Τετάρτη 2 Ιουλίου 2014

Οι ελβιέλες, η βία κι η αριστερά και οι χρήσιμοι ηλίθιοι

Μέσα σε ένα 24ωρο από την επίθεση κάποιων νεαρών στον κ. Μαραντζίδη που οπωσδήποτε ήσαν προφανώς αριστεροί και ψιλοφιλο-Συριζαίοι βρέθηκαν πάλι οι απανταχού θιασώτες της κρυστάλλινης ηθικής της νομιμότητας να κηρύξουν την καταδίκη της βίας από όπου κι αν προέρχεται. Και ιδίως βέβαια κατά της αριστεράς ως αγαπημένου τσιτάτου. Δηλαδή του άλλου άκρου της Χρυσής Αυγής κατά του λεγόμενα του θύματος. Τι χες Μάη μου, τι 'χα πάντα...


Το ίδιο το θύμα βέβαια, ο κ. Μαραντζίδης, αφού βγήκε αμέσως από το νοσοκομείο όπου πήγε για εξετάσεις για προληπτικούς λόγους μετά τον ''άγριο ξυλοδαρμό του'' όπως πληροφορούμαστε, ξεκίνησε τις δημόσιες τοποθετήσεις του για το συμβάν. Για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις βέβαια το συμβάν, ότι και αν έγινε εκεί, αυτονόητα χρήζει καταδίκης. Στο παρελθόν όμως ο κ. Μαραντζίδης δεν τήρησε τις αποστάσεις απέναντι στην βία από όπου κι αν προέρχεται. Όχι μόνο με την απαράδεκτη εξίσωση της Χρυσής Αυγής με την αριστερά και τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και με άλλες τοποθετήσεις του. Γιατί η βία, η οποία και σαφώς πρέπει να αποδοκιμάζεται, δεν είναι μόνο σωματική. Μπορεί να είναι και λεκτική. Έχει διάφορες μορφές η βία. Ορίζεται και στα λεξικά. 

Μα τι κρετίνος ήταν ο τίτλος ενός άρθρου του κ. Καθηγητή για την αριστερά του Τσίπρα και του Σίζεκ που είναι ψυχοπαθολογικά βίαιοι. Μα τι κρετίνος! Έτσι ερμηνεύει τα πράγματα ο καθηγητής και τα ψυχοπαθολογικά αίτια της βίας. ''Αν και στην αρχή απλώς αναφώνησα τι κρετίνος, θεέ μου, αυτός ο Ζίζεκ, στη συνέχεια συνειδητοποιώντας το μέγεθος του κυνισμού και της ψυχοπαθολογικής βιαιότητας που πηγάζει από αυτήν την Αριστερά, αισθάνθηκα αμηχανία. Δυστυχώς η Ιστορία έχει δείξει πως, πέρα από την ανθρώπινη παράνοια ή ιδιαιτερότητα, υπάρχουν παρανοϊκές και ανθρωποκτόνες ιδεολογίες, που μετατρέπουν, όπως η Κίρκη, τους ανθρώπους σε γουρούνια''.

Ας προσέξει ο αναγνώστης ότι θεωρούνται ψυχοπαθολογικά βίαιοι και άρρωστοι ανθρώποι που μετατρέπονται σε ζώα και γουρούνια όσοι παρασύρονται από τις σειρήνες του Τσίπρα που είναι ο εκφραστής της άλλης όψης της σβάστικας και της υπέρμετρης βίας. Ήταν η εποχή τότε της μόδας για το ιδεολογικοπολιτικό ρεύμα που ταύτιζε την Χρυσή Αυγή ως το άλλο άκρο του ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα, ο κ. Καθηγητής πιο εκτεθειμένος από την πραγματικότητα, τα ρίχνει γενικά στην αριστερά συγχέοντας μάλιστα αυτή με τον αντιεξουσιαστικό χώρο. 

Όταν όμως κάποιος αποκαλεί κάποιον άλλο γουρούνι μόνο και μόνο επειδή είναι αριστερός και ψηφίζει τον Τσίπρα, τότε ασκεί βία σε αυτόν. Λεκτική και απαράδεκτη. Ο κ. Μαραντζίδης ασκεί βία λοιπόν έστω ήπιας μορφής αλλά λεκτική βία, το οποίο σημαίνει ότι δεν καταδικάζει πραγματικά τη βία από όπου κι αν προέρχεται.

Ούτως ή άλλως η καραμέλα της καταδίκης της βίας από όπου κι αν προέρχεται έχει καταντήσει ανεκδοτική. Αν κάποιος καταδικάζει πραγματικά τη βία από όπου κι αν προέρχεται πρέπει να σταθεί ιδιαιτέρως στην καταδίκη της λεκτικής βίας που κυριαρχεί στο δημόσιο λόγο, στην καταδίκη των κλισέ σύμφωνα με οποία τσουβαλιάζονται αριστερές αλλά και άλλες ή κάθε είδους πολιτικές συνειδήσεις ως γουρουνοειδής.

Αυτός όμως που καταδικάζει τη βία απ' οπου κι αν προέρχεται οφείλει να σταθεί και στην παράνομη κρατική βία που ασκείται ποικιλλοτρόπως. Πρόσφατα είδαμε τους θιγόμενους που ζητούσαν να εφαρμοστεί η δικαστική απόφαση να δέρνονται δημοσίως και από τα ΜΑΤ. Υπάρχει όμως και οικονομική κρατική βία που ασκείται στις μέρες μας σύμφωνα με την οποία όποιος αδυνατεί να πληρώσει οποιονδήποτε από τους δεκάδες τεχνητούς φόρους που βεβαιώνονται για να εμφανίζεται ένα πλασματικό πρωτογενές πλεόνασμα φυλακίζεται όταν οφείλει πάνω από 5000 ευρώ στο δημόσιο. Με νόμο.

Για να μην αναφέρουμε την βίαιη καταρράκωση του κοινού περί δικαίου αισθήματος όταν Γιακουμάτοι, Μιχελάκηδες και όμοιοι λουμπενόβιοι πολιτικοί με φορολογικά και οικονομικά σκάνδαλα γίνονται Υπουργοί για να εφαρμόσουν την νομιμότητα ενώ οι φάκελοι τους για φοροδιαφυγή ή δωροληψίες θάβονται στα συρτάρια. 

Υπάρχει πολλή βία γύρω μας και ο κ. Καθηγητής έμεινε στις ελβιέλες! Αλήθεια κ. Καθηγητά οι ελβιέλες είναι σύμβολο της βίας και το άλλο ακρώνυμο του φασισμού; Οπότε όσοι φορούν ελβιέλες πρέπει να αποτελούν στόχους της κρατικής βίας; Και γιατί να μην πούμε και για την βία της γραβάτας τότε, αν ξεκινήσουμε να καταδικάζουμε τη βία αναγνωρίζοντας την μέσα από ενδυματολογικούς κώδικες; Tη βία του λευκού κολάρου που ενδημεί στις μέρες μας.

Μπορούμε να καταδικάζουμε απ' όπου κι αν προέρχεται. Μηχανικά, επαναλαμβανόμενα, υποκριτικά ή ειλικρινώς με όλους τους τρόπους και σε κάθε μέσο. Αδιάφορο. Η βία θα εκλείψει όταν εμπεδωθεί η νομιμότητα. Θα περιορίζεται όσο εφαρμόζεται η τελευταία. Δεν έχει ψυχοπαθολογικά αίτια η βία όπως αναφέρει ο καθηγητής. Αυτά έχουν λυθεί από την επιστήμη. Κανείς δεν γεννιέται βίαιος.

Για να περιοριστεί η βία πραγματικά όμως η νομιμότητα πρέπει να εφαρμοστεί κατά πάντων. Όσοι δεν ζητούν την εφαρμογή της νομιμότητας κατά πάντων κοιτούν αλλήθωρα ή αλλιώς για να χρησιμοποιήσω και μια αγαπημένη έκφραση του καθηγητή είναι ''χρήσιμοι ηλίθιοι''. Δεν χρειαζόμαστε όμως χρήσιμους ηλίθιους. Αυτοί μπορούν μόνο να καταδικάζουν τη βία από όπου κι αν προέρχεται, όσο αυτή γύρωθεν μας περικυκλώνει. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου