Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2014

Μαύρο

Για τις ζωές που χάθηκαν.
Για τρεις μητέρες.
Για εννιά παιδιά.

Μαύρο για όσα είπαν οι διασωθέντες στις κάμερες.
Μαύρο για όσα ακούστηκαν.

Οι δηλώσεις είναι σοκαριστικές.

Γιατί να πουν ψέμματα οι γονείς που έχασαν τα παιδιά τους;
Ποιος πατέρας θα έλεγε ψέμματα για τα παιδιά που έχασε μπροστά στα μάτια του;


Ύβρις. Ανθρώπινη. Όχι αριστερή. 

Οι περιγραφές: Το πλοιάριο των προσφύγων άρχισε να βυθίζεται. Φώναζαν“Please help me” κι η απάντηση που έπαιρναν ήταν “fuck you”. Κάποιοι -κυρίως άντρες- κατάφεραν να ανέβουν στο σκάφος του λιμενικού και ζητούσαν απελπισμένοι σωσίβια ώστε να ξαναπέσουν στην θάλασσα για να σώσουν τους δικούς τους που χάνονταν μπροστά στα μάτια τους. 

Όχι μόνο δεν τους έδωσαν σωσίβια, αλλά όταν ένας βρήκε ένα ξύλο και το άπλωσε σε κάποιον δικό του που ήταν στο νερό κι αγωνιζόταν να σωθεί, οι λιμενικοί άρχισαν να τους χτυπούν με κλωτσιές. Σε κάποιον και έφτασαν στο σημείο να βάλουν όπλο στο λαιμό για να σταματήσει τις προσπάθειες.




" Όταν είδαν μόνο τα τουρκικά πλοιάρια να έρχονται αναγκάστηκαν να μας περιμαζέψουν. Αν είχαν χρόνο θα μας είχαν σκοτώσει όλους ".

Λένε ψέμματα- προς την Τουρκία μας τραβούσαν. Τα δύο πτώματα εκεί βρέθηκαν,
αν έλεγαν αλήθεια, δε θα τα έβρισκαν στην Τουρκία
”.

Έβλεπα να πνίγονται τα παιδιά μου η γυναίκα μου και τους είπα: σκοτώστε με και μένα”.

Μαύρο για τις δηλώσεις που κρύφτηκαν απ' τα κανάλια.
Μαύρο στην προπαγάνδα που εκμηδενίζει την άλλη άποψη.
Μαύρο στους Πρετεντέρηδες και τα παπαγαλάκια.
Μαύρο στους υποκριτές. 

"Τώρα λένε ότι τους ευχαριστούσαμε που μας έσωσαν, αυτούς που σκότωσαν τα παιδιά μας και τις γυναίκες μας. Δεν είπαμε ευχαριστώ, κλαίγαμε και ζητούσαμε τα πτώματά τους".

Μαύρο για τις φτιαχτές δηλώσεις, τις θεσμικές, τις πλαστογραφημένες.
Μαύρο στην παραχάραξη της αλήθειας ιδίως όταν αφορά ανθρώπινες ζωές.
Πλαστές οι καταθέσεις των διασωθέντων στο Λιμενικό

Πως διενεργεί την ανάκριση ο ίδιος ο εγκαλούμενος;
Απαγορεύεται από το νόμο.


Να φέρουν μπροστά μας αυτούς που μας έφεραν σε αυτή την κατάσταση, για να πουν αν λέμε την αλήθεια"

Μπορούν να εξεταστούν οι λιμενικοί. Κατ' αντιπαράσταση. Προβλέπεται και από το νόμο.
Διατυπώνονται κατηγορίες. Σοβαρές.
Παράλειψη από λύτρωση σε κίνδυνο ζωής.

Θα γίνει ανεξάρτητη έρευνα;
Ή θα το αφήσουμε να ξεχαστεί, να χαθεί, να σβήσει;


Yπήρχαν συνθήματα του ίδιου σώματος πριν λίγα χρόνια ανατριχιαστικά. Δεν πρέπει να εκφράζουν τους Έλληνες.
Έλληνας γεννιέσαι δεν γίνεσαι ποτέ, το αίμα σου θα χύσουμε γουρούνι Αλβανε."
Λίγο καιρό πριν ο αρχηγός της ΕΛΑΣ δήλωνε για τους μετανάστες''κάντε τους το βίο αβίωτο''

Είναι δυνατόν να λέγεται για ανθρώπους αυτό από ένα συντεταγμένο κράτος και να μην παραιτείται κανείς; Ναι, όταν είναι η επίσημη πολιτική.
Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, πριν λίγους μήνες, δήλωνε Έχουμε τόσους άνεργους όσους παράνομους μετανάστες, φτάνει πια !

Μαύρο για το έγκλημα.
Όλα αυτά σοκάρουν μόνο τον Επίτροπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Δεν συγκινούν κανέναν επίσημο στην Ελλάδα.
Εδώ περισσεύει η υποκρισία.
Μικρύναμε.

Μαύρο για την Ελλάδα.
Που δεν έμαθε να ζητά συγγνώμη.
Που δεν διδάσκει στα παιδιά της την έννοια της κατάστασης ανάγκης.
Τον σεβασμό της αξίας του ανθρώπου.
Αρχή υπέρτερη σε όλα στα Διεθνή νομοθετήματα.



Σώστε αυτούς που πνίγονται λέει. Προστατέψτε την ανθρώπινη ζωή.
Σώστε αυτούς που βρίσκονται σε κατάσταση ανάγκης.
Δεν λέει πουθενά πετάξτε τους στην Τουρκία. Ούτε λέει ξεφορτωθείτε τους μέσα σε τρικυμίες.
Προστατέψτε την ανθρώπινη ζωή πρώτα από όλα λέει. Αυτό είναι το καθήκον και η νόμιμη υποχρέωση.

Μαύρο στην Ελλάδα.
Για τα παιδιά που ανασύρονται πνιγμένα από την Τουρκία.
Για τα παιδιά που θα μείνουν στον πάτο της θάλασσας.
Εννιά παιδάκια. Θα προστεθούν με άλλα.

Μαύρο για όλους τους αδιάφορους.
Θα υπάρξουν και άλλα Φαρμακονήσια.
Ούτε ήταν το πρώτο.

Μαύρο για τον Υπουργό και τις απαράδεκτες δηλώσεις του.
Την εκχυδαϊσμένη συμπεριφορά του.
Δεν καπηλεύεται κανείς τίποτα.
Οι αλληλέγγυοι, τα κινήματα και η αριστερά πάλευαν πάντα, μόνοι, σε αυτά.
Για τον άνθρωπο.
Από την εποχή του 3%.
Και θα συνεχίσουν και τώρα.
Ακόμα και όταν φύγουν οι κάμερες.

Μαύρο για την χώρα μας που ξέχασε πόσους πρόσφυγες θρήνησε και αυτή.
Στα ίδια νερά, όταν τους δικούς της ανθρώπους δεν τους έπαιρναν οι βάρκες.

Είμαστε και εμείς λαός προσφύγων.
Οι παππούδες μας ήρθαν από την Μικρασία.

Η εκκλησία γιατί δεν μιλά;
Ακόμα και ο Χριστός, πρόσφυγας γεννήθηκε.
Διωγμένος αναγκαστικά από τον τόπο του.                                         


Μαύρο.
Και ένα συγγνώμη από τους υπόλοιπους, από εμάς.
Λυπούμαστε. Είναι το λιγότερο.

Υ.Γ. Η πρώτη εικόνα είναι Κοσοβάρου πρόσφυγα το 1999.
Ο πόνος όμως του πατέρα πρόσφυγα που χάνει όλη την οικογένεια του στο δρόμο προς την ελευθερία είναι ο ίδιος. Δεν μπορεί να έχει κριτήρια χρώματος, φυλής ή σημαίας. Είναι πέρα για πέρα μόνο ανθρώπινος σύμφωνα και με την σύμβαση της Γενεύης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου