατικότητας, θα πρέπει να εκτιμηθεί και η έλλειψη κυκλοφοριακής συνείδησης πολλών συμπολιτών μας. Η έλλειψη σεβασμού στον συνάνθρωπο, στον συμπολίτη, στον πεζό, στους ποδηλάτες.

Η οδός Κορίνθου κι η οδός Μαιζώνος φιλοξενούσαν δύο λωρίδες κυκλοφορίας και μια λωρίδα για θέσεις νόμιμης στάθμευσης. Η παρουσία της δημοτικής αστυνομίας, την οποία μέχρι πρότινος πολλοί αντιμετωπίζαμε ως ένα περιττό βάρος, προάσπιζε επιτυχώς φαινόμενα κατάχρησης διπλοπαρκαρισμάτων και εξασφάλιζε μια κυκλοφοριακή ευνομία. Ήλεγχε και τα εισιτήρια των σταθμευμένων αυτοκινήτων σε σχέση με τον χρόνο στάθμευσης που είχαν «αγοράσει», καταβάλλοντας το σχετικό αντίτιμο στον δήμο Πατρέων.

Η οδός Κορίνθου κι η οδός Μαιζώνος, πλέον φιλοξενούν μία λωρίδα κυκλοφορίας. Εννοείται ότι ουδείς καταβάλλει κανένα αντίτιμο στον δήμο Πατρέων αφού τα παρκόμετρα καταργήθηκαν εν τοις πράγμασι. Έλεγχος δεν υπάρχει.

Εννοείται ότι τα διπλοπαρκαρισμένα, παρανόμως σταθμευμένα αυτοκίνητα, δεν χρησιμοποιούν καν αλάρμ ώστε να έχεις έστω την ψευδαίσθηση ότι βρίσκονται παροδικά εκεί για κάποια έκτακτη ανάγκη. Οι οδηγοί παρκάρουν κανονικά βγαίνοντας χαλαροί και χαμογελαστοί από το αυτοκίνητο, κατά παράβαση κάθε έννοιας δικαίου και έλλειψης σεβασμού, για να επισκεφθούν την αγορά, να χαζέψουν τις βιτρίνες, να πιουν έναν πολύτιμο καφέ.

Ακόμα όμως και η μία λωρίδα κυκλοφορίας που έχει απομείνει είναι και αυτή λειψή. Εκεί που οδηγείς, βλέπεις ξαφνικά τα οχήματα να σταματούν για «ένα λεπτό, ρε αδερφέ, δεν βλέπεις τι γίνεται;» και κόσμο να κατεβαίνει μεταφέροντας προμήθειες για τα παρακείμενα καταστήματα. Ξαφνικά αισθάνεται ότι είσαι εμπόδιο σε αυτήν τη μοναδική, κομμένη, λωρίδα κυκλοφορίας που σου έχει απομείνει. Δεν έχεις καν κουράγιο να στραφείς κατά κάποιου.

Και κατά ποιου να στραφείς; Πού να βρεις το δίκιο σου; Ποιον να εγκαλέσεις; Το κράτος; Τον Δήμο; Τους συμπολίτες σου; Μπορείς μόνο να πετάξεις για να δεις από ψηλά αυτήν την ιλαροτραγωδία. Αλλά κι αυτό διαρκεί δευτερόλεπτα. Μετά επιστρέφεις στην ακινησία.

Θυμάμαι στην Αγγλία, στις μεγάλες πόλεις της Αγγλίας, τις ώρες αιχμής, που και εκεί υπήρχε μποτιλιάρισμα, την προορισμένη λωρίδα κυκλοφορίας για τα νοσοκομειακά ή τα οχήματα της αστυνομίας να παραμένει ανέγγιχτη.

Μία φορά, είχε τύχει να δω ένα νοσοκομειακό να έρχεται αντίθετα στο ρεύμα κυκλοφορίας, με ιλιγγιώδη ταχύτητα για να προστατέψει τον ασθενή. Ξένη εικόνα.

Εδώ, ακόμα και τα οχήματα της αστυνομίας περνούν πλέον δίπλα στα διπλοπαρκαρισμένα οχήματα υπομονετικά, αγόγγυστα, φυσιολογικά. Δεν προσποιούνται καν πως δεν βλέπουν τι γίνεται. Το θεωρούν φυσιολογικό.

Αν το κράτος και η τροχαία ή και ο Δήμος δεν μπορούν, τότε μας απομένει να αυτοδιαχειριστούμε. Ας το κάνουμε με αξιοπρέπεια. Είναι μια μορφή αλληλεγγύης. Χρειάζεται τις εποχές αυτές.

Πώς θα φέρουμε πίσω τα κλεμμένα

Η αποκατάσταση του κράτους δικαίου στην Ελλάδα, συνεπάγεται τη δίκαιη φορολόγηση όλων των Ελλήνων πολιτών, όπως ορίζει το Σύνταγμα: ανάλογα με την δυνατότητα του καθενός να συνεισφέρει στα δημόσια βάρη. 

Τα τεράστια ποσά του παράνομου πλούτου που αποκτήθηκε στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, κρύβονται σε τράπεζες κρατών φορολογικών παραδείσων εκτός Ελλάδος. Αυτά αφορούν ιδίως μίζες και προϊόν άλλων έκνομων δραστηριοτήτων όπως και τα τεράστια ποσά της φοροδιαφυγής

Τα ποσά αυτά αποκτήθηκαν από επίορκους, στο Υπουργείο Υγείας λόγου χάρη για υπογραφή υπερτιμολογημένων συμβάσεων εξοπλισμού ή προμηθειών των νοσοκομείων, στο Υπουργείο Άμυνας για εξοπλισμούς, για προγράμματα που ουδέποτε υλοποιήθηκαν ή για έργα που εκτελέστηκαν σε μακέτες μόνο, ή διαφημιστικές καμπάνιες που πληρώθηκαν χωρίς ποτέ να εκτελεσθούν!

Τα ποσά αυτά δεν κυνηγήθηκαν από τις φορολογικές αρχές της χώρας, δεν φορολογήθηκαν και δεν τροφοδότησαν τα δημόσια ταμεία. Από την άλλη το κράτος ακολουθεί μια εξοντωτική φορολογική πολιτική που σαρώνει το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, καταστρέφοντας κάθε παραγωγική δραστηριότητα αλλά και κάθε ελπίδα ανάκαμψης της πραγματικής οικονομίας. (Πώς κρύβουν τα κλεμμένα http://www.capital.gr/Articles.asp?id=1859779)

Έπρεπε ήδη να έχουν ακολουθηθεί οι νόμιμες ενέργειες από το κράτος, ώστε να ελεγχθεί η ακίνητη περιουσία των οff-shore, να φορολογηθεί, αλλά και να ελεγχθεί δικαστικά η προέλευσή του προς αποκατάσταση της νομιμότητας αλλά και της φορολογικής ισότητας.

Εντός της επικράτειας υπάρχουν πάνω από 6500 οff-shore εταιρείες που κατέχουν ακίνητη περιουσία! Τις εταιρείες αυτές μπορούν να ελέγξουν σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία οι αρχές, αφού εύκολα εντοπίζονται τα ακίνητα που βρίσκονται στο όνομα τέτοιων εταιριών. Τα ακίνητα αυτά δηλώνονται σύμφωνα με τη νομοθεσία στα κρατικά έγγραφα, στα υποθηκοφυλακεία, στα κατά τόπους κτηματολόγια, στις εφορίες, στη ΔΕΗ, κλπ. Το κράτος τις γνωρίζει. Το Υπουργείο Οικονομικών έχει στη διάθεση του εδώ και χρόνια τα στοιχεία.

Πρόσφατα αποφάσισε να ξεκινήσει τον έλεγχο. Πόσες από αυτές τις 6500 off-shore έχουν ελεγχθεί; Ο κ. Στουρνάρας μας το είπε: 35…

Ελέγχονται δε και άλλες 300. Δηλαδή ο έλεγχος έχει ολοκληρωθεί για το 0.5% των off-shore ενώ αισίως, μετά από χρόνια, όταν θα ελεγχθούν κάποτε και οι άλλες 300, ο έλεγχος θα αγγίξει το 5%. (βλέπε «Οι λαγοί των off shore και οι χελώνες του Στουρνάρα» http://www.avgi.gr/article/828217/oi-lagoi-ton-off-shore-kai-oi-xelones-tou-stournara).

Όμως, ο όγκος του πραγματικά παράνομου και μηδέποτε φορολογημένου πλούτου των ελληνικών συμφερόντων offshore εταιρειών, δεν βρίσκεται καν σε αυτές τις 6500 υπεράκτιες εταιρείες που απέκτησαν ακίνητα στην Ελλάδα: οι εταιρείες αυτές αποτελούν απλά τη μύτη της μύτης του παγόβουνου.

Ο πραγματικός πλούτος των ελληνικών συμφερόντων off-shore εταιρειών, που αποκτήθηκε κυρίως παράνομα, δεν επενδύθηκε σε ακίνητα στην Ελληνική επικράτεια. Επενδύθηκε σε κότερα με ξένη σημαία, σε χρηματοοικονομικές επενδύσεις στο εξωτερικό και στην Ελλάδα, σε μετοχές σε εταιρείες εισηγμένες στο χρηματιστήριο στην Ελλάδα ή και μη εισηγμένες, σε ακίνητα στο Λονδίνο και στο Μαϊάμι, και σε πολλούς άλλους προορισμούς που δεν φαντάζεται καν ο κακόμοιρος και φορολογικά εξαθλιωμένος Έλληνας πολίτης.

Το πραγματικά παράνομο και μηδέποτε φορολογημένο χρήμα ελληνικών συμφερόντων off-shore εταιρειών, πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ, βρίσκεται εκεί! Νομιμοποιείται σε επενδύσεις ή αγορές και εντός της χώρας μας κατά τα ανωτέρω! (βλ. και http://www.sofokleousin.gr/archives/140264.html)

Εκεί βρίσκεται λοιπόν o πλούτος και όχι στα συρτάρια, ούτε στα σεντούκια που δηλώνει ο κ. Στουρνάρας από όπου πρέπει να βρεθεί για να επιστραφεί στις τράπεζες. Εκεί βρίσκονται φραγκοδίφραγκα. Λες και είμαστε υποχρεωμένοι οι Έλληνες πολίτες να έχουμε τα χρήματά μας στις τράπεζες. Λες και όταν δεν το κάνουμε, είμαστε παράνομοι!

Η κοινωνία σχεδόν στέγνωσε, αφαιμάχθηκε. Δεν υπάρχει άλλο λίπος. Έχει μείνει το σαρκίο. Κάποιοι παριστάνουν ότι δεν το καταλαβαίνουν. Το γιατί κανείς μας δεν μπορεί να το υποθέσει.

Το κράτος μας, κυνηγά τον παράνομο και μηδέποτε φορολογημένο πλούτο ή όχι;

Τα νούμερα είναι αμείλικτα. Όχι!

Πώς κρύβουν τα κλεμμένα μέσω των offshore

Δημοσιευμένο στο capital   Με άποψη, Χ.Λαδάς - Πώς κρύβουν τα κλεμμένα

Όλοι τον ξέρουμε.

Ζει σε ένα διεφθαρμένο κράτος. Σε μια πολιτεία που κυκλοφορεί πολύ χρήμα, μαύρο χρήμα, σε καλές εποχές. 

Δεν είναι κοινός θνητός. Είναι πέριξ του συστήματος. Δεν είναι τόσο δύσκολο να συμβεί αυτό. Πολλές φορές συμβαίνει και τυχαία. Μια – δύο γνωριμίες, αγάπη για το χρήμα ή την εξουσία, συμπαρομαρτούντα τις περισσότερες φορές, φιλοδοξία. 

Όλοι τον ξέρουμε. Είναι πολιτικός. Σύμβουλος επιχειρήσεων. Χρηματιστής. Επιχειρηματίας. Είναι λαμόγιο και ήρθε η ώρα του να κονομήσει. 

Μέσα από προγράμματα που αποσπά χωρίς να πληροί τις προϋποθέσεις, μέσα από μίζες, μέσα από παράτυπα bonus για να βολέψει κόσμο ή να του χορηγήσει ένα συγχρηματοδοτούμενο προγραμματάκι, μέσα από λαθρεμπόριο, μέσα από ένα σωρό έκνομες δραστηριότητες. Θα ακολουθήσει τους κανόνες του παιχνιδιού. 

Ξεκινά. Αγωνία στην αρχή μέχρι να βγει το project. Τηλέφωνα, ραντεβού, δημόσιες σχέσεις, επισκέψεις σε πολιτικά γραφεία, τραπεζώματα. Η «δουλειά» τελειώνει. Επιτυχώς. 

Φθάνει η ώρα της ανταμοιβής. Το χρήμα πέφτει. Την πρώτη φορά θα το εισπράξει μετρητοίς. Ήδη όμως ανήκει στο μικρόκοσμο ενός συστήματος. Άνθρωπος τους κι αυτός. Ακκίζεται στα πέριξ μιας ελιτ. Δεν είναι ο μανάβης, ο μπακάλης, ο απλός εργαζόμενος, ο κοινός ελεύθερος επαγγελματίας, ο ιατρός, ο δικηγόρος, ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας. Πουλά αέρα, ταχτοποιεί δουλειές και μεσολαβεί, μπορεί και να έχει δικαίωμα υπογραφής ως πολιτικός σε πολλές περιπτώσεις ή ακόμα και τη μαγική στρογγυλή σφραγίδα του κράτους.

Η "δουλειά" μεγαλώνει. Θα εισπράξει κι άλλες πολλές φορές. Πολλαπλάσια ποσά. Δεν γίνεται να εισπράττει πλέον μετρητοίς. Ούτε όμως και να εμφανίζει χρήμα έκνομο. Πώς θα το δικαιολογήσει; Ο κόσμος μπορεί να υποψιάζεται, μερικοί μπορεί να ξέρουν, αλλά αποδείξεις δεν χρειάζονται να υπάρχουν. Αν είναι πολιτικός έχει και εχθρούς. Ιδίως στο ίδιο το κόμμα του. Θέλει λοιπόν να κρύψει το χρήμα. Να χαίρεται τον παράνομο πλούτο του με ασφάλεια. Ψάχνει τη λύση. 

Ο μικρόκοσμος στον οποίο ανήκει, του την υποδεικνύει. Λίγο πολύ, όλοι όσοι βρέθηκαν κάποτε στην ίδια θέση, έχουν κάνει το ίδιο. Υπάρχει ασφαλής τρόπος. Διαφυλλάττει πρωτίστως την ανωνυμία. 

Τα χρήματα ταξιδεύουν σε τράπεζες εκτός Ελλάδος, σε κράτη που αποτελούν φορολογικούς παραδείσους. Τα κρατίδια των φορολογικών παραδείσων, εκτάσεως πολλές φορές όσο ένα μικρό ελληνικό νησί, δεν χρειάζεται να θέλξουν με υψηλά επιτόκια τους πελάτες τους. Προσφέρουν τη διασφάλιση της ανωνυμίας. Και βέβαια μικρή φορολόγηση. 

Υπάρχουν πολλά τέτοια κρατίδια. Σε νησιά κάπου χαμένα μέσα σε ωκεανούς, σε μέρη μακρινά κι ονειρεμένα. Cayman Islands! Ποιος ξέρει που βρίσκονται; Βασικός προορισμός του παράνομου πλούτου. Βρετανικοί Παρθένοι Νήσοι. Παναμάς. Πιο κοντά μας, Σαν Μαρίνο, Λουξεμβούργο, Λιχτενστάιν, Κύπρος, Μονακό, Μάλτα, πολλά πρόθυμα τα καταφύγια του βρώμικου χρήματος. 

Η διαδικασία για να φθάσει και να κρυφτεί το χρήμα; Απλή:

 Δικηγορικά γραφεία ή σύμβουλοι επιχειρήσεων αναλαμβάνουν τις διαδικασίες.

Τα ψηφαλάκια

Oι εγγαστρίμυθες φωνές του Σαμαρά, ο Λαζαρίδης, ο Φαήλος, ο Άδωνις, και αυτοπροσώπως ο Βενιζέλος , πριν καν στεγνώσει το αίμα του παιδιού, καλούν τους ψηφοφόρους της άλλης όχθης να ενταχθούν πάλι στην πρώτη τους οικογένεια. 

Μέσα σε δύο 24ωρα έγιναν τόσες πολλές επιθέσεις στη Χρυσή Αυγή και θεσμικές αλλά και στα μίντια, όσες δεν είχαν γίνει σε 3 χρόνια. Και δεν είναι τυχαίο. Είναι απλά ψηφοθηρικό. Γι αυτό και συντονισμένο. 

Η γραμμή είναι υποκριτική. Ο Σαμαράς λέει δημοσίως για την καταδίκη της εγκληματικής συμμορίας και από πίσω οι εγγαστρίμυθες φωνές του μιλάνε για τα δύο άκρα. Λένε, με άλλα λόγια στον κόσμο που φεύγει τρομάζοντας από τη Χρυσή Αυγή, ελάτε πάλι σε εμάς. Ελάτε πάλι μαζί μας. Ελάτε με το νόμο και μακριά από τα άκρα. 

Στο μεταξύ η μισή αστυνομία στηρίζει Χρυσή Αυγή και οι φωτογραφίες του νεκρού ταξιδεύουν σα σουβενίρ από τους μπάτσους που την πουλάνε στον αγαπημένο τους μιντιάρχη. 

Να γυρίσουν στο μαντρί οι ψηφοφόροι. Οικονομικά εξαθλιωμένα αλλά χωρίς διαμαρτυρίες, όντας φυτά μες στη δυστυχία τους, γιατί αλλιώς θα υπάρξει αίμα τους λένε. 

Ο Ζούλας μίλησε ξεκάθαρα, ο Μπάμπης επίσης, αφήνω και δύο άρθρα, ένεκα τιμής, στον μεγάλο Χωμενίδη.

Στο πρώτο πριν ελάχιστες ημέρες μας λέει ότι θα ανέχεται τους δύο φίλους του που ανήκουν στα δύο άκρα της Χρυσής Αυγής και του Σύριζα βέβαια, επειδή θέλει να υπερασπίζει το δικαίωμα τους να ανήκουν στα άκρα. Θα κουνά τη γαλανόλευκη σημαία όσο τους ακούει αλλά θα τους ακούει. 

Στο προχθεσινό του, λίγες ημέρες μετά, μεταμορφώνεται σε αγανακτισμένο που δεν μπορεί πλέον να ανέχεται τη Χρυσή Αυγή. Να τεθεί εκτός νόμου αύριο κιόλας λέει ερμηνεύοντας και το Σύνταγμα. 

-Ελάτε πίσω λέει. 

 Τα ψηφαλάκια ... 

Η γαλανόλευκη του Χωμενίδη

Να τεθεί εκτός νόμου αύριο κιόλας η Χρυσή Αυγή

Οι μπάτσοι πουλάνε φωτογραφίες

Οι βαθύτατες προσωπικές φωτογραφίες του ξεκοιλιασμένου νεκρού Παύλου Φύσσα, με την αγωνία του θανάτου στο πρόσωπο του λίγο πριν ξεψυχήσει, ταξιδεύουν σαν σουβενίρ στις προθήκες των περιπτέρων. 

Μια μέρα πριν, ακουγόταν θυμωμένη στην τηλεόραση η μητέρα του παιδιού, να αρνείται να μιλήσει στην Αστυνομία αφού -όπως έλεγε- τι δουλειά θα μπορούσε να έχει με αυτήν.

Τα λόγια αυτά εκφράζουν την πλήρη καταρράκωση του αισθήματος ενός πολίτη απέναντι σε οτιδήποτε αφορά τους θεσμούς. Και το ίδιο το κράτος. 

Λόγια θυμωμένης μάνας που θρηνούσε θα μπορούσε να πει κανείς. 

Όμως είχε δίκιο. 

Όχι επειδή αν η αστυνομία είχε πράξει το αυτονόητο ο γιος της θα ήταν ζωντανός. 

Ούτε καν επειδή η μισή ΕΛΑΣ ανήκει στη Χρυσή Αυγή που σκότωσε το γιο της άρα υπάρχει σχέση, όπως άλλωστε φάνηκε και από δηλώσεις Χρυσαυγιτών και για το αστυνομικό τμήμα. 

Η μητέρα είχε δίκιο επειδή είδε το γιο της να πεθαίνει για πρώτη φορά στις εφημερίδες.

Και εκτός βέβαια από παράνομο είναι πολύ βίαιο από τους αστυνομικούς να πουλούν αυτήν τη φωτογραφία.

Όποιος ξέρει τον τρόπο που διενεργείται μια ανάκριση , ξέρει πολύ καλά, ότι μόνον η αστυνομία και συγκεκριμένα πρόσωπα αυτής, έχουν πρόσβαση στο ανακριτικό υλικό.

Οι μπάτσοι λοιπόν σίγουρα πουλούν τις φωτογραφίες που δείχνουν έναν άνθρωποι να πεθαίνει. Επειδή ψηφίζουν και οι ίδιοι κατά 50% επειδή μέρος του πολιτισμού τους είναι και η "Ζούγκλα'' που δημοσίευσε την εικόνα. Συνεργάτες και συνοδοιπόροι.

Αυτοί οι μπάτσοι δεν αισθάνονται ντροπή. 

Απλά τα παίρνουν.