Κυριακή 12 Ιουλίου 2015

Ο θάνατος της Ευρώπης

Αυτό που εκτυλίσσεται τις τελευταίες ημέρες στις Βρυξέλες είναι θλιβερό. Είναι η ταπείνωση και η ιδιωτικοποίηση μιας χώρας γρήγορα και σε τιμές ευκαιρίας υπό την απειλή της ασύντακτης χρεοκοπίας του κράτους. 

Ακόμα και οι ελληνικές τράπεζες σήμερα, ολες ακόμα και του εξωτερικού που έχουν τεράστια εθνική και οικονομική σημασία, βρίσκονται στα χέρια της ΕΚΤ ως collateral για τον ELA που χορηγείτο. 

Βρίσκονται τα πάντα στα χέρια τους. Η χρεοκοπία κράτους, κρατικών ομολόγων και τραπεζών που θα περάσουν στα χέρια τρίτων μαζί με τα προϊόντα τους (δάνεια, καταθέσεις, assets κ.α.) είναι η άλλη επιλογή άρα η μη επιλογή. 

Η εντιμότητα και η δημοκρατία όμως δεν υπάρχουν στο ενδιάμεσο. Περνάμε στο καθεστώς της ταπείνωσης και της εκμετάλλευσης. 

Θεωρούσαν πολλοί ότι η Ελλάδα ευθύνεται για την έλλειψη συμφωνίας. Αποκαλύπτεται τελικά η ωμότητα της επιβολής των γερμανικών οικονομικών συμφερόντων με κράτη παρίες στην Ευρώπη και η κυνική εφαρμογή της πολιτικής της. Η Γερμανία ήθελε Grexit. Το και χτες μέσω της FAZ το γερμανικό Υπουργείο Οικονομικών. 

Σε αντίθεση με τις εκτιμήσεις της ελληνικής πλευράς εξυπηρετήθηκε από την ανόητη τακτική που ακολούθησε η κυβέρνηση με τον Βαρουφάκη και οδήγησε την χώρα σε εξαντλητικές συζητήσεις και έλλειψη συμφωνίας μέχρι το τέλος ώστε η χώρα χωρίς τράπεζες, χωρίς ευρώ και υπό την απειλή της ασύντακτης χρεοκοπίας να δεχτεί όχι έναν έντιμο συμβιβασμό αλλά την αποικιοκρατική επιβολή των όρων της Γερμανίας. 

Το νέο κείμενο των προτάσεων του Eurogroup αλλά και η ταπείνωση του Πρωθυπουργού στο τραπέζι της συνόδου δείχνουν μια εκδικητική και αλαζονική στάση που την ομολογούν πλέον ακόμα και Πρωθυπουργοί ή άτομα όπως ο Σουλτς. Δεν είναι μόνο θέμα οικονομίας. Είναι και πολιτικής. Οι ιδιαίτερες συνομιλίες μάλιστα έγιναν σε ενα κλίμα ωμών εκβιασμών όπως αναφέρει ο Guardian απέναντι στον Τσίπρα και ψυχολογικών επιστημονικών καταναγκασμών. 

Η Γερμανία επιβάλλεται ωμά εκμεταλλευόμενη ότι είμαστε με το πιστόλι στον τοίχο. Στο κείμενο του Eurogroup εμφανίστηκε ξαφνικά σε μικρή παραλλαγή του μέχρι και το σχέδιο της KfV. Το σχέδιο των ιδιωτικοποιήσεων όλου του πλούτου της χώρας και των επιχειρήσεων της χώρας σε ένα fundακι του Γιουνκερ στο Λουξεμβούργο, με ενέχυρο κρατική περιουσία αξίας 50 δισ. όσο θα προχωράει το πρόγραμμα του. 

Eίχε συγγραφεί από τον Σόιμπλε και τον Στουρνάρα το 2014. Στο νέο κείμενο προτάσεων εμφανίστηκε ρητώς μέχρι και η ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ που ενδιέφερε την Γερμανία για να αναλάβει και τις υποδομές της ενέργειας της χώρας. Όλα μέσα. 

Ο Σόιμπλε ελέγχει το Eurogroup. Έχει ως παρίες τα κράτη της Βαλτικής, την Ολλανδία και ως χρήσιμους παρίες τα κράτη της Σλοβακίας, της Φινλανδίας και άλλα μικρότερα που παίζουν το παιχνίδι της σε συνεννόηση για να κάνει αυτό που θέλει χωρίς να εκτίθεται και αποκλειστικά. 

Ο Υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας συγγράφει όπως θέλει τα κείμενα στο Eurogroup ακόμα και χωρία σε αγκύλες αν διαφωνούν οι άλλοι. Η ρητή αναφορά για το Grexit εφόσον δεν υλοποιηθεί το μη υλοποιήσιμο πρόγραμμα από κάθε άποψη είναι ένα δείγμα. Το εμφάνισε χτες η Γερμανία και το  παρά τις αντιδράσεις του Ολάντ που για την Γερμανία απλά εκπροσωπεί την Γαλλία. 

Στον Τσίπρα επέβαλαν να αλλάξει θέση ταπεινωτικά στο τραπέζι της συνόδου και να κάτσει σε μία γωνία. Αν θυμηθούμε άλλωστε η Γερμανία ελεύθερα και με κάποιες τακτικές ανεβοκατέβαζε κυβερνήσεις στην ήπειρο (Μπερλουσκονι, Παπανδρέου, Παπαδήμος). 

Τώρα επιβάλλει στην Ελλάδα οικουμενική κυβέρνηση για να έχει τον απόλυτο έλεγχο για την εφαρμογή όσων επιβάλλει. Ο Τσίπρας θα ήταν παρένθεση. Ότι και να έκανε δεν θα είχε ποτέ βιώσιμη συμφωνία. Στο τέλος επιχείρησαν να τον εξευτελίσουν κυνικά και επειδή προσέφυγε στον κόσμο και τους αμφισβήτησε. Άλλους Πρωθυπουργούς τους άλλαζαν όσο ταξίδευαν στο αεροπλάνο. 


Το κείμενο του Eurogroup είναι η μετάθεση της παράδοση μιας χώρας σε συντεταγμένη γερμανική ελεγχόμενη χρεοκοπία υπό την απειλή της ασύντακτης χρεοκοπίας κράτους και τραπεζών. Η Γερμανία μυρίστηκε το αίμα, εξωθεί σοβαρά στο Grexit όπως ομολόγησε δημοσίως μέχρι και ο καγκελάριος της Αυστρίας και επιδιώκει να σπάσει ή να συρρικνώσει την αξία του Ευρώ και την Ενωμένη Ευρώπη. Αν δεν της βγει αναλαμβάνει τον οικονομικό έλεγχο της χώρας με πολιτικά συστήματα υποταγμένα. 

Η Γερμανία εγκατέλειψε την πολιτική του ισχυρού μάρκου/ευρώ. Έχει ανάγκη από υποτιμημένο ευρώ. Αυτή προκαλείται από αμφισβήτηση των αγορών στο νόμισμα όταν υπάρχει αναταραχή και αβεβαιότητα στην Ευρωζώνη. 

Έχοντας ήδη τον χρηματοπιστωτικό έλεγχο αφού αυξάνει την συγκέντρωση ευρωπαϊκού πλούτου στο ασφαλές της τραπεζικό της σύστημα που διαχειρίζεται με μόχλευση διασφαλίζει και εξαγωγικά την ισχύ της στο εμπόριο και στην βιομηχανία. Ιδίως τώρα που είμαστε στην αυγή μιας παγκόσμιας ύφεσης με την Κίνα να σταματά την παγκόσμια ζήτηση λόγω των προβλημάτων της το υποτιμημένο ευρώ βολεύει για να ανταγωνιστεί. 

Αλλά όλα αυτά είναι εξηγήσεις σε οικονομικούς δείκτες και αντιλήψεις. Αυτό που μάθαμε όλοι πλέον είναι ότι η Ευρώπη, αυτό που ονομάζουμε Ευρώπη ως σύστημα δικαίου και ανθρώπινου πολιτισμού δεν υπάρχει. 

Η Ευρώπη είναι ο γεωγραφικός και νομισματικός χώρος στον οποίο επιβάλλεται το γερμανικό οικονομικό imperium στυγνά. Με θεσμικό έλεγχο και χωρίς αντίπαλο, απαξιώνοντας μέχρι και τις παρεμβάσεις του State Department και του Υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ που και σήμερα μίλησε για την ανάγκη ισορροπημένης συμφωνίας με διευθέτηση του χρέους που φυσικά θα πέσει στο κενό με μια ακόμα διπλωματική αόριστη αναφορά. Ούτε αυτός εισακούεται μάλλον. 

Καμία ισορροπία. Καμία τήρηση του πνεύματος των Ευρωπαϊκών Συνθηκών, κανένας πολιτικός πολιτισμός. Η Γερμανική Ευρώπη είναι βάρβαρη. Μοιράζει τράπεζες και χώρες σε funds. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου