Την τελευταία εβδομάδα, με όσα είδαμε στη Βουλή και με την ακρόαση μιας μόνο εκ των αθέατων συνομιλιών του γενικού γραμματέα της κυβέρνησης με το ακροδεξιό και νεοναζιστικό μόρφωμα, αποκαλύφθηκε ότι η κυβέρνηση έχει πλέον απονομιμοποιηθεί. Ηθικά, πολιτικά πλέον και θεσμικά. Έχουμε περάσει σε μία φάση του πολιτεύματος που η δημοκρατία απειλείται και έχουμε υποχρέωση ως πολίτες να επέμβουμε.
Στην συνεδρίαση της Βουλής κατά την ψήφιση ενός τεράστιου σε σημασία πολυνομοσχεδίου που επηρεάζει το μέλλον πολλών επαγγελματικών τάξεων αλλά και την τύχη των τραπεζών, διαπιστώσαμε ότι οι νόμοι διακωμωδούνται. Η ερμηνεία του Συντάγματος και η αντίληψη του νόμου αλλάζουν μέσα σε 5 λεπτά κατά το δοκούν. Η πρόταση μομφής κατά του Υπουργού Οικονομικών έγινε αρχικά τυπικά δεκτή μετά από λίγο όμως αποφασίστηκε ότι δεν βόλευε να συζητηθεί.
Η κατά παραγγελία φυλάκιση βουλευτών, ακόμα και του νεοναζιστικού μορφώματος από τον ίδιο τον Σαμαρά, όπως διαφαίνεται από την συνομιλία Μπαλτάκου-Κασιδιάρη, δείχνει την καταπάτηση κάθε στοιχειώδους έννοιας δικαίου. Ακόμα όμως και μια εγκληματική συμμορία δικαιούται τον φυσικό της δικαστή σε μία χώρα που ακολουθεί το Νόμο. Όμως στην Ελλάδα ο Νόμος είναι ο ίδιος ο Βενιζέλος και ο Σαμαράς.
Η αλήθεια είναι ότι εδώ και χρόνια κυβερνόμαστε με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχόμενου (έχουν ήδη ψηφιστεί 34!) που αλλοιώνουν το πολίτευμα ή με κατεπείγοντα νομοσχέδια εκατοντάδων κυριολεκτικά σελίδων που μοιράζονται κατ’ επίφαση της νομιμότητας στους βουλευτές λίγες ώρες πριν την ψήφιση τους. Οι διατάξεις μοιράζονται στο καφενείο της Βουλής λίγες ώρες πριν ψηφιστούν χωρίς κανείς να τους έχει διαβάσει, να τους γνωρίζει ή να καταλαβαίνει τι θεσμοθετεί.
Το Κοινοβούλιο έχει ευτελιστεί. Οι Υπουργοί δεν απαντούν ούτε στις επερωτήσεις των βουλευτών ως υποχρεούνται, ψηφίζουν ότι θέλουν χωρίς έλεγχο, ο πρωθυπουργός δεν πατάει στην Βουλή, η θλιβερή κοινοβουλευτική ομάδα των συγκυβερνώντων διαβάζει μέσα στις τροπολογίες των νομοσχεδίων που ψηφίζει τις οδηγίες που μοιράζει ο σύμβουλος του Άδωνι για το πως πρέπει να αντιμετωπίζονται οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ! Να μην ξεχάσουν τα Σ.Ο.Σ. οι κομπάρσοι εκεί όπου δεν υπάρχουν οι πληρωμένοι δημοσιογράφοι να τους προστατεύουν.
Οι γαλαζοπράσινοι βουλευτές με την προσθήκη των παρόντων της ΔΗΜΑΡ κοροϊδεύουν τον κόσμο. Παίζουν με το γάλα απειλώντας κούφια ότι θα καταψηφίσουν τα νομοσχέδια κρύβοντας με τα παιχνίδια τους τις θεσμικές εκτροπές του πολυνομοσχεδίου. Μεταξύ αυτών και τα δισεκατομμύρια που χαρίστηκαν πάλι στις τράπεζες με το κράτος να απεκδύεται τον έλεγχο τους αν και το μετοχικό τους κεφάλαιο είναι πληρωμένο κατά την συντριπτική του πλειοψηφία και σε απόλυτα νούμερα πλέον από την κοινωνία που υποχρεούται να τις ελέγχει. Οι τράπεζες μας ανάγκασαν να τις αγοράσουμε μέσω του κράτους και να τις ανακεφαλαιοποιήσουμε με 80 και πλέον ΔΙΣ. ευρώ ενώ με το νομοσχέδιο ξαναπέκτησαν τον έλεγχο τους αυτοί που τις πτώχευσαν πληρώνοντας ψίχουλα. Αυτά είναι εγκλήματα. Και διαπράττονται μέσω των νόμων.
Από ποιον θα βρούμε προστασία; Ελπίζαμε στη δικαιοσύνη. Ακόμα όμως και η Μεγαλοεισαγγελέας του Αρείου Πάγου που ρυθμίζει καταστάσεις ακούγεται στη συνομιλία ότι διορίστηκε με κριτήριο ότι είναι συγχωριανή του Υπουργού Δικαιοσύνης. Ο Υπουργός Δικαιοσύνης παίρνει τηλέφωνα στους ανακριτές κατά το χρόνο που αποφασίζονται οι προφυλακίσεις. Ο Αθανασίου όμως δεν είναι το πρόβλημα. Αν είχε φιλότιμο εξάλλου θα είχε παραιτηθεί όταν δολοφονούνται άνθρωποι μέσα στα κρατητήρια πίσω από πόρτες κλειστές.
Ούτε ο Μπαλτάκος είναι το πρόβλημα. Γεννήθηκε και θα πεθάνει αντικομμουνιστής, κατά πως δηλώνει, χωρίς να μπορεί στο ενδιάμεσο να μπορεί να κάνει και τίποτε άλλο. Απολογείται στους νεοναζί για την κατάντια του ''μεγαλοαστού'' όπως αναφέρει πρωθυπουργού και φίλου του, με τον οποίο βέβαια γνωρίζονται από το 1981, ομολογώντας τις παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη. Ο Δένδιας επίσης δεν είναι το πρόβλημα. Απλός ο ρόλος του. Επαναλαμβάνει σαν κουρδισμένο γοριλάκι "για όλα φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ''. Το θλιβερό είναι κανείς από αυτούς δεν έχει ψηφιστεί. Ούτε ο Αθανασίου, ούτε ο Δένδιας, ούτε ο Μπαλτάκος, ούτε καν ο Στουρνάρας. Τον ρόλο τους παίζουν.
Εμείς όμως έχουμε την δύναμη να επιλέγουμε αυτούς που μας διοικούν. Οι εξουσίες ασκούνται στο όνομα του Λαού όπως ορίζει το Σύνταγμα, πηγάζουν και απορρέουν από αυτόν. Πρέπει επιτέλους να επέμβουμε για να αλλάξουμε την μοίρα μας. Ή εμείς ή αυτοί. Τρίτοι δρόμοι δεν υπάρχουν και αν υπάρχουν αφορούν αντιπολιτεύσεις. Η κοινωνία ζητά διακυβέρνηση και πολιτικά δεν υπάρχει καμία άλλη εναλλακτική που μπορεί να το πετύχει αυτό πλην του ΣΥΡΙΖΑ. Το εμείς πρέπει να γίνει επιτέλους κατανοητό από την κοινωνία ότι δεν αποτελεί κομματική επιταγή αλλά την βάση της συμφωνίας και της συσπείρωσης των δημοκρατικών και ενεργών πολιτών γύρω από την πολιτική δύναμη που θα ανατρέψει τις ελίτ που μας κυβερνούν. Ο ΣΥΡΙΖΑ πλέον πατά στα πόδια του και ξέρει τι θέλει.
Στις εκλογές θα πρέπει να κατανοήσουμε το διακύβευμα, να ορίσουμε το πεδίο της αντιπαράθεσης. Δεν έχουμε άλλη επιλογή παρά να τους ρίξουμε το γάντι με τον Τσίπρα που επιλέχθηκε και ενθουσιωδώς από ικανά τμήματα της δημοκρατικής Ευρώπης ως υποψήφιος της Κομισιόν, σε ένα γεγονός τεράστιας σημασίας το οποίο στην Ελλάδα θάβεται από τα media (Ξεπέρασε τις 150.000 υπογραφές η λίστα Τσίπρα στην Ιταλία). Πόσες ελπίδες είχε ο Σαμαράς ή ο Βενιζέλος να του εμπιστευτούν κάτι σοβαρό οι Ευρωπαίοι; Έχουμε τον άσσο στο μανίκι και ακόμα ψάχνουμε σε σκελετούς και σε φαντάσματα.
Ή εμείς ή αυτοί λοιπόν. Το παιχνίδι είναι απλό και πρέπει να φθάσει στο τέλος του. Τις μπλόφες τις φάγαμε και τις πληρώσαμε ενώ οι μάσκες έχουν πέσει. Την δημοκρατία άλλωστε την κληρονομήσαμε και έχουμε χρέος να την κληροδοτήσουμε, δεν την χρωστάμε σε κανέναν Βενιζέλο και σε κανέναν Σαμαρά. Αυτό είναι το πεδίο της αντιπαράθεσης και το διακύβευμα και γι αυτό πρέπει και να νικήσουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου