Όλοι μαζί

Οι εκλογές τελείωσαν.

Στις 25 του μηνός ο κόσμος αποφάσισε.

Η βούληση του ήταν σαφής.

Ασφαλώς και δεν μπορεί παρά να τύχει του σεβασμού όλων.

Ο λαός είναι ο κυρίαρχος και οι εξουσίες ασκούνται στο όνομα του και για λογαριασμό του, όπως ορίζεται και στο Σύνταγμα.

Ο λαός έδωσε μια καθαρή νίκη στον ΣΥΡΙΖΑ.

Η κυβέρνηση της χώρας ήδη σχηματίστηκε και ανέλαβε την ευθύνη να οδηγήσει την χώρα σε μια εξαιρετικά δύσκολη και ευαίσθητη περίοδο.

Οπωσδήποτε είναι η δυσκολότερη από την μεταπολίτευση και μετά.

Οι Έλληνες οφείλουν να στηρίξουν την κυβέρνηση της χώρας τους. 

Το ίδιο οφείλει και εκείνη προς αυτούς όπως έχει ήδη δεσμευτεί.

Η προεκλογική περίοδος ήταν σκληρή και η χώρα πρέπει να προχωρήσει.

Πρέπει να επιστρέψει στην κανονικότητα της.

Σε λίγες ημέρες θα έχει ολοκληρωθεί η ενημέρωση των νέων Υπουργών από τους προκατόχους τους και η νέα κυβέρνηση θα αρχίσει να υλοποιεί το σχέδιο ανασυγκρότησης της ελληνικής οικονομίας.

Η πρόθεση της νέας κυβέρνησης είναι να υλοποιήσει όλα εκείνα, που με συμμετοχή χιλιάδων ανθρώπων, συντάχθηκαν σε ένα συνολικό πρόγραμμα αλλαγής της χώρας, της κοινωνίας, της οικονομίας, της ψυχολογίας του κόσμου.

Από την ηττοπάθεια, στην ελπίδα και την αισιοδοξία.

Ο στόχος είναι να γίνει η Ελλάδα μια μοντέρνα Ευρωπαϊκή χώρα, με οικονομικές και ατομικές ελευθερίες για τους πολίτες της, σε μια ευημερούσα κοινωνία. Ταυτόχρονα, ο ρόλος του κράτους θα πρέπει να είναι σημαντικός, με δικαιοσύνη όμως και κοινωνικό πρόσωπο, ώστε να αποφευχθεί μια πιθανή κατρακύλα όπως αυτή που βιώσαμε τα προηγούμενα 30 χρόνια. 

Έχουμε όλοι συμφέρον να πετύχει η νέα κυβέρνηση.

Όλοι!

Ανεξαρτήτως κομματικών, πολιτικών ή ιδεολογικών προτιμήσεων.

Πρώτα από όλα είμαστε Έλληνες, μετά Ευρωπαίοι και μετά πολίτες μιας παγκόσμιας κοινότητας.

Η Ελλάδα πρέπει να σταθεί όρθια, στο ύψος της.

Ας εργαστούμε σε αυτό το πλαίσιο καλόπιστα και δημιουργικά.

Οι δείκτες του ΟΟΣΑ δείχνουν ότι ο πλούτος και η επιρροή μιας οικονομικής ολιγαρχίας στην Ελλάδα αυξάνεται, την ίδια ώρα που εντείνεται ο κοινωνικός και οικονομικός αποκλεισμός για την πλειονότητα των κατοίκων της χώρας, στην υγεία, στην οικονομία, στην ίδια ζώσα και ενεργή κοινωνία.

Η φιλοσοφία της νέας κυβέρνησης δεν είναι η ανάθεση, ούτε η διαχείριση της πολιτικής και οικονομικής πραγματικότητας, όπως είχαμε συνηθίσει μέχρι σήμερα. Είναι η συνδιαμόρφωση, η κοινή πορεία, η συμμετοχή των πολιτών και το consensus.

Το μονοπάτι που διαλέξαμε ως Λαός είναι το δύσκολο. Αξίζει όμως. 

Είναι ο δρόμος της προσπάθειας, της ρήξης με τα συμφέροντα, της δουλειάς, της παραγωγικής εργασίας, της ισότητας στις ευκαιρίες, του εκδημοκρατισμού της κοινωνίας χωρίς αποκλεισμούς και μέσα σε ένα κράτος δικαίου. Αυτά εννοούμε όταν λέμε αριστερή διακυβέρνηση.

Η χώρα μπορεί να έχει εμπιστοσύνη ότι η νέα κυβέρνηση που εκπροσωπείται από ένα δικό της καθαρό άνθρωπο θα παλέψει για το καλύτερο, εντός και εκτός, για την χώρα. Για πρώτη φορά οι μία Ελληνική κυβέρνηση στέκεται τίμια απέναντι στον κόσμο και παλεύει για να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις της.

  

Ο δρόμος μπροστά μας είναι ανηφορικός. Όμως, μέσα από την συλλογική προσπάθεια ολόκληρου του Λαού μπορούμε να κάνουμε πραγματικότητα όλα αυτά που ονειρευτήκαμε.

Όλοι μαζί.  

(Εξαιρούνται μόνο όσοι επιλέγουν να αυτοαποκλειστούν αν και δεν περισσεύει κανείς)

Ο κόσμος σήμερα γελά

Κάποια κείμενα αξίζει να γράφονται στην ζέση των στιγμών.
Την στιγμή που τα exit poll επιβεβαιώνουν έναν πολιτικό σεισμό για την χώρα.

Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ είναι συντριπτική.
Είναι μεγαλύτερη του αναμενόμενου.
Μπορεί να είναι αυτοδύναμη, θα το δούμε στο βάθος της νύχτας, είναι όμως οπωσδήποτε αδιαμφισβήτητη.

Αδιαμφισβήτητη είναι επίσης η συντριβή της μνημονιακής πολιτικής.
Ο χλευασμός ακόμα της εγχώριας φαυλοκρατίας και των υποστηρικτών της.

Ακόμα και της δεξιάς που συνθλίβεται και αυτή σε ιστορικά χαμηλά μετά το ΠΑΣΟΚ.
Θα δούμε στο εγγύς μέλλον αν αυτό σημάνει οριστικά το τέλος της μεταπολίτευσης στο πολιτικό σκηνικό της χώρας.

Όλα αυτά είναι βέβαια ιστορικής σημασίας για την Ελλάδα.
Ο αντίκτυπος τους μάλλον δεν μπορεί να γίνει κατανοητός ακόμα.
Αυτό θα συμβεί σταδιακά. Χρειάζεται χρόνο και εξαρτάται και από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Σήμερα θα μπορούσαμε να πούμε πολλά αλλά είναι ημέρα χαράς!
Είναι μάλλον νύχτα χαράς, γιατί από την επόμενη ημέρα κιόλας ο ΣΥΡΙΖΑ θα κληθεί να διαχειριστεί πολύ δύσκολες καταστάσεις. Καταστάσεις για τις οποίες δεν είχε την ευθύνη αλλά επωμίζεται αναγκαστικά. Και κάπως έτσι θα του καταλογιστεί το βάρος της επιτυχίας ή της αποτυχίας ιστορικά.

Ας μείνουμε όμως στην ιστορία που γράφει αυτό το αποτέλεσμα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και η αριστερά στην Ελλάδα σημειώνουν μια νίκη ιστορικής σημασίας που υπερβαίνει τα μικρά όρια της χώρας. Το αποτέλεσμα των εκλογών αγγίζει πλέον την Ευρώπη.
Γι αυτό και το διεθνές αλλά και το Ευρωπαϊκό ενδιαφέρον ήταν και παραμένει μεγάλο για τις πολιτικές εξελίξεις στην χώρα.

Το ενδιαφέρον δεν είναι οικονομικό. Δεν υπάρχουν κίνδυνοι που συνδέονται με το σύστημα της Ε.Ε. απέναντι στο εκλογικό αποτέλεσμα στην χώρα και την επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτό που απασχολεί είναι το γεγονός στην πολιτική του διάσταση.

Ποιο είναι το μήνυμα αυτών των εκλογών στην Ελλάδα;
Αυτό δεν μπορεί να ξεπεραστεί.
Είναι κάτι που θα απασχολήσει το μήνυμα που στέλνει ο Ελληνικός λαός.

Η σχετική προβληματική θα είναι μεγαλύτερη μετά τις επόμενες εκλογές στην Ισπανία.
Οι Podemos προηγούνται στην προτίμηση νίκης.
Η Ισπανία είναι επίσης μία χώρα που χτυπήθηκε άγρια από τις μνημονιακές πολιτικές και την διαχείριση τους από το εγχώριο πολιτικό προσωπικό της χώρας.

Αυτό λοιπόν είναι το ιστορικής σημασίας πολιτικό μήνυμα που αποκρυπτογραφείται από την μεγάλη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα. Ακόμα και οι πλέον μικροπρεπείς οφείλουν πλέον να το αναγνωρίσουν και να το σεβαστούν.

Οι κοινωνίες είναι ζώσες και αμύνονται.
Όταν καταπιέζονται αφόρητα αναζητούν την διέξοδο.
Την βρίσκουν ακόμα σε λύσεις που δεν συστήνουν οι κατασκευαστές της πολιτικής.
Κάποτε μάλιστα, πετάνε και στο καλάθι των αχρήστων τις οδηγίες των προπαγανδιστών, των θρησκόληπτων οπαδών του πολιτικού "ρεαλισμού''.

Ο κόσμος έχει την τελευταία λέξη.
Ο κόσμος είναι ο τελικός κριτής!
Αυτός που τον απειλεί και τον χλευάζει, τιμωρείται στο τέλος.
Αυτός που τον κοροϊδεύει τιμωρείται.
Όποιος δεν τον σέβεται , θα έχει την τύχη που τελικά γράφεται στο τέλος.

Σήμερα, για μία τουλάχιστον νύχτα, ξέρουμε ότι ο κόσμος νίκησε! 

Οδηγήθηκε στην κάθαρση.
Ίσως να εκδικήθηκε κιόλας αλλά σίγουρα χαίρεται!

Αντιλαμβάνεται όμως και την δύναμη του.
Είναι πιο ελεύθερος.

Απόψε το βράδυ όμως, μπορούμε να πούμε δικαιωματικά και μια κουβέντα για την αγαπημένη αριστερά. Γι αυτήν την ποιοτική ή τίμια αναμφισβήτητα και αγαπημένη αριστερά του 3 και 4%.
Αυτή που τελικά έφθασε πολύ μακριά...
Μπράβο της!

Ο κόσμος θα είναι αυστηρός αλλά δεν θα είναι κακόπιστος απέναντι της.
Της έδωσε πλουσιοπάροχα την ευκαιρία ακόμα και απομονωμένη έναντι όλων!

Η αριστερά έχει την ευκαιρία να κυβερνήσει για όλους τους Έλληνες.

Δίκαια πάνω από όλα. Αυτό θέλει ο κόσμος. 

Δικαιοσύνη!

Σημαίνει πολλά σε πολλούς τομείς. 

Ο κόσμος θα γνωρίσει το αξιακό της πλαίσιο του ΣΥΡΙΖΑ και της σύγχρονης, αναθεωρητικής αριστεράς. Αυτής που ψάχνει λύσεις, που αμφισβητεί το δεδομένο, που ερευνά, συγκρούεται και τολμά.

Η αριστερά πιστεύει στον κόσμο. Είναι μέρος του.
Προτιμά την συμμετοχή από την διαχείριση.
Προτιμά την συνδιαμόρφωση και την κοινή πορεία.
Αυτή είναι η φιλοσοφία της. Είναι διαφορετική από τα κατεστημένα κόμματα. Ουσιωδώς δημοκρατική. Αξιακά αλλά και λειτουργικά. αυτό μαρτυρά ο τρόπος που λαμβάνει τις αποφάσεις, που συνθέτει τελικά τις προτάσεις της και την πολιτική της.

Ας αναλογιστούμε όμως και άλλα σύμβολα απόψε που συγκροτούν την ιστορικότητα ενός γεγονότος.

Ο Αλέξης Τσίπρας θα είναι μάλλον ο πρώτος Έλληνας Πρωθυπουργός που σπούδασε σε ελληνικό πανεπιστήμιο!
Θα είναι μάλλον και ο πιο νέος Πρωθυπουργός της!
Η Ελλάδα δίνει σε ένα νέο κι δικό της παιδί τον πιο βαρύ ρόλο.

Η νύχτα θα είναι μακριά, η αυτοδυναμία είναι η πιο πιθανή εξέλιξη αλλά είναι πλέον θέμα αριθμητικής.
Στην ουσία έχει ήδη αποδοθεί.
Η επόμενη κυβέρνηση θα είναι του ΣΥΡΙΖΑ με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο.

Η Ελλάδα αποφάσισε.

Η συνέχεια θα είναι δύσκολη αλλά ενδιαφέρουσα.
Πολλά τα προβλήματα που δεν θα περιμένουν, πολλές οι προκλήσεις, σε ένα σύνθετο πλαίσιο, εντός της χώρας αλλά και στην Ευρώπη. Ο πολιτικός χρόνος θα είναι βαθύς.
Για όλα αυτά όμως θα υπάρξει χρόνος για να ειπωθούν.

Σήμερα χαιρόμαστε!
Η θλίψη και η κατήφεια αφορούν άλλους.
Ο κόσμος νίκησε. Τιμώρησε τους χλευαστές του.
Ακουμπά στον ΣΥΡΙΖΑ, του εύχεται καλή τύχη στα δύσκολα και απόψε, γελά!

Χαρείτε, η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι συντριπτική !

Εκλογές. Η Ελλάδα οδηγείται στις κάλπες στενάζοντας οικονομικά.

Η Νέα Δημοκρατία επενδύει στο φόβο για τα δεινά που θα επέλθουν με ΣΥΡΙΖΑ. Βασίζεται στην ίδια τακτική που σε συνεργασία και με την προπαγάνδα των κατεστημένων μιντια της εξασφάλισε την οριακή δυνατότητα της σχηματισμού κυβέρνησης στις προηγούμενες εθνικές εκλογές

Στο τελευταίο προεκλογικό της βίντεο μάλιστα απουσιάζει κάθε αναφορά στην ίδια ως κυβέρνηση ή κάποια πολιτική πρόταση εν γένει. Το κυβερνών αδυνατεί να αυτοκαθοριστεί και να μιλήσει. Ασχολείται μόνο αντιπολιτευτικά σε σχέση με το ΣΥΡΙΖΑ παρομοιάζοντας τον ως κομήτη που χτυπά και καταστρέφει την χώρα. 

Καταστροφολογία και τρομολαγνεία πάλι. Η ΝΔ προπαγανδίζει έναν οικονομικό Αρμαγγεδών που όμως έχει ήδη προσφέρει τα προηγούμενα χρόνια με την πολιτική της για την πλειονότητα του πληθυσμού. 

Το δίπολο φόβου/ελπίδας κυριάρχησε στο εκλογικό σκηνικό όπως και στις προηγούμενες εκλογές. Είναι κρίμα βέβαια που το κυβερνών κόμμα επενδύει στο φόβο και στη δημιουργία πολιτικά τρομαγμένων ανθρώπων. Οι πολίτες στις δημοκρατίες πρέπει να είναι ελεύθεροι και έτσι να επιλέγουν ή να μετέχουν στην πολιτική.

Υπάρχει πολύς κόσμος όμως πλέον δεν έχει να φοβηθεί τίποτα περισσότερο από αυτά που έχει ήδη χάσει. Η Ελλάδα φτωχοποιήθηκε. Τι να φοβηθεί ο άνεργος, ο καταχρεωμένος έμπορος, ο άεργος ελεύθερος επαγγελματίας, ο νέος που είναι μετανάστης;

Με φυλακή απειλούνται για χρέη και με δήμευση περιουσίας συμπεριλαμβανομένης και της πρώτης κατοικίας. Ο κόσμος πλέον ανησυχεί για τα σπίτια του δεν ξέρει αν θα έχει κεραμίδι. Eλάχιστοι φοβούνται για κάτι χειρότερο και ακόμα και αυτοί δεν βλέπουν προοπτική για κάτι καλύτερο ενώ οι οικονομικές τους αντοχές μειώνονται. 

Η στάση του ΣΥΡΙΖΑ άλλωστε απέναντι στην Ευρώπη έχει εξομαλυνθεί όπως και της Ε.Ε. απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό το αντιλαμβάνεται ο κόσμος και είναι κάτι που συνδιαμορφώνει τα κριτήρια της ψήφου του. Αισθάνεται κοντά και μέσα στο ευρωπαϊκό πλαίσιο με την επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ.

Η Ευρώπη πλέον παλεύει να ανασάνει. Η Γερμανία ωφελείται από την κρίση αφού ο τραπεζικός της τομέας υποδέχεται τις καταθέσεις ισχυρών επιχειρήσεων καρπούμενος την αξιοπιστία της Γερμανικής οικονομίας. Τα γερμανικά πιστωτικά ιδρύματα έχουν μόχλευση σχεδόν 4πλασια από των ανταγωνιστριών τους στην Ευρώπη, αυξάνουν τις ταμειακές ροές τους και την ρευστότητα τους και κυριαρχούν στην τραπεζική πανευρωπαϊκή αγορά ενισχύοντας τη θέση τους διεθνώς συγκεντρώνοντας δισεκατομμύρια ευρώ τα οποία μετά δανείζουν ακριβότερα. Η Γερμανία κάνει business με την κρίση. 

Η Ευρώπη το αντιλαμβάνεται. Όταν λέμε Ευρώπη, δεν εννοούμε μόνο κάποιες χώρες κάποιες φορές και με ανταγωνιστικά συμφέροντα αλλά ένα πλαίσιο ευρύ που έχει κοινό στόχο την λειτουργία ενός ισχυρού νομίσματος και ένα συνολικό ΑΕΠ με θετικό ισοζύγιο, στο οποίο οι κοινές εξαγωγές πρέπει να υπερισχύουν των εισαγωγών και κάποιοι άλλοι δείκτες που συνδέονται με την επιχειρηματικότητα (π.χ. ισοζύγιο εμπορικών συναλλαγών) ή την οικονομία (π.χ. ανεργία) πρέπει να τείνουν στην πρόοδο. 

Η Ευρώπη όμως είναι και κάτι πέρα από αυτό. Είναι ένα σύστημα δικαίου και θεσμών που δείχνει να υποχωρεί όταν δημιουργούνται ανθρωπιστικές κρίσεις μέσα στις κοινωνίες της. Η Ευρώπη είναι ακόμα ένα σύστημα πολιτισμικό, κάποιες αξίες κοινές, στις οποίες η αύξηση των ανισοτήτων, οικονομικά και κοινωνικά εντός των μελών της λειτουργεί σαν ασκός του αιόλου αποσυσπειρωτικά. 

Σε όλο αυτό το πλαίσιο ο κόσμος πλέον προσφέρει στο ΣΥΡΙΖΑ να βρει την θέση του για λογαριασμό της χώρας του, ως μία κυβέρνηση κράτους στην Ευρώπη προσπαθώντας να επικοινωνήσει ένα οικονομικό μοντέλο πιο ισορροπημένο. Με λύσεις για το χρέος συνολικά και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο και αλλαγή του ύφους της πολιτικής σε ένα μοντέλο που δεν βασίζεται στην αυστηρή λιτότητα που επιβάλλει ιδίως η Γερμανία. 

Υπάρχουν πλέον και φωνές αλλά και συμφέροντα, εντός της Ε.Ε. αλλά και εκτός αυτής, ιδίως αγγλοσαξωνικά ή μέσα στις Η.Π.Α. που επίσης ζητούν το ίδιο. Ο Ευρωπαϊκός και διεθνής συστημικός τύπος είναι σαφώς πλέον φιλικός προς το ΣΥΡΙΖΑ και η μετατόπιση της πολιτικής τον ευνοεί. 

Μηχανισμοί βέβαια υπάρχουν όπως και εργαλεία (Ε.Κ.Τ., πολιτικές τόνωσης της ρευστότητας, προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης, στήριξη των τραπεζών από τον E.L.A. σε συνθήκες έκτακτες κ.ο.κ.) Το ζήτημα της ρύθμισης του χρέους όμως είναι ιδίως πολιτικό και δευτερευόντως οικονομικό. Μέθοδοι και οικονομικά εργαλεία προσαρμόζονται αναλόγως της πολιτικής κατεύθυνσης που αποφασίζεται. 

Το δίχτυ προστασίας που απλώνει ο ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία μέσα στην Ευρωπαϊκή ομπρέλα είναι ένας σημαντικός λόγος βέβαια στήριξης του ακόμα και από συντηρητικούς ψηφοφόρους. Δεν είναι όμως ο μόνος λόγος. Υπάρχει πολύς κόσμος που θα ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ και για άλλους λόγους.

Πολύς κόσμος είναι πλέον αγανακτισμένος και θέλει να διώξει αυτό το φαύλο και διαπλεκόμενο σύστημα το οποίο υποχρεώνεται να συντηρεί πλουσιοπάροχα. Ο κόσμος θέλει να δει δικαιοσύνη. Αυτή δεν μπορεί να είναι παρά και οικονομική. 

Ο κόσμος θέλει να δει τις χαριστικές τροπολογίες να μειώνονται, τις διάφορες λίστες να ελέγχονται, τις offshore να πληρώνουν, την ίδια πλουτοκρατία που μεσουρανεί μέσα στη φτωχοποίηση του να βάζει το χέρι στην τσέπη και να οδηγείται και με χειροπέδες στη δικαιοσύνη για πολλά οικονομικά σκάνδαλα που ξεπλύθηκαν όχι δικαστικά αλλά πολιτικά με αμνήστευση μέσω της Βουλής. 

Ο κόσμος θέλει να δει ότι ο νόμος ισχύει έναντι όλων και ψάχνει την λύση από αυτόν που μπορεί να την προσφέρει. Δεν υπάρχει άλλος εκτός από το ΣΥΡΙΖΑ. Η φτώχεια μας, λένε, ας είναι τουλάχιστον πιο δίκαιη. 

Για άλλους είναι ζήτημα δημοκρατίας και αισθητικής. Η ακροδεξιά κυριάρχησε αισθητικά στη χώρα που οδηγήθηκε σε Βαλκάνιες καταστάσεις, το κράτος έγινε φέουδο τσεκουροφόρων και μανιακών τηλεβιβλιοπωλών, ανθρώπων με πολιτική νοημοσύνη ερπετού. 

Να φύγουν αυτοί που μας προσβάλλουν, αυτοί που μας απειλούν, αυτοί που γυρίζουν στο 60. Η Ελλάδα πρέπει να προχωρήσει και να βάλει στην άκρη όλο αυτό το διαπλεκόμενο πολιτικό, επιχειρηματικό και μιντιακό τρισάθλιο σύστημα που την τραβάει ολοένα και προς τα κάτω. 

Ο ΄Ελληνας πλέον αντιδρά και τιμωρεί. Τιμωρεί κι κουνά το μαντήλι, έστω και σιωπηλά, έστω και με επιφύλαξη, αλλά ξεκάθαρα πλέον προς το ΣΥΡΙΖΑ. Ζητά προστασία από αυτόν ανεξαρτήτως του παρελθόντος ή ιδεολογιών. Ο ΣΥΡΙΖΑ  την υποσχέθηκε. Έπεισε ότι την δικαιούται. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ έρχεται για τους Έλληνες γι αυτό και η νίκη του θα είναι συντριπτική. Είναι η μόνη ελπίδα και η μόνη διέξοδος απέναντι στη φαυλοκρατία και τα παρακλάδια της. Ο ΣΥΡΙΖΑ ένωσε. Η νίκη του ήδη γιορτάζεται! Την Κυριακή το βράδυ ο κόσμος θα είναι με το νικητή! Η ελπίδα τελικά νίκησε τον φόβο. Τον σάρωσε. 

Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι συντριπτική γιατί πρέπει να είναι! 

Ο κόσμος το κατάλαβε. 

Η Ευρώπη περιμένει τον ΣΥΡΙΖΑ

Ο βασικός λόγος που η παρούσα συγκυβέρνηση κέρδισε τις εκλογές το 2012 ήταν ο φόβος που κυριάρχησε για το τι μπορεί να συμβεί αν η χώρα έρθει σε ρήξη με τον Ευρωπαϊκό και διεθνή παράγοντα. Ο επαγγελματισμός των δύο κομμάτων εξουσίας εγγυόταν αυτό το πλαίσιο. Οι πολίτες ψήφισαν για να αποφύγουν τα χειρότερα και όχι επειδή είχαν πειστεί από τη ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ. 

Οι αντιφάσεις του ΣΥΡΙΖΑ κατά το χρόνο εκείνο όσον αφορά τον βαθμό ρήξης με την Ευρώπη στα πλαίσια της διαπραγμάτευσης για τη διευθέτηση του χρέους αποτέλεσαν εύκολα αντικείμενο άγριας εκμετάλλευσης από το κατεστημένο μιντιακό σύστημα για λόγους δικών του συμφερόντων βέβαια. Μέσα σε ένα σχεδιασμένο κλίμα τρομολογνίας που επικοινωνήθηκε από την τηλεόραση, τον τύπο, δημοσιογράφους και διάφορες περσόνες η ανασφάλεια μετετράπη σε φόβο.

Όλα αυτά είναι γνωστά. Σημασία όμως έχει ότι η Ευρώπη συμμετείχε τότε στο κλίμα και το συνδιαμόρφωσε. 

Ποιος δεν θυμάται το Σόιμπλε να βρυχάται το 2012 κατά του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και άλλους πολιτικούς παράγοντες, στην Γερμανία ή την Ευρώπη όπου πρόθυμα με δηλώσεις-απειλές σε διάφορα μέσα συνέδεαν το αποτέλεσμα των εκλογών στην Ελλάδα με την απειλή διακοπής της χρηματοδότησης της χώρας, οδηγώντας τον Έλληνα από τον φόβο έως και τον τρόμο σε συνδυασμό και με την διογκούμενη υπερβολή και προβολή από τα εγχώρια μέσα. Οι αντίθετες φωνές τότε για την ανάγκη αλλαγής πολιτικής ή μιας άλλης πολιτικής διαχείρισης ήσαν λίγες και χάνονταν. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ βέβαια το 2012 εντασσόταν στα αντιευρωπαϊκά και αντιδραστικά κόμματα. Αποδείχτηκε επίσης εκ των υστέρων ότι η άτακτη επίλυση του ελληνικού προβλήματος αποτελούσε συστημικό κίνδυνο που μπορούσε να τινάξει την μπάνκα στον αέρα με αλυσιδωτές αντιδράσεις που θα αποσταθεροποιούσαν τις αλληλοεξαρτώμενες οικονομίες όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και πέρα από αυτή. Αυτό αποδεικνύεται από το κόστος υπολογισμού του Grexit που δεν ήθελε βέβαια κανείς και εξακολουθεί να μην θέλει η Ευρώπη για την Ελλάδα ούτε οικονομικά ούτε και πολιτικά.

Σήμερα όμως η Ευρώπη είναι τακτοποιημένη απέναντι στο Ελληνικό χρέος. Το αρνητικό αντίκτυπο της αξίας των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου που κατείχαν κυρίως γαλλογερμανικές τράπεζες και θα μπορούσαν να μείνουν απλήρωτα το 2012 με αλυσιδωτές αντιδράσεις στις συστημικές τράπεζες μπορεί πλέον μόνο να έχει μικρό και ελεγχόμενο κόστος. 

Ιδίως οι γερμανικές τράπεζες ισχυροποίησαν στο μεσοδιάστημα οικονομικά την θέση τους, πράγμα που τους επιτρέπει πλέον να μην ανησυχούν σχετικά με ανακατατάξεις που θα μπορούσαν να συνδεθούν με την ελληνική οικονομία. Η ρευστότητα των γερμανικών τραπεζών ενισχύθηκε ενώ η αυξανόμενη συναλλακτική αξιοπιστία τους συγκριτικά με τις υπόλοιπες τράπεζες διευρωπαϊκά, σε συνδυασμό με την μεγάλη μόχλευση που διαθέτουν, περιορίζει την έκθεση τους στον κίνδυνο ακόμα και σε ένα grexit. Ισοσκελισμένο προϋπολογισμό εμφάνισε το 2014 η Γερμανία Το σύστημα έχει πλέον ισορροπήσει απέναντι στο ελληνικό πρόβλημα και μπορεί πλέον να είναι πιο αδιάφορο ή άνετο όσον αφορά τις εξελίξεις στα πολιτικά συμβαίνοντα στη χώρα. 

Αν ο ένας παράγοντας όμως στην διαφοροποίηση των σχέσεων ΣΥΡΙΖΑ-Ευρώπης οφείλεται σε οικονομικούς λόγους, ο άλλος είναι αμιγώς πολιτικός. Από το 2012 μέχρι σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ μετέτρεψε την ρητορική και την στάση του απέναντι στην διαπραγμάτευση για το ελληνικό χρέος ξεκαθαρίζοντας ότι η λύση είναι εντός ευρώ και εντός Ευρώπης. Βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αλλάζει ότι ζητούσε, δηλαδή μια βιώσιμη λύση για το ελληνικό χρέος, με μείωση του ή και χρονική μετατόπιση του τρόπου αποπληρωμής του συνδέοντας το με ρήτρα ανάπτυξης, αλλάζει όμως τον τρόπο με τον οποίο διεκδικεί την διευθέτηση του προβλήματος. 

Τώρα μάλιστα ο ΣΥΡΙΖΑ αλλάζει στάση και περνά επιθετικά στον ευρωπαϊκό αλλά και τον γερμανικό τύπο διακηρύσσοντας όχι μόνο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι απειλή για το ευρώ αλλά είναι αυτός που θα σώσει το ευρώ αλλάζοντας γόνιμα την πολιτική εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τσίπρας στην Welt: Εμείς οι Έλληνες θα σας σώσουμε 

Η επιστολή του Τσίπρα στους Γερμανούς και ουσιαστικά προς όλους τους Ευρωπαίους πολίτες μιλά την γλώσσα που καταλαβαίνουν όλοι χωρίς να αφίσταται της πολιτικής αφήγησης του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ λέει στους Ευρωπαίους και Γερμανούς πολίτες ότι οι πολιτικοί τους τους αποκρύβουν ότι τ χρήματα τους δεν πηγαίνουν στην ελληνική οικονομία ή στους Έλληνες αλλά σε ένα φαύλο κύκλο ανατροφοδότησης ενός μη εξυπηρετούμενου και βιώσιμου χρέους το οποίο μάλιστα εντείνει την ανθρωπιστική κρίση στην Ελλάδα. Άρθρο - ανοιχτή επιστολή Τσίπρα προς Γερμανούς πολίτες 

Στην ίδια επιστολή κατά έναν ακόμα πιο ενδιαφέροντα τρόπο ο Τσίπρας χτυπά εκεί που όλοι πλέον είναι υποχρεωμένοι να συμφωνήσουν μαζί του. Και ο κόσμος αλλά και οι πολιτικές ηγεσίες των Ευρωπαϊκών κομμάτων και εν γένει ο διεθνής παράγοντας στο μέτρο που ασχολείται με την Ελλάδα. Ότι δηλαδή δεν ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που έστησε το καθεστώς της διαπλοκής και της κλεπτοκρατίας στην Ελλάδα αλλά είναι ο μοναδικός που σήμερα μπορεί να το αλλάξει. 

Αυτό είναι ένα αποφασιστικό πεδίο στο οποίο υπερέχει ο ΣΥΡΙΖΑ πολιτικά και ηθικά ενώ ευθυγραμμίζεται και με τις συστημικές φωνές στις Η.Π.Α. που από το 2012 έχουν κατανοήσει: Οτι δηλαδή μια ολιγαρχία στην Ελλάδα εμποδίζει την ανάπτυξη, την πρόοδο της οικονομίας και τις μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η χώρα όπως καταγραφόταν από τότε στους Νew York Times: Η διαφθορά της ελληνικής ολιγαρχίας εμποδίζει την ανάκαμψη. Τα ίδια άλλωστε έλεγε και το Spiegel, Η ελληνική ελίτ δεν πλήρωσε την κρίση, αλλά και άλλα μέσα. 

Σε αυτό το κλίμα και με την Ελληνική κυβέρνηση να αποτελεί πλέον την τρίτη πιο μισητή κυβέρνηση παγκοσμίως η Ευρώπη είναι υποχρεωμένη να δεχτεί πολιτικά αλλά και ηθικά την επόμενη κυβέρνηση στην Ελλάδα με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ξεκάθαρο ότι οι Έλληνες θα στηρίξουν τον ΣΥΡΙΖΑ και θα του δώσουν την κυβέρνηση.

Οι Financial Times νομίζω ότι ήταν το μέσο που φωτογράφησε πιο ξεκάθαρα την αλλαγή ύφους του διεθνούς παράγοντα απέναντι στο ελληνικό πρόβλημα και την έλευση του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Taming greek oligarchs is priority for SYRIZA, Radical left is right about Europe's debt είναι μερικά μόνο από τα άρθρα που φιλοξενήθηκαν σε αυτό το πλαίσιο διαμορφώνοντας άλλη εικόνα πλέον για τον ΣΥΡΙΖΑ διεθνώς!

Το κλίμα μεταλαμπαδεύτηκε και στην Ευρώπη όπου πλέον υπάρχουν διαφωνίες μεταξύ Βρυξελλών και Βερολίνου που αποτυπώνονται για πρώτη φορά πλέον και διπλωματικά και από επίσημα χείλη. Αυτές τις ημέρες η αιχμή της διαφωνίας αφορά το τύπωμα χρήματος από την ΕΚΤ που επιθυμεί η Ευρώπη και αντιμάχεται το Βερολίνο. Ο σφυγμός όμως αλλάζει υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτό εξυπηρετεί την Ευρώπη αφού πλέον παρουσιάζει μια εναλλακτική οικονομική πρόταση με ενίσχυση της ρευστότητας και μεγαλύτερη έμφαση στην ανάπτυξη από ότι στην σκληρή δημοσιονομική πειθαρχία που από μόνη της συρρικνώνει τις οικονομίες, αυξάνει τελικά τα εθνικά χρέη και οδηγεί τα κράτη σε έναν ασφυκτικό στασιμοπληθωρισμό από τον οποίο ωφελείται μόνον η Γερμανία και ιδίως ο τραπεζικός της τομέας.

Η Ευρώπη λοιπόν περιμένει τον ΣΥΡΙΖΑ. Και τον προστατεύει από τις κακές γλώσσες. Χαρακτηριστικά: Η Μέρκελ δέχεται δριμεία κριτική για την στάση της απέναντι στην Ελλάδα ακόμα και μέσα στη Γερμανία, DW : Δριμεία κριτική στη Μέρκελ για την Ελλάδα, ή Πυρά ομαδών κατά Μερκελ από νομπελίστες, Δ.Ν.Τ. και Παρίσι.

Ο Σούλτς ως Προέδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δηλώνει ότι δεν φταίει ο Τσίπρας για τις αναταραχές στις χρηματαγορές ενώ δίνει σαφές στίγμα για την έκπτωση της συγκυβέρνησης στην Ελλάδα δηλώνοντας σε εκπομπή γαλλικού καναλιού ότι η Ελληνική κυβέρνηση επέλεξε τα ανυπόφορα μέτρα λιτότητας. 

Η Γαλλία χαιρετίζει τον ΣΥΡΙΖΑ και τους Podemos στην Ισπανία ως φορείς ελπίδα και αλλαγής. Η άνοιξη της κόκκινης αριστεράς στον Ευρωπαϊκό Νότο. Η Commission ξεκαθαρίζει ότι η Ελλάδα δεν θα φύγει από την Ευρωζώνη ενώ και το Bloomberg καταγράφει ότι η Ελλάδα θα μείνει στο Ευρώ και με τον ΣΥΡΙΖΑ ενώ από το 2013 κατέγραφε ότι η συνέχιση της λιτότητας θα διαλύσει την Ευρωζώνη και ότι η Γερμανία πρέπει να αλλάξει πολιτική. 

Η ανάγκη προσαρμογής στην πραγματικότητα είναι ο καθοριστικός παράγοντας αλλαγής της στάσης της Ευρώπης απέναντι στο ελληνικό ζήτημα, το χρέος αλλά και στην ουσία της πολιτικής που πρέπει να ακολουθηθεί. Η πολιτική είναι η τέχνη του ρεαλισμού. Το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο, το ακολουθούμενο πρόγραμμα δεν πετυχαίνει ενώ τελικώς αποδεικνύεται ότι χρειάζεται αλλαγή πολιτικής πλεύσης στην Ευρώπη για την ουσιαστική αντιμετώπιση της κρίσης που δεν μπορεί να γίνει χωρίς τόνωση της ρευστότητας και χωρίς διακοπή των προγραμμάτων σκληρής λιτότητας που συρρικνώνουν πλέον το Ευρωπαϊκό ΑΕΠ. 

Η Ευρώπη λοιπόν μάλλον εξυπηρετείται από τον ΣΥΡΙΖΑ αυτή την στιγμή. Ίσως την βολεύει, φαίνεται να την εξυπηρετήσει στην πολιτική της διαμάχη απέναντι στην Γερμανική πολιτική ενώ το διακύβευμα είναι ελεγχόμενο. Όλοι γνωρίζουν ότι ο ελληνικός πληθυσμός έχει υποφέρει όσο κανείς άλλος μέσα στην κρίση. Άρα είναι και πιο εύκολο να ξεκινήσει από εκεί μια αλλαγή προσέγγισης απέναντι στην οικονομία και την πολιτική στην Ευρώπη. Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να είναι ο όψιμος εκφραστής αυτής της τάσης και δικαιολογείται απέναντι σε όλους να είναι.

Η διαπραγμάτευση όσον αφορά το ελληνικό χρέος, τον τρόπο αποπληρωμής του αλλά και την αλλαγή πολιτικής που εκφράζει ο ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει σε ένα πλαίσιο ρεαλιστικό. Θα πετύχει βέβαια όπως πετυχαίνει κάθε διαπραγμάτευση που λαμβάνει χώρα και θα καταλήξει στο λεπτό εκείνο σημείο που η ταλάντωση στην επιδιωκόμενη πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα δεν θα θεωρηθεί ως υπαναχώρηση από την ουσία μεταρρυθμίσεων και από ένα πλαίσιο όπου ένα κράτος νοικοκυρεύει τα οικονομικά του και ισοσκελίζει τους προϋπολογισμούς του.

Το ζήτημα της διαπραγμάτευσης για το ελληνικό πρόβλημα είναι προεξόχως πολιτικό και δευτερευόντως οικονομικό. Το μείγμα της πολιτικής που θα ακολουθηθεί θα σημαίνει αναγκαστικά την πανευρωπαϊκή αποδοχή του απέναντι στην οικονομική πολιτική που πρέπει να ακολουθήσει η Ευρωπαϊκή οικογένεια. Για αυτούς τους λόγους η Ευρώπη περιμένει και χρειάζεται τον ΣΥΡΙΖΑ. 

Εξηγηθείτε ή σωπάστε

Το 2012 ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε μια σαφή λύση για το νόμισμα και για τον τρόπο άσκησης της πολιτικής όσον αφορά τη λειτουργία του κράτους, της δημόσιας διοίκησης και του τρόπου με τον οποίο θα λάβαιναν χώρα θεσμικά οι αλλαγές στη χώρα. Είχε τη διάθεση με άλλα λόγια και διακήρυττε την αλλαγή του status quo αλλά υστερούσε στην κατάρτιση της συγκεκριμένης αντιπρότασης που θα έπειθε περισσότερο κόσμο. 

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι μια διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων κομμάτων, σε μια προγραμματική προοδευτική βάση θα ήταν αρνητική για την Ελλάδα. Αντιθέτως αποδείχτηκε ξεκάθαρα καταστροφική η συντριβή της χώρας δηλαδή του κόσμου και του παραγωγικού της ιστού, της ευρείας πλειοψηφίας του πληθυσμού που αφορά βέβαια ζώσες οικογένειες και πραγματικούς ανθρώπους και ζωές από την παρούσα φαυλοκρατία που συνδύασε το νεοσυντηρητικό και φαύλο ΠΑΣΟΚ με την στείρα ακροδεξιά. 

Ο κόσμος συνετρίβη, η διαφθορά γιγαντώθηκε, η ακροδεξιά κουλτούρα νότισε την χειμαζόμενη Ελλάδα. Το κυβερνών πολιτικό σύστημα εγκαταστάθηκε στην κυβέρνηση μη διακόπτοντας την 40χρονη σχεδόν κατοχή των θεσμών και των πυλώνων του δημοκρατικού πολιτεύματος (νομοθετική, εκτελεστική εξουσία - διοίκηση) σε ένα κλίμα τρομοκρατίας και διχασμού. Αφέθηκε να κάνει business ελεύθερα, θάβοντας στα συρτάρια τις διάφορες λίστες και λεηλατώντας ότι είχε απομείνει ζωντανό και ζωτικό στη χώρα από τα ασφαλιστικά ταμεία μέχρι τα αεροδρόμια, τους αιγιαλούς ή τα δάση της χώρας, το δημόσιο πλούτο.

Για το δημόσιο χρέος βέβαια ούτε λόγος ούτε διαπραγμάτευση. Αναπαράγονται ακόμα δεκάδες δημοσιεύματα περί του κοστολογημένου grexit προς απειλή των Ελλήνων ώστε να συμμορφωθούν πάλι στην κάλπη με την προορισμένη ιστορικά φαυλοκρατία που πρέπει να μας διαφεντεύει, μην τυχόν και η Ευρώπη μας διώξει από το ευρώ. Αστείο. Η ίδια η Ε.Ε. μέσω των αρμοδίων εκπροσώπων της δίνει ξεκάθαρα άλλο στίγμα. Koμισιόν: Η συμμετοχή στην Ευρωζώνη είναι αμετάκλητη και για την Ελλάδα. 

Ακόμα και σήμερα πάντως ακούγονται ξεκάθαρα τεχνοκρατικές και πολιτικές φωνές ακόμα και από συστημικά fora ή μέσα, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο που μιλούν ξεκάθαρα για την ανάγκη μείωσης του δημόσιου χρέους και την ανάγκη αλλαγής πολιτικής. Bloomberg: Οι πιστωτές της Ελλάδος πρέπει να προχωρήσουν σε διαγραφή χρέους. Αυτό βέβαια αποκρύπτεται στους Έλληνες από τα παραδοσιακά μίντια που καθορίζουν τάσεις λόγω των αμαρτωλών οικονομικών τους συμφερόντων που σήμερα διακυβεύονται και απειλούνται. 

Το 2014 όμως ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πλέον σαφή πρόταση και προσανατολισμό. Και στο λόγο του και στο πρόγραμμα του. Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ εκπονήθηκε σταδιακά, μετά από πολύμηνες κυριολεκτικά διεργασίες, καθώς ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ ωρίμαζε και αντιμετώπιζε τη λύση των προβλημάτων όχι μέσω αφηρημένης ρητορικής αλλά μέσα από την σαφή διατύπωση των κοστολογημένων πια προτάσεων του. 

Αυτό συνέβη καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ ερχόταν ολοένα και περισσότερο σε επαφή με απλό κόσμο και με άτομα που ήθελαν να βοηθήσουν όχι μόνο εκλογικά αλλά και πιο ουσιαστικά, τεχνοκρατικά, ελεύθερα και χωρίς δεσμεύσεις, με διάθεση για κάτι καλύτερο που μπορούμε οι ίδιοι, ως Έλληνες, να διαμορφώσουμε και να πετύχουμε για τις ζωές μας αναλόγως των γνώσεων και της εξειδίκευσης του καθενός. Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ συνδιαμορφώθηκε μέσα από δεκάδες ομάδες εργασίας και οργανωμένων τμημάτων που έθεσαν και διαδικτυακά σε διαβούλευση ιδέες, προτάσεις και λύσεις που συνδιαμορφώθηκαν με σαφές στίγμα υπέρ της κοινωνίας. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ πλέον ξέρει τι θέλει και ξέρει και πως μπορεί να το πραγματώσει μέσω των θεσμών τους οποίους μπορεί να προσανατολίσει σε άλλες προτεραιότητες έχοντας τη δυνατότητα να ρυθμίσει το κράτος και τη λειτουργία του. Το σημερινό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ακούστηκε στην ομιλία του Τσίπρα στο συνέδριο είναι πολιτικά επαναστατικό για όσους μπορούν να καταλάβουν τις αλλαγές.

Σαρωτικές αλλαγές προβλέπει το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ για τον μετασχηματισμό του κράτους και τον εξορθολογισμό της δημόσιας διοίκησης. Αξίζει να διαβαστεί για ένα λεπτό από όλους. Μπορούμε να φανταστούμε τι σημαίνει για τη χώρα μας η προσπάθεια υλοποίησης του, πόσες δημιουργικές δυνάμεις θα απελευθερώσει, πόσες ωφέλιμες διεργασίες θα κινητοποιήσει κοινωνικά και δικαιοπολιτικά, τι αλλαγές θα επιφέρει και πόσο βαθιά θα μετασχηματίσει αν ακολουθηθεί σε βάθος χρόνου. 

Κωδικοποιείται ολόκληρη η νομοθεσία, λιγοστεύουν τα Υπουργεία, καταργούνται οι στρατιές των μετακλητών υπαλλήλων, περιορίζεται η φυσική επαφή διοίκησης και διοικούμενου για την καταπολέμηση της μικρής διαφθοράς, αφήνονται οι ελεγκτικοί μηχανισμοί ελεύθεροι να κάνουν το καθήκον τους για να αντιμετωπιστεί η φαυλότητα και η μεγάλη φοροδιαφυγή, διευκολύνεται η δικαιοσύνη να κάνει το καθήκον της και με τους φακέλους που αφέθηκαν στην άκρη για πολλά και διάφορα που συνέβησαν τα τελευταία χρόνια και προς αποκατάσταση του κοινού περί δικαίου αισθήματος, αλλάζει το καθεστώς των δημόσιων συμβάσεων που τις υπαγόρευε ο Μπόμπολας και διάφοροι παρόμοιοι, ενεργοποιούνται οι ήδη υφιστάμενες διατάξεις για τα Μ.Μ.Ε. που συνεπάγονται τεράστιες αλλαγές προς την ελεύθερη ενημέρωση που δεν υφίσταται σήμερα ενώ και ο δημόσιος τομέας αναδιαρθρώνεται με δίκαιη αξιολόγηση των δημόσιων υπαλλήλων. 

Ποιος έχει μιλήσει άραγε ποτέ για αυτά; 

Από τον Νίκο Ξυδάκη αντιγράφω την εντύπωση του από μια ανάρτηση του στο facebook που κωδικοποιεί κάποιες βασικές επικαιροποιημένες αλλαγές. 

''Από τη χθεσινή ομιλία Τσίπρα συγκρατώ:
1. Υπουργικό συμβούλιο με δέκα πρόσωπα.
2. Αποσυμφόρηση διοίκησης από στρατιές συμβούλων και μετακλητών.
3. Kωδικοποίηση νομοθεσίας με ευθύνη της Βουλής. Ηλεκτρονική κάρτα πολίτη.
4. Ελεγκτικοί μηχανισμοί υπαγόμενοι στον πρωθυπουργό ( = και δικλίδα σε περίπτωση συγκυβέρνησης)
5. Δημόσιος ανοιχτός διαγωνισμός για τηλεοπτικές συχνότητες.
Τα υπ' αριθ. 4 και 5 είναι κήρυξη πολέμου στη διαπλοκή και τη διαφθορά''.

Ποιος Έλληνας, αλήθεια, μπορεί να είναι αντίθετος; 

Και τι μπορεί να αντιπροτείνει ; 

Ας μιλήσει για θέσεις και όχι με συνθήματα, ιδεολογίες ή βάση συμφερόντων. 

Ας εξηγηθεί. 

Άλλως, ας σωπάσει.