Η Ευρώπη περιμένει τον ΣΥΡΙΖΑ

Ο βασικός λόγος που η παρούσα συγκυβέρνηση κέρδισε τις εκλογές το 2012 ήταν ο φόβος που κυριάρχησε για το τι μπορεί να συμβεί αν η χώρα έρθει σε ρήξη με τον Ευρωπαϊκό και διεθνή παράγοντα. Ο επαγγελματισμός των δύο κομμάτων εξουσίας εγγυόταν αυτό το πλαίσιο. Οι πολίτες ψήφισαν για να αποφύγουν τα χειρότερα και όχι επειδή είχαν πειστεί από τη ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ. 

Οι αντιφάσεις του ΣΥΡΙΖΑ κατά το χρόνο εκείνο όσον αφορά τον βαθμό ρήξης με την Ευρώπη στα πλαίσια της διαπραγμάτευσης για τη διευθέτηση του χρέους αποτέλεσαν εύκολα αντικείμενο άγριας εκμετάλλευσης από το κατεστημένο μιντιακό σύστημα για λόγους δικών του συμφερόντων βέβαια. Μέσα σε ένα σχεδιασμένο κλίμα τρομολογνίας που επικοινωνήθηκε από την τηλεόραση, τον τύπο, δημοσιογράφους και διάφορες περσόνες η ανασφάλεια μετετράπη σε φόβο.

Όλα αυτά είναι γνωστά. Σημασία όμως έχει ότι η Ευρώπη συμμετείχε τότε στο κλίμα και το συνδιαμόρφωσε. 

Ποιος δεν θυμάται το Σόιμπλε να βρυχάται το 2012 κατά του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και άλλους πολιτικούς παράγοντες, στην Γερμανία ή την Ευρώπη όπου πρόθυμα με δηλώσεις-απειλές σε διάφορα μέσα συνέδεαν το αποτέλεσμα των εκλογών στην Ελλάδα με την απειλή διακοπής της χρηματοδότησης της χώρας, οδηγώντας τον Έλληνα από τον φόβο έως και τον τρόμο σε συνδυασμό και με την διογκούμενη υπερβολή και προβολή από τα εγχώρια μέσα. Οι αντίθετες φωνές τότε για την ανάγκη αλλαγής πολιτικής ή μιας άλλης πολιτικής διαχείρισης ήσαν λίγες και χάνονταν. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ βέβαια το 2012 εντασσόταν στα αντιευρωπαϊκά και αντιδραστικά κόμματα. Αποδείχτηκε επίσης εκ των υστέρων ότι η άτακτη επίλυση του ελληνικού προβλήματος αποτελούσε συστημικό κίνδυνο που μπορούσε να τινάξει την μπάνκα στον αέρα με αλυσιδωτές αντιδράσεις που θα αποσταθεροποιούσαν τις αλληλοεξαρτώμενες οικονομίες όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και πέρα από αυτή. Αυτό αποδεικνύεται από το κόστος υπολογισμού του Grexit που δεν ήθελε βέβαια κανείς και εξακολουθεί να μην θέλει η Ευρώπη για την Ελλάδα ούτε οικονομικά ούτε και πολιτικά.

Σήμερα όμως η Ευρώπη είναι τακτοποιημένη απέναντι στο Ελληνικό χρέος. Το αρνητικό αντίκτυπο της αξίας των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου που κατείχαν κυρίως γαλλογερμανικές τράπεζες και θα μπορούσαν να μείνουν απλήρωτα το 2012 με αλυσιδωτές αντιδράσεις στις συστημικές τράπεζες μπορεί πλέον μόνο να έχει μικρό και ελεγχόμενο κόστος. 

Ιδίως οι γερμανικές τράπεζες ισχυροποίησαν στο μεσοδιάστημα οικονομικά την θέση τους, πράγμα που τους επιτρέπει πλέον να μην ανησυχούν σχετικά με ανακατατάξεις που θα μπορούσαν να συνδεθούν με την ελληνική οικονομία. Η ρευστότητα των γερμανικών τραπεζών ενισχύθηκε ενώ η αυξανόμενη συναλλακτική αξιοπιστία τους συγκριτικά με τις υπόλοιπες τράπεζες διευρωπαϊκά, σε συνδυασμό με την μεγάλη μόχλευση που διαθέτουν, περιορίζει την έκθεση τους στον κίνδυνο ακόμα και σε ένα grexit. Ισοσκελισμένο προϋπολογισμό εμφάνισε το 2014 η Γερμανία Το σύστημα έχει πλέον ισορροπήσει απέναντι στο ελληνικό πρόβλημα και μπορεί πλέον να είναι πιο αδιάφορο ή άνετο όσον αφορά τις εξελίξεις στα πολιτικά συμβαίνοντα στη χώρα. 

Αν ο ένας παράγοντας όμως στην διαφοροποίηση των σχέσεων ΣΥΡΙΖΑ-Ευρώπης οφείλεται σε οικονομικούς λόγους, ο άλλος είναι αμιγώς πολιτικός. Από το 2012 μέχρι σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ μετέτρεψε την ρητορική και την στάση του απέναντι στην διαπραγμάτευση για το ελληνικό χρέος ξεκαθαρίζοντας ότι η λύση είναι εντός ευρώ και εντός Ευρώπης. Βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αλλάζει ότι ζητούσε, δηλαδή μια βιώσιμη λύση για το ελληνικό χρέος, με μείωση του ή και χρονική μετατόπιση του τρόπου αποπληρωμής του συνδέοντας το με ρήτρα ανάπτυξης, αλλάζει όμως τον τρόπο με τον οποίο διεκδικεί την διευθέτηση του προβλήματος. 

Τώρα μάλιστα ο ΣΥΡΙΖΑ αλλάζει στάση και περνά επιθετικά στον ευρωπαϊκό αλλά και τον γερμανικό τύπο διακηρύσσοντας όχι μόνο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι απειλή για το ευρώ αλλά είναι αυτός που θα σώσει το ευρώ αλλάζοντας γόνιμα την πολιτική εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τσίπρας στην Welt: Εμείς οι Έλληνες θα σας σώσουμε 

Η επιστολή του Τσίπρα στους Γερμανούς και ουσιαστικά προς όλους τους Ευρωπαίους πολίτες μιλά την γλώσσα που καταλαβαίνουν όλοι χωρίς να αφίσταται της πολιτικής αφήγησης του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ λέει στους Ευρωπαίους και Γερμανούς πολίτες ότι οι πολιτικοί τους τους αποκρύβουν ότι τ χρήματα τους δεν πηγαίνουν στην ελληνική οικονομία ή στους Έλληνες αλλά σε ένα φαύλο κύκλο ανατροφοδότησης ενός μη εξυπηρετούμενου και βιώσιμου χρέους το οποίο μάλιστα εντείνει την ανθρωπιστική κρίση στην Ελλάδα. Άρθρο - ανοιχτή επιστολή Τσίπρα προς Γερμανούς πολίτες 

Στην ίδια επιστολή κατά έναν ακόμα πιο ενδιαφέροντα τρόπο ο Τσίπρας χτυπά εκεί που όλοι πλέον είναι υποχρεωμένοι να συμφωνήσουν μαζί του. Και ο κόσμος αλλά και οι πολιτικές ηγεσίες των Ευρωπαϊκών κομμάτων και εν γένει ο διεθνής παράγοντας στο μέτρο που ασχολείται με την Ελλάδα. Ότι δηλαδή δεν ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που έστησε το καθεστώς της διαπλοκής και της κλεπτοκρατίας στην Ελλάδα αλλά είναι ο μοναδικός που σήμερα μπορεί να το αλλάξει. 

Αυτό είναι ένα αποφασιστικό πεδίο στο οποίο υπερέχει ο ΣΥΡΙΖΑ πολιτικά και ηθικά ενώ ευθυγραμμίζεται και με τις συστημικές φωνές στις Η.Π.Α. που από το 2012 έχουν κατανοήσει: Οτι δηλαδή μια ολιγαρχία στην Ελλάδα εμποδίζει την ανάπτυξη, την πρόοδο της οικονομίας και τις μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η χώρα όπως καταγραφόταν από τότε στους Νew York Times: Η διαφθορά της ελληνικής ολιγαρχίας εμποδίζει την ανάκαμψη. Τα ίδια άλλωστε έλεγε και το Spiegel, Η ελληνική ελίτ δεν πλήρωσε την κρίση, αλλά και άλλα μέσα. 

Σε αυτό το κλίμα και με την Ελληνική κυβέρνηση να αποτελεί πλέον την τρίτη πιο μισητή κυβέρνηση παγκοσμίως η Ευρώπη είναι υποχρεωμένη να δεχτεί πολιτικά αλλά και ηθικά την επόμενη κυβέρνηση στην Ελλάδα με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ξεκάθαρο ότι οι Έλληνες θα στηρίξουν τον ΣΥΡΙΖΑ και θα του δώσουν την κυβέρνηση.

Οι Financial Times νομίζω ότι ήταν το μέσο που φωτογράφησε πιο ξεκάθαρα την αλλαγή ύφους του διεθνούς παράγοντα απέναντι στο ελληνικό πρόβλημα και την έλευση του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Taming greek oligarchs is priority for SYRIZA, Radical left is right about Europe's debt είναι μερικά μόνο από τα άρθρα που φιλοξενήθηκαν σε αυτό το πλαίσιο διαμορφώνοντας άλλη εικόνα πλέον για τον ΣΥΡΙΖΑ διεθνώς!

Το κλίμα μεταλαμπαδεύτηκε και στην Ευρώπη όπου πλέον υπάρχουν διαφωνίες μεταξύ Βρυξελλών και Βερολίνου που αποτυπώνονται για πρώτη φορά πλέον και διπλωματικά και από επίσημα χείλη. Αυτές τις ημέρες η αιχμή της διαφωνίας αφορά το τύπωμα χρήματος από την ΕΚΤ που επιθυμεί η Ευρώπη και αντιμάχεται το Βερολίνο. Ο σφυγμός όμως αλλάζει υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτό εξυπηρετεί την Ευρώπη αφού πλέον παρουσιάζει μια εναλλακτική οικονομική πρόταση με ενίσχυση της ρευστότητας και μεγαλύτερη έμφαση στην ανάπτυξη από ότι στην σκληρή δημοσιονομική πειθαρχία που από μόνη της συρρικνώνει τις οικονομίες, αυξάνει τελικά τα εθνικά χρέη και οδηγεί τα κράτη σε έναν ασφυκτικό στασιμοπληθωρισμό από τον οποίο ωφελείται μόνον η Γερμανία και ιδίως ο τραπεζικός της τομέας.

Η Ευρώπη λοιπόν περιμένει τον ΣΥΡΙΖΑ. Και τον προστατεύει από τις κακές γλώσσες. Χαρακτηριστικά: Η Μέρκελ δέχεται δριμεία κριτική για την στάση της απέναντι στην Ελλάδα ακόμα και μέσα στη Γερμανία, DW : Δριμεία κριτική στη Μέρκελ για την Ελλάδα, ή Πυρά ομαδών κατά Μερκελ από νομπελίστες, Δ.Ν.Τ. και Παρίσι.

Ο Σούλτς ως Προέδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δηλώνει ότι δεν φταίει ο Τσίπρας για τις αναταραχές στις χρηματαγορές ενώ δίνει σαφές στίγμα για την έκπτωση της συγκυβέρνησης στην Ελλάδα δηλώνοντας σε εκπομπή γαλλικού καναλιού ότι η Ελληνική κυβέρνηση επέλεξε τα ανυπόφορα μέτρα λιτότητας. 

Η Γαλλία χαιρετίζει τον ΣΥΡΙΖΑ και τους Podemos στην Ισπανία ως φορείς ελπίδα και αλλαγής. Η άνοιξη της κόκκινης αριστεράς στον Ευρωπαϊκό Νότο. Η Commission ξεκαθαρίζει ότι η Ελλάδα δεν θα φύγει από την Ευρωζώνη ενώ και το Bloomberg καταγράφει ότι η Ελλάδα θα μείνει στο Ευρώ και με τον ΣΥΡΙΖΑ ενώ από το 2013 κατέγραφε ότι η συνέχιση της λιτότητας θα διαλύσει την Ευρωζώνη και ότι η Γερμανία πρέπει να αλλάξει πολιτική. 

Η ανάγκη προσαρμογής στην πραγματικότητα είναι ο καθοριστικός παράγοντας αλλαγής της στάσης της Ευρώπης απέναντι στο ελληνικό ζήτημα, το χρέος αλλά και στην ουσία της πολιτικής που πρέπει να ακολουθηθεί. Η πολιτική είναι η τέχνη του ρεαλισμού. Το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο, το ακολουθούμενο πρόγραμμα δεν πετυχαίνει ενώ τελικώς αποδεικνύεται ότι χρειάζεται αλλαγή πολιτικής πλεύσης στην Ευρώπη για την ουσιαστική αντιμετώπιση της κρίσης που δεν μπορεί να γίνει χωρίς τόνωση της ρευστότητας και χωρίς διακοπή των προγραμμάτων σκληρής λιτότητας που συρρικνώνουν πλέον το Ευρωπαϊκό ΑΕΠ. 

Η Ευρώπη λοιπόν μάλλον εξυπηρετείται από τον ΣΥΡΙΖΑ αυτή την στιγμή. Ίσως την βολεύει, φαίνεται να την εξυπηρετήσει στην πολιτική της διαμάχη απέναντι στην Γερμανική πολιτική ενώ το διακύβευμα είναι ελεγχόμενο. Όλοι γνωρίζουν ότι ο ελληνικός πληθυσμός έχει υποφέρει όσο κανείς άλλος μέσα στην κρίση. Άρα είναι και πιο εύκολο να ξεκινήσει από εκεί μια αλλαγή προσέγγισης απέναντι στην οικονομία και την πολιτική στην Ευρώπη. Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να είναι ο όψιμος εκφραστής αυτής της τάσης και δικαιολογείται απέναντι σε όλους να είναι.

Η διαπραγμάτευση όσον αφορά το ελληνικό χρέος, τον τρόπο αποπληρωμής του αλλά και την αλλαγή πολιτικής που εκφράζει ο ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει σε ένα πλαίσιο ρεαλιστικό. Θα πετύχει βέβαια όπως πετυχαίνει κάθε διαπραγμάτευση που λαμβάνει χώρα και θα καταλήξει στο λεπτό εκείνο σημείο που η ταλάντωση στην επιδιωκόμενη πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα δεν θα θεωρηθεί ως υπαναχώρηση από την ουσία μεταρρυθμίσεων και από ένα πλαίσιο όπου ένα κράτος νοικοκυρεύει τα οικονομικά του και ισοσκελίζει τους προϋπολογισμούς του.

Το ζήτημα της διαπραγμάτευσης για το ελληνικό πρόβλημα είναι προεξόχως πολιτικό και δευτερευόντως οικονομικό. Το μείγμα της πολιτικής που θα ακολουθηθεί θα σημαίνει αναγκαστικά την πανευρωπαϊκή αποδοχή του απέναντι στην οικονομική πολιτική που πρέπει να ακολουθήσει η Ευρωπαϊκή οικογένεια. Για αυτούς τους λόγους η Ευρώπη περιμένει και χρειάζεται τον ΣΥΡΙΖΑ.