''I -still- have a dream''

Η γελοιογραφία των New York Times στο φύλλο της 19ης Αυγούστου

Μέσα σε λίγα 24 ωρα υπήρχαν δύο αναίτια σκληρές δολοφονίες στις Η.Π.Α. από την αστυνομία. Συνολικά τον τελευταίο μήνα οι δολοφονίες ανέρχονται σε τέσσερις. Όλα τα θύματα ήσαν αφροαμερικάνοι σε υποβαθμισμένες γειτονιές. Όλοι ήσαν άοπλοι. Παρόμοια περιστατικά έστω με μικρότερη συχνότητα είχαν συμβεί και στο πρόσφατο παρελθόν.

Η ταινία "Fruitvale Station" που προβλήθηκε στη χώρα μας το 2013 μετέφερε στην κινηματογραφική οθόνη μια πραγματική ιστορία κατάχρησης αστυνομικής βίας από λευκούς αστυνομικούς που πάλι κατέληξε στο θάνατο ενός αφροαμερικανού. 

Η δολοφονία του 18χρονου αφροαμερικανού Μάικλ Μπράουν στο Ferguson της πολιτείας του Μιζούρι προκάλεσε αναταραχές στην πόλη. Ο άτυχος νέος δέχτηκε 6 σφαίρες εκ των οποίων τις δύο στο κεφάλι. Ίχνη πάλης δεν υπήρχαν. Οι πυροβολισμοί ήσαν από απόσταση. Για περισσότερες από 10 ημέρες ο κόσμος ήταν στους δρόμους. Η ηρεμία στην πόλη ακόμα και σήμερα δεν έχει αποκατασταθεί.

Οι κρατικές αρχές προσπάθησαν να υποβαθμίσουν το γεγονός υποστηρίζοντας την εκδοχή άμυνας του αστυνομικού σε υφιστάμενη επίθεση. Η εκδοχή αυτή όμως διαψεύστηκε πανηγυρικά από την ιατροδικαστική έκθεση που συνέταξε ο ιατροδικαστής της πολιτείας της Νέας Υόρκης. Έξι σφαίρες για τον Μάικλ Μπράουν. Το κράτος της Αμερικής μάλιστα στην αρχή αρνείτο να δώσει ακόμα και τα στοιχεία του αστυνομικού που δολοφόνησε τον άτυχο νέο, μάλλον θεωρώντας το περιστατικό ως κάτι το σύνηθες και όχι ιδιαίτερα άξιο αναφοράς. 

Λίγα 24ωρα μετά την ειδεχθή δολοφονία του Μάικλ Μπράουν ακολούθησε και άλλο φονικό επίσης άτυχου αφροαμερικανού νέου στο Σαιντ Λουις που καταγράφτηκε από κάμερα κινητού τηλεφώνου. Η δολοφονία είναι εν ψυχρώ. Καταφθάνει ένα περιπολικό και δύο αστυνομικοί βγαίνουν με τα όπλα στο χέρι απέναντι σε ένα νεαρό που κάθεται σε ένα παγκάκι. Είχε κλέψει δύο κουτάκια σόδας από ένα μαγαζί Video footage of St. Louis cops gunning down Kajiemi Powell

Ο ένας αστυνομικός αδειάζει 7 σφαίρες από απόσταση 3 μέτρων στο νεαρό που κάθεται στο παγκάκι. Ο νεαρός δεν κινήθηκε καθ' όλη τη διάρκεια του περιστατικού καθόλου, δεν έκανε προσπάθεια διαφυγής. Απλά δολοφονήθηκε εν ψυχρώ για ένα κουτάκι σόδα με 7 σφαίρες στο κεφάλι. Η Γερουσία των Η.Π.Α. εξέφρασε επίσημα την ανησυχία της για τον έντονα στρατιωτικό εξοπλισμό πλέον της αστυνομίας αλλά και τις πολεμικές της μεθόδους και πρακτικές απέναντι στους πολίτες που εύκολα πλέον αντιμετωπίζονται ως εχθροί που αντιμετωπίζονται στρατιωτικά.

Σε όλα τα περιστατικά οι αστυνομικοί ήσαν λευκοί. Τα θύματα έγχρωμοι, αφροαμερικανοί. Δεν ξέρω αν είναι συμπτωματικό. Προφανώς δεν είναι. Κανείς βέβαια δεν θα μπορούσε να απαντήσει τι θα είχε συμβεί σε αυτές τις περιπτώσεις αν στη θέση των αφροαμερικάνων θυμάτων οι νέοι ήσαν λευκοί και όχι έγχρωμοι. Ή πως θα εξελίσσονταν τα περιστατικά αν οι εμπλεκόμενοι αστυνομικοί ήσαν αφροαμερικάνοι απέναντι σε νέους της φυλής τους αφού είναι προφανές πως η αφαίρεση ανθρώπινης ζωής υπό τις περιστάσεις που έλαβαν χώρα τα περιστατικά συνιστά δολοφονία. 

Ο Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ πάντως έγραψε ένα σύντομο αλλά δυνατό άρθρο που δίνει μια πιο σύνθετη διάσταση στις δολοφονίες. Αναφέρει ξεκάθαρα ότι θα ήταν λάθος η κοινή γνώμη στην Αμερική να εστιάσει μόνο στα φυλετικά χαρακτηριστικά των δολοφονιών ξεχνώντας την ταξική τους διάσταση. Ο ερχόμενος πόλεμος δεν θα είναι φυλετικός- Ο Kareem Abdul-Jabbar για το Ferguson

"Kαι εφόσον δεν θέλουμε την αγριότητα του Ferguson να την καταπιεί η Ιστορία και να καταλήξει ένα ερέθισμα στο έντερο της, πρέπει δούμε την όλη κατάσταση όχι μόνο σαν άλλη μια πράξη στα πλαίσια του ρατσισμού του συστήματος, αλλά και ό,τι άλλο στην πραγματικότητα είναι: ταξικός πόλεμος" έγραψε. 

Οι ταξικές ανισότητες γνωρίζουμε ότι προκαλούνται από τις οικονομικές ανισότητες. Κανονικά δεν συνδέονται με τη φυλή. Οι πιο φτωχές πολιτείες όμως στις Η.Π.Α. έχουν σαφέστατα νέγρους κατοίκους. Ακόμα και οι πιο φτωχές γκετοποιημένες περιοχές σε μεγάλες πολιτείες.

Αυτό δεν σημαίνει ότι η φτώχεια συνδέεται αποκλειστικά με την φυλή στην Αμερική. Έχει όμως και έντονα φυλετικά χαρακτηριστικά ιδίως σε συγκεκριμένες περιοχές και πολιτείες όπως στο Μιζούρι που θανατώθηκε ο Μάικλ Μπράουν. Η Αμερική είναι ξεκάθαρο ότι δεν κατάφερε ακόμα να προσφέρει στους πολίτες της πραγματική ισότητα όπως προβλέπει το Αμερικάνικο Σύνταγμα χωρίς δηλαδή διάκριση χρώματος και φυλής. Παραμένει μια ταξικά διαφοροποιημένη κοινωνία όπου οι οικονομικές ανισότητες αυξάνονται ενώ η φτώχεια έχει οπωσδήποτε και φυλετικά χαρακτηριστικά.

Η αντίδραση μάλιστα των Η.Π.Α. στην κρίση που ξέσπασε στο Φέργκουσον του Μισισιπί έδειξε όχι μόνο την ενοχή αλλά και τον φόβο του κράτους απέναντι στις διαδηλώσεις. Οι Η.Π.Α. φοβήθηκαν ένα κύμα αντίδρασης και αμφισβήτησης που θα μπορούσε να επεκταθεί με απρόβλεπτες συνέπειες στη χώρα. 

   Άμεσα μετά τις πρώτες διαδηλώσεις        

   περισσότερα από 100 στρατιωτικά οχήματα με    καθαρά στρατιωτικό εξοπλισμό κατέφτασαν        στην μικρή πολιτεία και ουσιαστικά την κατέλαβαν. Η Εθνοφυλακή βγήκε στους δρόμους με τα όπλα και οι πολίτες γνώρισαν τι σημαίνει να ζεις υπό κατοχή. Σοκ και δέος στο εσωτερικό. "Καθήστε φρόνιμα γιατί πυροβολούμε''.

Όπως άλλωστε μπορεί να παρατηρήσει κάποιος και στις αναρτηθείσες ενδεικτικές φωτογραφίες αλλά και σε όσες κυκλοφορούν στο διαδίκτυο ή τις εφημερίδες δεν υπάρχουν έγχρωμοι στα μέλη των σωμάτων ασφαλείας που εστάλησαν στην περιοχή. Παράξενο για μία πόλη που έχει 80% έγχρωμο πληθυσμό. Το πιο πιθανό είναι ότι δεν είναι και τυχαίο. 

Ο εμπνευσμένος λόγος του Λούθερ Κίνγκ το 1963 μιλούσε για τις ευκαιρίες που δεν θα έπρεπε να χάσουν, τότε, οι Η.Π.Α. για να υπάρχει ουσιαστική ισότητα στη χώρα που προϋποθέτει κατάργηση των ταξικών και φυλετικών διακρίσεων. Περισσότερο από μισό αιώνα μετά το όραμα του Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ, το όνειρο του που από καρδίας ουσιαστικά τραγούδησε σε ένα κοινό εκατοντάδων χιλιάδων κόσμο που δονείτο απ' τα λόγια του πως "κάποια ημέρα στους κόκκινους λόφους της Τζόρτζια, τα παιδιά των πρώην σκλάβων και τα παιδιά των πρώην αφεντάδων θα μπορούν να κάθονται μαζί στο τραπέζι της αδελφοσύνης και ότι τα τέσσερα παιδιά μου θα ζήσουν σε μια χώρα όπου δε θα κρίνονται από το χρώμα του δέρματός τους, αλλά από το περιεχόμενο του χαρακτήρα τους" δεν έγινε πραγματικότητα.

Η Αμερική ψάχνει ακόμα την ψυχή της που έχει ασπρόμαυρα χρώματα και ταξικά χαρακτηριστικά. Ο θησαυρός της ελευθερίας και η ασφάλεια της δικαιοσύνης στο εσωτερικό μιας χώρας όπως έλεγε κι ο Λούθερ Κίνγκ δεν μπορεί να υπάρξει παρά μόνο αν οι ευκαιρίες για την ευτυχία του κάθε ανθρώπου είναι ίδιες για όλους.