Ο Βαγγέλης και η επιζήμια για τους αγρότες μας εξωτερική πολιτική

Ως εξωτερική πολιτική μπορούμε να περιγράψουμε το άθροισμα ενεργειών -πράξεων ή παραλείψεων- που διαμορφώνουν τη σχέση ενός κράτους με τις άλλες μονάδες της διεθνούς κοινωνίας. Δηλαδή τις κυβερνήσεις, εθνότητες και διακυβερνητικούς οργανισμούς. Η εξωτερική πολιτική απαιτεί μακρόπνοο σχεδιασμό, ανάλυση των γεωπολιτικών και στρατηγικών δεδομένων καθώς και την ικανότητα να μεταβάλλεσαι σε ένα διαρκώς εξελισσόμενο διεθνές περιβάλλον. Προϋποτίθεται ότι οι στόχοι έχουν οριστεί και οι ενέργειες προσαρμόζονται ανάλογα με τα δεδομένα. 

Το ελληνικό κράτος δεν είχε μελετημένη και συντονισμένη εξωτερική πολιτική. Το Υπουργείο Εξωτερικών αποτελούσε πάντα μία βολική θέση για τους πολιτικούς επειδή ακριβώς ταυτιζόταν με μια τυπική γραφειοκρατική διαχείριση του συνοδευόμενη και από πολλά αχρείαστα κονδύλια  και ευκαιρίες πλουτισμού ημετέρων όπως φάνηκε με τις Μ.Κ.Ο. της Υπηρεσίας Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας του Υπουργείου Εξωτερικών. 

Παρόλαυτα, σήμερα, μπορούμε να ξεχωρίσουμε κάποιους πολιτικούς που άφησαν κάποιο στίγμα ή επιχείρησαν να αφήσουν κάποιο στίγμα, στην ελληνική εξωτερική πολιτική, μετά το ''ανήκουμε εις τη Δύση'' που καθόρισε δικαιολογημένα τον διαχρονικά στρατηγικό μας προσανατολισμό. 

Ο Ανδρέας Παπανδρέου κατάφερε να έχει ισορροπημένες σχέσεις με τις δύο υπερδυνάμεις της εποχής του αλλά ήταν και ο μοναδικός Δυτικός πολιτικός και Πρωθυπουργός που κατάφερε να έχει διπλωματικά άριστες σχέσεις με τον Αραβικό κόσμο. Ο Άσαντ, ο Αραφάτ, ο Καντάφι και άλλοι Πρωθυπουργοί Αραβικών κρατών από τον δύσκολο κόσμο της Μέσης Ανατολής είχαν από τότε φιλικές σχέσεις με την Ελλάδα ένεκα αυτής της προσέγγισης. 

Ο Καραμανλής ο νεότερος, ασχέτως της γιγάντωσης του δημόσιου χρέους και της αύξησης των πιο νοσηρών παθογενειών στο ελληνικό κράτος, στο επίπεδο της εξωτερικής πολιτικής επιχείρησε να δημιουργήσει νέα δεδομένα προσεγγίζοντας τη Ρωσική πλευρά. Ρωσικές τράπεζες αιτήθηκαν επί των ημερών του την άδεια λειτουργία τους στην Ελλάδα ενώ ο αγωγός Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης άλλαζε τους συσχετισμούς στα ενεργειακά δεδομένα. Και τα δύο εγχειρήματα βέβαια ναυάγησαν όταν ανέλαβε ο Γεώργιος Παπανδρέου του οποίου η εξωτερική πολιτική καθοριζόταν από την Αμερικάνικη Πρεσβεία στην Αθήνα. 

Τα θυμήθηκα τώρα όλα αυτά όταν διάβασα ότι η Ρωσική πλευρά απειλεί να επιβάλλει ένα άτυπο εμπάργκο στα ελληνικά γεωργικά προϊόντα ένεκα της συμμετοχής της Ελλάδας στο εμπάργκο της της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Δύσης απέναντι στη Ρωσία για τα γεγονότα στην Ουκρανία. Με εμπάργκο απειλεί η Ρωσία τα ελληνικά γεωργικά προϊόντα

Αν πράγματι επιβληθεί εμπάργκο από τη Ρωσία στα ελληνικά αγροτικά προϊόντα η οικονομική καταστροφή που θα υποστούν Έλληνες αγρότες και Ελληνικές εξαγωγικές εταιρείες θα είναι τεράστια, σε μία εποχή που η χώρα επιχειρεί να σταθεί στα πόδια της. Ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Εξαγωγέων αντέδρασε άμεσα αντιλαμβανόμενος την σοβαρότητα του ζητήματος και έστειλε επιστολή στον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής εκφράζοντας την έντονη ανησυχία του για το εμπάργκο. Επιστολή Ελλήνων εξαγωγέων προς Ε.Ε για τις κυρώσεις στη Ρωσία

Σε αυτό το σημείο πρέπει να αναφερθεί ότι οι σοδειές ευπαθών εποχιακών αγροτικών προϊόντων όπως των ροδάκινων ή των νεκταρινιών που είχαν ήδη παραγγελθεί από Ρωσικές εταιρείες ενδεχομένως να μείνουν αδιάθετες στα χέρια των παραγωγών. Επιπλέον, αν οι Ρωσικές εταιρείες στραφούν σε άλλους παραγωγούς ή προμηθευτές πειθαρχώντας αναγκαστικά στην απόφαση της της Ρωσικής κυβέρνησης ίσως η συνεργασία τους με τις ελληνικές επιχειρήσεις ή συνεταιρισμούς τερματιστεί ολοκληρωτικά αφού θα ανοίξουν άλλοι δίαυλοι με άλλα κράτη και άλλους προμηθευτές. 

Η Δύση λοιπόν και η Ρωσία ερίζουν για να λύσουν τις διαφορές τους και η Ελλάδα θερίζει τις θύελλες. Αυτό θα είχε αποφευχθεί αν η Ελλάδα τηρούσε μια διπλωματική στάση απέναντι στα γεγονότα. Ο Υπ. Εξωτερικών μας όμως, ο πολύς Βαγγέλης δεν γνωρίζει να ελίσσεται. Έτρεχε για να συγχαρεί τον Πρωθυπουργό και τον Υπ. Εξωτερικών της Ουκρανικής κυβέρνησης που ανήλθαν στην εξουσία με ωμή βία και με την στήριξη των ακροδεξιών παρακρατικών τμημάτων του Σβόμποντα. Δεν μίλησε ως Συνταγματολόγος ή ως Υπουργός Εξωτερικών και ως Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης για την θέση του Κ.Κ. στην Ουκρανία εκτός νόμου και εκλογικής διαδικασίας. Γενικώς φρόντισε να φέρει το Ρωσικό κράτος απέναντι στο Ελληνικό παραγνωρίζοντας ότι η Ελλάδα με τη Ρωσία δεν είχαν ποτέ εχθρικές σχέσεις. 

Ουδείς όμως από τους εταίρους μας πρόκειται να αγοράσει τα προϊόντα που είχαν προοριστεί για τη Ρωσία ως ένδειξη αλληλεγγύης προς την ελληνική πλευρά αν τελικώς επιβληθεί εμπάργκο από Ρωσικής πλευράς. Ένα μεγάλο τμήμα άλλωστε του τουρισμού μας προέρχεται από τη Ρωσία τα τελευταία χρόνια και οι συνέπειες δημιουργίας εχθρικού κλίματος με τη Ρωσία μπορεί να είναι ιδιαιτέρως επαχθής οικονομικά. Υπάρχει ήδη εμπάργκο στα μήλα μας από την Πολωνία τώρα καταφέρνουμε να διευρύνουμε το μέτωπο εξοντώνοντας και τον μικροαγρότη. Η χώρα δεν χρειάζεται αφ' υψηλού συναντήσεις του Βαγγέλη μέσω τρίτων και φλας ούτε να καταλήξουμε σε λύσεις Χατζηγάκη καταλήγοντας σε πρόστιμα. 

Η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια να ανοίγει μέτωπα. Η Ελληνική εξωτερική αποδεικνύεται μονοδιάστατη, ανεπαρκής και επιζήμια για τα οικονομικά μας συμφέροντα. Μπορούμε να είμαστε καλά με τους εταίρους μας σεβόμενοι όμως και τις παραδοσιακά ιδιαίτερες σχέσεις μας με τη Ρωσία και προασπίζοντας την οικονομία μας. Ο Βαγγέλης αντί να κάνει μπάνια πρέπει να πάρει το αεροπλάνο και να επισκεφτεί τη Μόσχα και το Βερολίνο εξηγώντας ότι η δεινή οικονομική μας θέση δεν μας επιτρέπει να θανατώσουμε και τον αγροτικό μας κόσμο οπότε θα πρέπει να τηρήσουμε πολιτική ίσων αποστάσεων.

Δεν θα γίνει τίποτα όμως.  Σε ακόμα ένα πεδίο θα περιμένουμε άλλες μέρες από άλλους ανθρώπους και άλλες κυβερνήσεις έχοντας μόνο να ελπίσουμε ότι μέχρι τότε οι απώλειες μας δεν θα είναι οριστικά μη αναστρέψιμες.