''I -still- have a dream''

Η γελοιογραφία των New York Times στο φύλλο της 19ης Αυγούστου

Μέσα σε λίγα 24 ωρα υπήρχαν δύο αναίτια σκληρές δολοφονίες στις Η.Π.Α. από την αστυνομία. Συνολικά τον τελευταίο μήνα οι δολοφονίες ανέρχονται σε τέσσερις. Όλα τα θύματα ήσαν αφροαμερικάνοι σε υποβαθμισμένες γειτονιές. Όλοι ήσαν άοπλοι. Παρόμοια περιστατικά έστω με μικρότερη συχνότητα είχαν συμβεί και στο πρόσφατο παρελθόν.

Η ταινία "Fruitvale Station" που προβλήθηκε στη χώρα μας το 2013 μετέφερε στην κινηματογραφική οθόνη μια πραγματική ιστορία κατάχρησης αστυνομικής βίας από λευκούς αστυνομικούς που πάλι κατέληξε στο θάνατο ενός αφροαμερικανού. 

Η δολοφονία του 18χρονου αφροαμερικανού Μάικλ Μπράουν στο Ferguson της πολιτείας του Μιζούρι προκάλεσε αναταραχές στην πόλη. Ο άτυχος νέος δέχτηκε 6 σφαίρες εκ των οποίων τις δύο στο κεφάλι. Ίχνη πάλης δεν υπήρχαν. Οι πυροβολισμοί ήσαν από απόσταση. Για περισσότερες από 10 ημέρες ο κόσμος ήταν στους δρόμους. Η ηρεμία στην πόλη ακόμα και σήμερα δεν έχει αποκατασταθεί.

Οι κρατικές αρχές προσπάθησαν να υποβαθμίσουν το γεγονός υποστηρίζοντας την εκδοχή άμυνας του αστυνομικού σε υφιστάμενη επίθεση. Η εκδοχή αυτή όμως διαψεύστηκε πανηγυρικά από την ιατροδικαστική έκθεση που συνέταξε ο ιατροδικαστής της πολιτείας της Νέας Υόρκης. Έξι σφαίρες για τον Μάικλ Μπράουν. Το κράτος της Αμερικής μάλιστα στην αρχή αρνείτο να δώσει ακόμα και τα στοιχεία του αστυνομικού που δολοφόνησε τον άτυχο νέο, μάλλον θεωρώντας το περιστατικό ως κάτι το σύνηθες και όχι ιδιαίτερα άξιο αναφοράς. 

Λίγα 24ωρα μετά την ειδεχθή δολοφονία του Μάικλ Μπράουν ακολούθησε και άλλο φονικό επίσης άτυχου αφροαμερικανού νέου στο Σαιντ Λουις που καταγράφτηκε από κάμερα κινητού τηλεφώνου. Η δολοφονία είναι εν ψυχρώ. Καταφθάνει ένα περιπολικό και δύο αστυνομικοί βγαίνουν με τα όπλα στο χέρι απέναντι σε ένα νεαρό που κάθεται σε ένα παγκάκι. Είχε κλέψει δύο κουτάκια σόδας από ένα μαγαζί Video footage of St. Louis cops gunning down Kajiemi Powell

Ο ένας αστυνομικός αδειάζει 7 σφαίρες από απόσταση 3 μέτρων στο νεαρό που κάθεται στο παγκάκι. Ο νεαρός δεν κινήθηκε καθ' όλη τη διάρκεια του περιστατικού καθόλου, δεν έκανε προσπάθεια διαφυγής. Απλά δολοφονήθηκε εν ψυχρώ για ένα κουτάκι σόδα με 7 σφαίρες στο κεφάλι. Η Γερουσία των Η.Π.Α. εξέφρασε επίσημα την ανησυχία της για τον έντονα στρατιωτικό εξοπλισμό πλέον της αστυνομίας αλλά και τις πολεμικές της μεθόδους και πρακτικές απέναντι στους πολίτες που εύκολα πλέον αντιμετωπίζονται ως εχθροί που αντιμετωπίζονται στρατιωτικά.

Σε όλα τα περιστατικά οι αστυνομικοί ήσαν λευκοί. Τα θύματα έγχρωμοι, αφροαμερικανοί. Δεν ξέρω αν είναι συμπτωματικό. Προφανώς δεν είναι. Κανείς βέβαια δεν θα μπορούσε να απαντήσει τι θα είχε συμβεί σε αυτές τις περιπτώσεις αν στη θέση των αφροαμερικάνων θυμάτων οι νέοι ήσαν λευκοί και όχι έγχρωμοι. Ή πως θα εξελίσσονταν τα περιστατικά αν οι εμπλεκόμενοι αστυνομικοί ήσαν αφροαμερικάνοι απέναντι σε νέους της φυλής τους αφού είναι προφανές πως η αφαίρεση ανθρώπινης ζωής υπό τις περιστάσεις που έλαβαν χώρα τα περιστατικά συνιστά δολοφονία. 

Ο Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ πάντως έγραψε ένα σύντομο αλλά δυνατό άρθρο που δίνει μια πιο σύνθετη διάσταση στις δολοφονίες. Αναφέρει ξεκάθαρα ότι θα ήταν λάθος η κοινή γνώμη στην Αμερική να εστιάσει μόνο στα φυλετικά χαρακτηριστικά των δολοφονιών ξεχνώντας την ταξική τους διάσταση. Ο ερχόμενος πόλεμος δεν θα είναι φυλετικός- Ο Kareem Abdul-Jabbar για το Ferguson

"Kαι εφόσον δεν θέλουμε την αγριότητα του Ferguson να την καταπιεί η Ιστορία και να καταλήξει ένα ερέθισμα στο έντερο της, πρέπει δούμε την όλη κατάσταση όχι μόνο σαν άλλη μια πράξη στα πλαίσια του ρατσισμού του συστήματος, αλλά και ό,τι άλλο στην πραγματικότητα είναι: ταξικός πόλεμος" έγραψε. 

Οι ταξικές ανισότητες γνωρίζουμε ότι προκαλούνται από τις οικονομικές ανισότητες. Κανονικά δεν συνδέονται με τη φυλή. Οι πιο φτωχές πολιτείες όμως στις Η.Π.Α. έχουν σαφέστατα νέγρους κατοίκους. Ακόμα και οι πιο φτωχές γκετοποιημένες περιοχές σε μεγάλες πολιτείες.

Αυτό δεν σημαίνει ότι η φτώχεια συνδέεται αποκλειστικά με την φυλή στην Αμερική. Έχει όμως και έντονα φυλετικά χαρακτηριστικά ιδίως σε συγκεκριμένες περιοχές και πολιτείες όπως στο Μιζούρι που θανατώθηκε ο Μάικλ Μπράουν. Η Αμερική είναι ξεκάθαρο ότι δεν κατάφερε ακόμα να προσφέρει στους πολίτες της πραγματική ισότητα όπως προβλέπει το Αμερικάνικο Σύνταγμα χωρίς δηλαδή διάκριση χρώματος και φυλής. Παραμένει μια ταξικά διαφοροποιημένη κοινωνία όπου οι οικονομικές ανισότητες αυξάνονται ενώ η φτώχεια έχει οπωσδήποτε και φυλετικά χαρακτηριστικά.

Η αντίδραση μάλιστα των Η.Π.Α. στην κρίση που ξέσπασε στο Φέργκουσον του Μισισιπί έδειξε όχι μόνο την ενοχή αλλά και τον φόβο του κράτους απέναντι στις διαδηλώσεις. Οι Η.Π.Α. φοβήθηκαν ένα κύμα αντίδρασης και αμφισβήτησης που θα μπορούσε να επεκταθεί με απρόβλεπτες συνέπειες στη χώρα. 

   Άμεσα μετά τις πρώτες διαδηλώσεις        

   περισσότερα από 100 στρατιωτικά οχήματα με    καθαρά στρατιωτικό εξοπλισμό κατέφτασαν        στην μικρή πολιτεία και ουσιαστικά την κατέλαβαν. Η Εθνοφυλακή βγήκε στους δρόμους με τα όπλα και οι πολίτες γνώρισαν τι σημαίνει να ζεις υπό κατοχή. Σοκ και δέος στο εσωτερικό. "Καθήστε φρόνιμα γιατί πυροβολούμε''.

Όπως άλλωστε μπορεί να παρατηρήσει κάποιος και στις αναρτηθείσες ενδεικτικές φωτογραφίες αλλά και σε όσες κυκλοφορούν στο διαδίκτυο ή τις εφημερίδες δεν υπάρχουν έγχρωμοι στα μέλη των σωμάτων ασφαλείας που εστάλησαν στην περιοχή. Παράξενο για μία πόλη που έχει 80% έγχρωμο πληθυσμό. Το πιο πιθανό είναι ότι δεν είναι και τυχαίο. 

Ο εμπνευσμένος λόγος του Λούθερ Κίνγκ το 1963 μιλούσε για τις ευκαιρίες που δεν θα έπρεπε να χάσουν, τότε, οι Η.Π.Α. για να υπάρχει ουσιαστική ισότητα στη χώρα που προϋποθέτει κατάργηση των ταξικών και φυλετικών διακρίσεων. Περισσότερο από μισό αιώνα μετά το όραμα του Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ, το όνειρο του που από καρδίας ουσιαστικά τραγούδησε σε ένα κοινό εκατοντάδων χιλιάδων κόσμο που δονείτο απ' τα λόγια του πως "κάποια ημέρα στους κόκκινους λόφους της Τζόρτζια, τα παιδιά των πρώην σκλάβων και τα παιδιά των πρώην αφεντάδων θα μπορούν να κάθονται μαζί στο τραπέζι της αδελφοσύνης και ότι τα τέσσερα παιδιά μου θα ζήσουν σε μια χώρα όπου δε θα κρίνονται από το χρώμα του δέρματός τους, αλλά από το περιεχόμενο του χαρακτήρα τους" δεν έγινε πραγματικότητα.

Η Αμερική ψάχνει ακόμα την ψυχή της που έχει ασπρόμαυρα χρώματα και ταξικά χαρακτηριστικά. Ο θησαυρός της ελευθερίας και η ασφάλεια της δικαιοσύνης στο εσωτερικό μιας χώρας όπως έλεγε κι ο Λούθερ Κίνγκ δεν μπορεί να υπάρξει παρά μόνο αν οι ευκαιρίες για την ευτυχία του κάθε ανθρώπου είναι ίδιες για όλους.

Περί ΕΝΦΙΑ και λοιπών

Ο ΕΝ.ΦΙ.Α. είναι μία απέλπιδα προσπάθεια του κράτους να καθυστερήσει την χρεοκοπία ως αποτέλεσμα της συνειδητής πολιτικής που άσκησε και ασκεί. Εφευρίσκονται φόροι και καταλογίζονται με τρόπο τελείως αυθαίρετο οι οποίοι βεβαιώνονται ως δημόσια έσοδα ακόμα και χωρίς να εισπράττονται επειδή έτσι εμφανίζεται πλεόνασμα βάσει του οποίου βγαίνει στις αγορές η χώρα αφού η Ε.Ε. έχει πάψει να δανείζει. Έτσι, η πτώχευση του κράτους αποφεύγεται λογιστικά και τεχνικά με αντάλλαγμα την πραγματική πτώχευση των Ελλήνων. 

Παράλληλα το κράτος κυνηγά ό,τι χρήμα βρει, όπου το βρει, για να εισπράξει ό,τι μπορεί, με αποτέλεσμα να εξοντώνει οικονομικά ότι απέμεινε όρθιο και να θανατώνει όποια ελπίδα μπορεί να υπάρξει για ανάκαμψη της συνολικής οικονομίας. Κάποια μονοπώλια ή ολιγοπώλια μόνο απέμειναν που συναλλάσσονται με τον κρατικό μηχανισμό και τις τράπεζες που αποτελούν παράρτημα του. Είμαστε σε ένα φαύλο κύκλο που χειροτερεύει σταθερά και θα χειροτερεύει μέχρι την κάθαρση. Οι πτωχευμένες τράπεζες μετακύλισαν το κόστος της επιβίωσης τους στα σφάγια το ίδιο και οι πτωχευμένοι επιχειρηματίες του τύπου και των καναλιών που δανείζονται χωρίς να πληρώνουν για να συνεχίζουν την υποστήριξη τους με τρόπο πλέον ευθέως ξεδιάντροπο στους ''σωτήρες'' μας που αποκαλούνται ρεαλιστές. 

Οι αυτοκτονίες μέσα στον Αύγουστο αυξήθηκαν, οι επιχειρήσεις κλείνουν, ο κόσμος είναι απλά απελπισμένος και περιμένει την σειρά του σε αυτό το σπιράλ αργού θανάτου που εξαπλώνεται διαρκώς. Τα ασφαλιστικά ταμεία (Ι.Κ.Α.-Ο.Α.Ε.Ε.) δεν μπορούν να ανταποκριθούν αφού ελάχιστοι αντέχουν να τα χρηματοδοτήσουν, οι παροχές τους (συντάξεις, κόστος περίθαλψης) θα μειώνονται ενώ τυχόν επιδότηση τους από το κράτος σημαίνει μετακύλιση των βαρών στα σφάγια επομένως και άλλους φόρους κ.ο.κ. Το ίδιο ισχύει και για τον Ο.Α.Ε.Δ. που σχεδόν είναι πτωχευμένος και τυπικά. 

Η Ελλάδα πληρώνει τις επιλογές της, τον χειρισμό της διακυβέρνησης από μια ακροδεξιά παράγκα, μαζί με την τρισάθλια φαυλοκρατία και του ΠΑΣΟΚ και των διαπλεκόμενων φίλων τους που ακόμα κυβερνούν τη χώρα. 

Την ίδια στιγμή οι βαλίτσες και οι μίζες πέφτουν στα τραπέζια των αστείων βουλευτών για να συμπληρωθεί ο μαγικός αριθμός των 180 που δεν αφορούν κανένα Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ούτε τη χώρα, αλλά αποκλειστικά την διατήρηση του ίδιου άθλιου και πτωχευμένου συστήματος εις βάρος όλων μας. Η κοινωνία ηττήθηκε με ευθύνη της αλλά πλέον πρέπει να καταλάβει ότι αν δεν τους διώξει θα την λιανίσουν μέχρι τέλους όπως συνέβαινε και εξακολουθεί να συμβαίνει εδώ και χρόνια, σταδιακά, σταθερά αλλά αδυσώπητα.

Ο εκσυγχρονιστής καλόγερος

     Χάρτινο Τσίρκο-Τρύπες (ή γίνομαι αστείος)

Έφτασε σπίτι κατάκοπος. Η φόρτιση της ημέρας θαρρείς και τον έπνιγε. Το βράδυ ήταν ζεστό. Κουνούπια, υγρασία. Όλα αποπνικτικά θαρρείς και για να τον δυσκολέψουν περισσότερο. Πήγε στο κελάρι και διάλεξε ένα καλό κρασί Γαλλικό από τις ακτές της Βουργουνδίας, σοδειάς 2001. 

Ο φελλός άνοιξε με έναν κρότο ξερό. Άφησε το κρασί να ανασάνει λίγο. Κούνησε το ποτήρι, ικανοποίησε τη γεύση της όσφρησης πρώτα. Έπειτα πλατάγιασε τη γλώσσα στο κρασί. Ήπιε την πρώτη γουλιά. Κάποια πράγματα αξίζουν σκέφτηκε την ώρα που ο ουρανίσκος του πλημμύριζε γεύσεις καλοκαιριού και άνοιξης!

Όπως σήμερα. Ήταν ένας μόλις εις εκ των 23 εκλεκτών που από όλη την Ελλάδα μετείχαν στην σιωπηλή διαμαρτυρία κατά της πανεπιστημιακής βίας. Αφορμή ήταν η εξιστόρηση -μόλις 5 λεπτά μετά το βιαιότατο περιστατικό- ενός πολυγραφότατου και πολυγραφικότατου καθηγητή που είχε υποστεί ανελέητη λεκτική επίθεση σε μία καφετέρια στο κέντρο της πόλης. Ελλείψη μαρτύρων διαλαλούσε την χυδαία επίθεση που υπέστη βάζοντας και λίγο σάλτσα τρέχοντας σε κανάλια, σταθμούς και γράφοντας παντού στο ίντερνετ κατά τα γνωστά. Το περιστατικό τον είχε σοκάρει κι αυτόν, όπως κατά τα φαινόμενα, και τον καθηγητή. 

Που πάει αυτή η κοινωνία σκέφτηκε; Με οδύνη παρέστη λοιπόν στην σιωπηλή εκδήλωση καταδίκης της βίας στα πανεπιστήμια για ότι συμβαίνει στις καφετέριες. Έβλεπε τον κόσμο τριγύρω που τους προσπερνούσε αδιάφορος και δεν καταλάβαινε. Η ψυχή του έσφιγγε από την οδύνη. Όμως ήταν δυνατός και συνέχισε. Η ημέρα ήταν αφιερωμένη σε υψηλούς συμβολισμούς και ήλπιζε σαν την αλογόμυγα του Ισοκράτη να ξυπνήσει τους συμπολίτες τους επιτέλους. 

Το μεσημέρι είχε επιλεγεί ώστε να επισκεφθεί δύο παραλίες μαζί με άλλους εθελοντές για να ενημερώσουν τον κόσμο να μην αφήνει σκουπίδια στις ακτές. Σε άλλη μία μελετημένη κίνηση υψίστου συμβολισμού είχαν παραγγείλει και μοίρασαν φυλλάδια με διττή χρήση που χρησίμευαν δηλαδή και ως τασάκια. Είναι αλήθεια πως στη χώρα του υπήρχαν πολλά προβλήματα και από κάπου έπρεπε να ξεκινήσει η επίλυση τους. Αυτά όμως τα καταλάβαιναν λίγοι. Οι παραλίες που επισκέφθηκαν πουλιούνταν παρά το νόμο, όπως και τα δάση, αλλά ποιος τον χέζει το νόμο όταν είναι παράλογος. Οι παραλίες τουλάχιστον έπρεπε να παραδοθούν καθαρές για χάρη του δημοσίου συμφέροντος για να μεγιστοποιηθεί και η αξία τους σκέφτηκε. 

Κάποια παιδιά στην παραλία ρώτησαν την αντιπροσωπεία ποια είναι η θέση τους για την ιδιωτικοποίηση του αιγιαλού όπως και των δασών αφού επιβάλλεται ως μνημονιακή πολιτική. Τι έπρεπε να γίνει εκτός από τα να κρατάμε τα οικοσυστήματα καθαρά; Ήταν έτοιμος να απαντήσει χειμαρρωδώς με την αυθάδεια τους αλλά ο Σταύρος του έκανε νόημα. Δικό του ήταν άλλωστε το κόμμα, αυτός αποφάσιζε.

-Παιδιά μου εμείς είμαστε το νέο τους είπε. Τι σημασία έχουν τα μνημόνια αυτά είναι δευτερεύοντα πράγματα. Το νέο τώρα βγαίνει απ' το αυγό και το τσόφλι σπάει. Δεν είμαστε το παλιό ούτε στην εκδοχή των κυβερνώντων ούτε του ΣΥΡΙΖΑ. Γι αυτό λέμε συνέχεια ότι δεν θα κάνουμε ούτε αυτό που λένε οι μεν ούτε οι δε. Κολλάει παντού. Το τι θα κάνουμε και ποιες είναι οι θέσεις μας είναι άλλη κουβέντα χαμογέλασε με αυτοπεποίθηση και συνέχισε να μεταλαμπαδεύει τη σοφία του στον κόσμο λέγοντας τους δηλαδή να μην αφήνουν σκουπίδια στις ακτές πράγμα που προφανώς οι λουόμενοι αγνοούσαν. Οι κάμερες έγραφαν άλλωστε σε συνεννόηση με τα κανάλια -για να τσιμπήσουν και κάτι σε ποσοστά- και έπρεπε να είναι συνέχεια χαμογελαστοί μέχρι το τέλος της εκστρατείας. 

Ήθελε πάντως να φύγει πετώντας και να μην αφήσει ούτε καν τις πατημασιές του εκεί όπως έλεγε και το σλόγκαν. Δεν τον μπορούσε τον πολύ τον κόσμο. Ήξερε μάλιστα, ότι βάσει πιθανοτήτων πολλοί εξ αυτών στήριζαν αυτούς τους αναρχικούς αριστεροαναρχοαυτόνομους Συριζαίους. Αυτοί θα μας πάνε 100 χρόνια πίσω σκέφθηκε σχεδόν αναφωνώντας. Θέλουν δημοψηφίσματα, να ελέγχονται οι τράπεζες, θέλουν να αποφασίζει ο κόσμος και να συμμετέχει σε ό,τι γίνεται, συζητάνε για τα προβλήματα, ψηφίζουν και είναι και οπαδοί της βίας. Το είχε πει και ο Αρίστος παλαιότερα και ήταν σίγουρος γι αυτό. Το άλλο άκρο της Χρυσής Αυγής. 

Τόσα χρόνια ζούσαμε υπό την ιδεολογική ηγεμονία τους. Έκαναν ότι ήθελαν οι τράπεζες, μας φόρτωναν αριστερόστροφα δάνεια, το κράτος έπαιζε στον τζόγο τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων και διόριζε συνέχεια αργόμισθους συριζαιους Υπουργούς και έτσι η χώρα καταστράφηκε. Πολλοί ενδόμυχοι Συριζαίοι ήταν άλλωστε δεξιοί Υπουργοί όλα αυτά τα χρόνια. Και η κυβέρνηση Σημίτη ιδίως. Φτάνει πια! Πρέπει να τιμωρηθεί η ιδεολογική ηγεμονία του Συριζα που ασκούταν από τη δεξιά και το ΠΑΣΟΚ όλα αυτά τα χρόνια.

Γι αυτό και στις προηγούμενες εκλογές είχε ψηφίσει δεξιά που ήταν τώρα μαζί με το ΠΑΣΟΚ. Αμφότεροι καταπιεζόταν τόσα χρόνια από την ιδεολογική ηγεμονία της αριστεράς και ήθελαν επιτέλους να μεταρρυθμίσουν τη χώρα χωρίς το κακό ΠΑΣΟΚ που πήγε όλο στο ΣΥΡΙΖΑ αλλά με τους κλασικούς ΠΑΣΟΚους και τους δεξιούς γνωστούς πού όμως τώρα ήταν μεταρρυθμιστές οπότε είχε φτάσει η ώρα να δουν οι Έλληνες και κάτι διαφορετικό με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που πλέον θα κυβερνούσαν χωρίς τις αγκυλώσεις της αριστεράς. Το κατάλαβε. Έτσι μετά από μία βόλτα στους 58 μεταρρυθμιστές που ήταν το καλό ΠΑΣΟΚ που δεν είχε πάει στο ΣΥΡΙΖΑ κατέληξε στο Ποτάμι. Εκεί αγαλλίασε. 

Αυτά αναλογιζόταν και κουρασμένος σκέφτηκε να πιει λίγο καφέ στο καφενείο της γειτονιάς του πριν πάει σπίτι. Αυτή η ημέρα τον είχε κουράσει πολύ. Πρόλαβε να πάρει κάποιες βαθιές ανάσες καθώς η καφεΐνη τόνωνε τα σωθικά του. Μπορούσε τώρα να ηρεμήσει κάπως έχοντας όμως πάντα σε εγρήγορση το ανήσυχο πνεύμα του. Δεν ήταν όμως τυχερό του. Μια άλλη παρέα σε ένα κοντινό τραπέζι κορόιδευε τον Σταύρο που είχε προαναγγείλει την δημιουργία αναρριχητικής προσπάθειας στα Μετέωρα για να αναδείξει το μέγα ζήτημα ότι οι αναρριχητές με τους καλόγερους μπορούν να συνυπάρξουν, σε μια κίνηση γροθιά στο κατεστημένο του ΚΑΣ που απαγόρεψε σχετική εκδήλωση. Ταράχτηκε. Μα δεν καταλαβαίνουν τους συμβολισμούς, την ουσία, το διαφορετικό αναρωτήθηκε βασανιστικά.

Πλήρωσε και έφυγε. Περπάτησε στο σπίτι βιαστικά και προβληματισμένος για την τύχη αυτού του τόπου. Ο κόσμος δεν καταλάβαινε. Γύρισε το κλειδί και μπήκε στο άβατο του σπιτιού. Μόνο αυτός και το Σ.Δ.Ο.Ε. μπορούσαν να εισβάλλουν εκεί. Πήγε στην αποθήκη. Έψαξε μην τυχόν είχε αναρριχητικά εργαλεία. Δεν είχε.

Δεν πειράζει σκέφτηκε. Θα ντυθεί καλόγερος. Άνοιξε την κασέλα με τα αποκριάτικα και πρόβαρε το ράσο του. Μια χαρά ήταν!

15 Αύγουστος

Αύγουστος. Ο μήνας της κάθαρσης.
Οι αισθήσεις ανασαίνουν.
Οι ρυθμοί μειώνουν την ταχύτητα τους.
Το σώμα ρεμβάζει μαζί με το μυαλό.

Κάτω από το καθαρό φως του ελληνικού ουρανού.
Ο ζωοδότης ήλιος καίει τις τοξίνες της χρονιάς.
Το αλάτι διαπερνά το σώμα, το κάνει δυσκίνητο.
Οι αισθήσεις σαλεύουν.
Η θάλασσα.
Το φεγγάρι.
Το καλοκαίρι που τελειώνει.

Οι πολιτικές ειδήσεις προσπερνούν.
Νομοσχέδια περνούν από τη Βουλή της ραστώνης.
Οι περισσότεροι Υπουργοί είναι σε διακοπές.
Κάποιοι βουλευτές ξέμειναν στο θερινό τμήμα για να ψηφίσουν τις συνήθεις Αυγουστιάτιες ντροπολογίες.

Έτσι μοίρασαν την πίτα στην ενημέρωση.
Η Ελλάδα 97η στην ελευθερία του τύπου, κατρακυλά, κατρακυλά.
Φαύλοι, χρεωμένοι και ανέντιμοι.
 Ο ΣΥΡΙΖΑ ζητά παρέμβαση του Ε.Σ.Ρ. για την τροπολογία δώρο στους καναλάρχες

Το νομοσχέδιο είχε τίτλο «Κύρωση της Σύμβασης Δωρεάς μεταξύ της 1ης Υγειονομικής Περιφέρειας Αττικής, του Γενικού Ογκολογικού Νοσοκομείου Κηφισιάς «Οι Άγιοι Ανάργυροι» και του ΝΠΙΔ με την επωνυμία Σύλλογος Φίλων Γενικού Ογκολογικού Νοσοκομείου Κηφισιάς Οι Άγιοι Ανάργυροι του υπουργείου Υγείας. 

Μας κοροϊδεύουν τελείως. 

Δεν υπάρχουν θεσμοί. Είναι αιχμάλωτοι γιατί ταυτίστηκαν με πρόσωπα.

Ο τύπος τους ξεπλένει.
Οι επιχειρηματίες του τύπου από την άλλη χρωστούν στις τράπεζες που ανακεφαλαιώθηκαν βέβαια από τους φόρους μας. Οι τράπεζες, ο τύπος και το κράτος. Μια διαπλεκόμενη παρέα πτωχευμένων που την συντηρούμε πλουσιοπάροχα.

Οι τραπεζίτες μας που θα είχαν πτωχεύσει σε κάθε κράτος του κόσμου. Πήραν 80 περίπου δισσεκατομύρια από εμάς και ξαναλειτουργούν πλέον με τους αγαπημένους τους πελάτες. Τους κυνηγούν κιόλας. Στους διαπλεκόμενους οφειλέτες - μιντιάρχες, όταν δεν ταυτίζονται ή δεν είναι της οικογενείας, οι τραπεζίτες τους επιτρέπουν να λειτουργούν με νέα δανεικά, ώστε ελεύθερα και ανεμπόδιστα να ''πληροφορούμαστε'' για την πραγματικότητα. Στο ύφος που διαλέγουν και μας αρμόζει.

Κάποιοι Ευρωβουλευτές ήταν και δημοσιογράφοι τους στα ίδια συγκροτήματα, στα ίδια κανάλια. Κάποιοι τωρινοί θα είναι οι επόμενοι. Μπορεί και Υπουργοί.
Πολιτική γυφτιά και προπαγάνδα.

Την ίδια ώρα κάτι κατοστάρια χιλιάδων χαρίζονται στους ίδιους μιντιάρχες. Όχι από τη Βουλή αλλά με Υπουργικές Αποφάσεις. Στα Μέγαρα Μουσικής και στους ίδιους οργανισμούς που λυμαίνονταν τόσα χρόνια τα χρήματα του Δημοσίου. Τα χρήματα μας δηλαδή.
Εκεί το χρέος επιδοτείται. Την επιδότηση την πληρώνουμε εμείς.
Να είμαστε καλά.

Το Σ.Δ.Ο.Ε. λέει θα μπαίνει στα σπίτια χωρίς Εισαγγελέα και Αστυνομία για να ερευνά.
Θα ψάχνει τις κασέλες μήπως έχουμε κάνα 100 ευρω φυλαγμένο χωρίς να έχουμε πληρώσει κανένα από τους εκατοντάδες απίθανους φόρους και θα το παίρνει κι αυτό.
Αντιμετωπιζόμαστε ως απατεώνες.
Από ποιους;

Τι έκανε αλήθεια το Σ.Δ.Ο.Ε. με τις δεκάδες λίστες που αποτύπωναν την πορεία και την παρουσία του μαύρου χρήματος; Tης λίστας Λαγκάρντ που διέγραφαν τους συγγενείς τους, τις λίστες με τα εμβάσματα στο εξωτερικό της Τράπεζας της Ελλάδος, τις λίστες με τα ακίνητα του Λονδίνου, του Λιχτενστάιν, τις λίστες με τις 6000 offshore που έχουν ακίνητη περιουσία στην Ελλάδα;
Tι έκανε γι αυτά το Σ.Δ.Ο.Ε. και θα μπουκάρει και στα σπίτια πλέον;

Πως καταργείται το άσυλο και το Σύνταγμα πλέον τόσο ωμά;
H δικαστική εξουσία βέβαια περιμένει τα αναδρομικά της.

Δεν υπάρχει κοινοβουλευτική δημοκρατία.
Ούτε Κοινοβούλιο υπάρχει, ούτε δημοκρατία.

Έρχεται και ο ΕΝΦΙΑ.
Μετά το Ειδικό Τέλος Ηλεκτροδοτούμενων Ακινήτων. Εκείνο ηταν έκτακτο χαράτσι που μετά έγινε τακτικό. Για τον ΕΝΦΙΑ θα δούμε.
Μπορεί άλλωστε να μην λέγεται ΕΝΦΙΑ ή ΕΤΗΕ αλλά κάπως αλλιώς.
Βάλτε ό,τι όνομα θέλετε.
Πρωτοτυπία χωρεί.

Στις λοιπές χρεώσεις της Δ.Ε.Η. πλέον μας μετακυλίουν και το κόστος των εκπομπών ρύπων θερμοκηπίων που αποτελεί παράβαση συγκεκριμένων επιχειρήσεων που ρυπαίνουν το περιβάλλον και του κράτους να εφαρμόσει τη νομοθεσία.
Υπάρχουν όμως και άλλες κυμαινόμενες χρεώσεις με διάφορες ονομασίες. Ό,τι θέλουν το μετακυλίουν με νομιμοφανείς τρόπους. Τα σφάγια πληρώνουν.
Να είμαστε καλά.

Εμείς κάνουμε τα μπάνια μας.
Τι να κάνουμε και εμείς;
Πίνουμε καμία μπύρα, κανένα ουζάκι και περιμένουμε τον 15 Αυγουστο.
Για να μείνουμε εκεί που είμαστε ή να πάμε στο χωριό.
Να τος ήρθε και φέτος!

Στριμωχτήκαμε στις κοντινές μας παραλίες.
Ορισμένες τις πουλάνε, μπορεί να μην έχουμε πρόσβαση εφεξής.
Στο ίδιο νομοσχέδιο και η ιδιωτικοποίηση των δασών μας.
Στο ίδιο νομοσχέδιο και διατάξεις για οικοδομικούς συνεταιρισμούς.
Ο,τι να ναι.

Κουκλοθέατρο.
Γελοιοποίηση της νομιμοφάνειας που μεταμφιέζεται σε νομιμότητα.
Ο κόσμος πλατσουρίζει. Αποδέχτηκε ένα κράτος και μία κυβέρνηση που δεν καταλαβαίνει.
Ούτε θέλει, ούτε μπορεί να καταλάβει.
Πλιατσικολογεί ότι προλαβαίνει και ψηφίζει ό,τι της παραγγέλνουν με τον αυτόματο μεταφραστή google ως νομοθέτη.

Κάθε χρόνο πιο χαμηλά.
Ο Αύγουστος χαμογελά ζεστά.
Μας λυπάται και γελά.
Χύνει το λιοπύρι του στη χώρα.
Αυτή φλέγεται και ασφυκτιά σιωπηλά.
Περιμένει να ανατιναχτεί, μα θα γιορτάσει ακόμα μια φορά.
Φιδάκια, τάματα και πανηγύρια.

Ο Βαγγέλης και η επιζήμια για τους αγρότες μας εξωτερική πολιτική

Ως εξωτερική πολιτική μπορούμε να περιγράψουμε το άθροισμα ενεργειών -πράξεων ή παραλείψεων- που διαμορφώνουν τη σχέση ενός κράτους με τις άλλες μονάδες της διεθνούς κοινωνίας. Δηλαδή τις κυβερνήσεις, εθνότητες και διακυβερνητικούς οργανισμούς. Η εξωτερική πολιτική απαιτεί μακρόπνοο σχεδιασμό, ανάλυση των γεωπολιτικών και στρατηγικών δεδομένων καθώς και την ικανότητα να μεταβάλλεσαι σε ένα διαρκώς εξελισσόμενο διεθνές περιβάλλον. Προϋποτίθεται ότι οι στόχοι έχουν οριστεί και οι ενέργειες προσαρμόζονται ανάλογα με τα δεδομένα. 

Το ελληνικό κράτος δεν είχε μελετημένη και συντονισμένη εξωτερική πολιτική. Το Υπουργείο Εξωτερικών αποτελούσε πάντα μία βολική θέση για τους πολιτικούς επειδή ακριβώς ταυτιζόταν με μια τυπική γραφειοκρατική διαχείριση του συνοδευόμενη και από πολλά αχρείαστα κονδύλια  και ευκαιρίες πλουτισμού ημετέρων όπως φάνηκε με τις Μ.Κ.Ο. της Υπηρεσίας Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας του Υπουργείου Εξωτερικών. 

Παρόλαυτα, σήμερα, μπορούμε να ξεχωρίσουμε κάποιους πολιτικούς που άφησαν κάποιο στίγμα ή επιχείρησαν να αφήσουν κάποιο στίγμα, στην ελληνική εξωτερική πολιτική, μετά το ''ανήκουμε εις τη Δύση'' που καθόρισε δικαιολογημένα τον διαχρονικά στρατηγικό μας προσανατολισμό. 

Ο Ανδρέας Παπανδρέου κατάφερε να έχει ισορροπημένες σχέσεις με τις δύο υπερδυνάμεις της εποχής του αλλά ήταν και ο μοναδικός Δυτικός πολιτικός και Πρωθυπουργός που κατάφερε να έχει διπλωματικά άριστες σχέσεις με τον Αραβικό κόσμο. Ο Άσαντ, ο Αραφάτ, ο Καντάφι και άλλοι Πρωθυπουργοί Αραβικών κρατών από τον δύσκολο κόσμο της Μέσης Ανατολής είχαν από τότε φιλικές σχέσεις με την Ελλάδα ένεκα αυτής της προσέγγισης. 

Ο Καραμανλής ο νεότερος, ασχέτως της γιγάντωσης του δημόσιου χρέους και της αύξησης των πιο νοσηρών παθογενειών στο ελληνικό κράτος, στο επίπεδο της εξωτερικής πολιτικής επιχείρησε να δημιουργήσει νέα δεδομένα προσεγγίζοντας τη Ρωσική πλευρά. Ρωσικές τράπεζες αιτήθηκαν επί των ημερών του την άδεια λειτουργία τους στην Ελλάδα ενώ ο αγωγός Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης άλλαζε τους συσχετισμούς στα ενεργειακά δεδομένα. Και τα δύο εγχειρήματα βέβαια ναυάγησαν όταν ανέλαβε ο Γεώργιος Παπανδρέου του οποίου η εξωτερική πολιτική καθοριζόταν από την Αμερικάνικη Πρεσβεία στην Αθήνα. 

Τα θυμήθηκα τώρα όλα αυτά όταν διάβασα ότι η Ρωσική πλευρά απειλεί να επιβάλλει ένα άτυπο εμπάργκο στα ελληνικά γεωργικά προϊόντα ένεκα της συμμετοχής της Ελλάδας στο εμπάργκο της της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Δύσης απέναντι στη Ρωσία για τα γεγονότα στην Ουκρανία. Με εμπάργκο απειλεί η Ρωσία τα ελληνικά γεωργικά προϊόντα

Αν πράγματι επιβληθεί εμπάργκο από τη Ρωσία στα ελληνικά αγροτικά προϊόντα η οικονομική καταστροφή που θα υποστούν Έλληνες αγρότες και Ελληνικές εξαγωγικές εταιρείες θα είναι τεράστια, σε μία εποχή που η χώρα επιχειρεί να σταθεί στα πόδια της. Ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Εξαγωγέων αντέδρασε άμεσα αντιλαμβανόμενος την σοβαρότητα του ζητήματος και έστειλε επιστολή στον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής εκφράζοντας την έντονη ανησυχία του για το εμπάργκο. Επιστολή Ελλήνων εξαγωγέων προς Ε.Ε για τις κυρώσεις στη Ρωσία

Σε αυτό το σημείο πρέπει να αναφερθεί ότι οι σοδειές ευπαθών εποχιακών αγροτικών προϊόντων όπως των ροδάκινων ή των νεκταρινιών που είχαν ήδη παραγγελθεί από Ρωσικές εταιρείες ενδεχομένως να μείνουν αδιάθετες στα χέρια των παραγωγών. Επιπλέον, αν οι Ρωσικές εταιρείες στραφούν σε άλλους παραγωγούς ή προμηθευτές πειθαρχώντας αναγκαστικά στην απόφαση της της Ρωσικής κυβέρνησης ίσως η συνεργασία τους με τις ελληνικές επιχειρήσεις ή συνεταιρισμούς τερματιστεί ολοκληρωτικά αφού θα ανοίξουν άλλοι δίαυλοι με άλλα κράτη και άλλους προμηθευτές. 

Η Δύση λοιπόν και η Ρωσία ερίζουν για να λύσουν τις διαφορές τους και η Ελλάδα θερίζει τις θύελλες. Αυτό θα είχε αποφευχθεί αν η Ελλάδα τηρούσε μια διπλωματική στάση απέναντι στα γεγονότα. Ο Υπ. Εξωτερικών μας όμως, ο πολύς Βαγγέλης δεν γνωρίζει να ελίσσεται. Έτρεχε για να συγχαρεί τον Πρωθυπουργό και τον Υπ. Εξωτερικών της Ουκρανικής κυβέρνησης που ανήλθαν στην εξουσία με ωμή βία και με την στήριξη των ακροδεξιών παρακρατικών τμημάτων του Σβόμποντα. Δεν μίλησε ως Συνταγματολόγος ή ως Υπουργός Εξωτερικών και ως Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης για την θέση του Κ.Κ. στην Ουκρανία εκτός νόμου και εκλογικής διαδικασίας. Γενικώς φρόντισε να φέρει το Ρωσικό κράτος απέναντι στο Ελληνικό παραγνωρίζοντας ότι η Ελλάδα με τη Ρωσία δεν είχαν ποτέ εχθρικές σχέσεις. 

Ουδείς όμως από τους εταίρους μας πρόκειται να αγοράσει τα προϊόντα που είχαν προοριστεί για τη Ρωσία ως ένδειξη αλληλεγγύης προς την ελληνική πλευρά αν τελικώς επιβληθεί εμπάργκο από Ρωσικής πλευράς. Ένα μεγάλο τμήμα άλλωστε του τουρισμού μας προέρχεται από τη Ρωσία τα τελευταία χρόνια και οι συνέπειες δημιουργίας εχθρικού κλίματος με τη Ρωσία μπορεί να είναι ιδιαιτέρως επαχθής οικονομικά. Υπάρχει ήδη εμπάργκο στα μήλα μας από την Πολωνία τώρα καταφέρνουμε να διευρύνουμε το μέτωπο εξοντώνοντας και τον μικροαγρότη. Η χώρα δεν χρειάζεται αφ' υψηλού συναντήσεις του Βαγγέλη μέσω τρίτων και φλας ούτε να καταλήξουμε σε λύσεις Χατζηγάκη καταλήγοντας σε πρόστιμα. 

Η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια να ανοίγει μέτωπα. Η Ελληνική εξωτερική αποδεικνύεται μονοδιάστατη, ανεπαρκής και επιζήμια για τα οικονομικά μας συμφέροντα. Μπορούμε να είμαστε καλά με τους εταίρους μας σεβόμενοι όμως και τις παραδοσιακά ιδιαίτερες σχέσεις μας με τη Ρωσία και προασπίζοντας την οικονομία μας. Ο Βαγγέλης αντί να κάνει μπάνια πρέπει να πάρει το αεροπλάνο και να επισκεφτεί τη Μόσχα και το Βερολίνο εξηγώντας ότι η δεινή οικονομική μας θέση δεν μας επιτρέπει να θανατώσουμε και τον αγροτικό μας κόσμο οπότε θα πρέπει να τηρήσουμε πολιτική ίσων αποστάσεων.

Δεν θα γίνει τίποτα όμως.  Σε ακόμα ένα πεδίο θα περιμένουμε άλλες μέρες από άλλους ανθρώπους και άλλες κυβερνήσεις έχοντας μόνο να ελπίσουμε ότι μέχρι τότε οι απώλειες μας δεν θα είναι οριστικά μη αναστρέψιμες.