Η στρατηγική του φόβου νικήθηκε

Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας αποτελεί την αρχή του κύκνειου άσματος αυτής της κυβέρνησης. Του ακροδεξιού αυτού μορφώματος που παρέα με το πιο βρώμικο ΠΑΣΟΚ οδήγησαν πολιτικά και οικονομικά τη χώρα στα όρια της ευτέλειας.  

Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας είναι απαγορευτικό για συγκέντρωση 180 βουλευτών ακόμα και στις επόμενες ψηφοφορίες, ανεξαρτήτως του προσώπου του υποψηφίου. Τα κριτήρια της ψηφοφορίας είναι πολιτικά. Με πολιτικά επιχειρήματα άλλωστε επιχειρήθηκε και η συστράτευση για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας και από την κυβέρνηση. 

Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας δεν είναι τυχαίο. Συνδέεται και αποκρυσταλλώνει την αίσθηση της κοινής γνώμης. Εισπράττουν το πολιτικό κλίμα από τον κόσμο οι βουλευτές. Οι συμπάθιοι βουλευτές εκτός ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που φλέρταραν με μια θετική ψήφο, κάποιοι ανεξάρτητοι δηλαδή βουλευτές ή κάποιοι άλλοι βουλευτές από άλλα κόμματα, δεν στήριξαν τελικά, στέλνοντας το μήνυμα. Δεν μπορούμε, δεν γίνεται. 

Ο κόσμος δεν θέλει πλέον αυτούς τους ανθρώπους στην διακυβέρνηση της χώρας. Το μήνυμα είναι σαφές και μεταφέρεται και οι βουλευτές υποχρεώθηκαν να ευθυγραμμιστούν με το πολιτικό κλίμα της εποχής. 

Το πρώτο λοιπόν εύκολο συμπέρασμα της ψηφοφορίας είναι ότι αυτό το κυβερνητικό μόρφωμα πλέον έφαγε τα ψωμιά του. Δεν θα φύγει εύκολα αλλά θα μας αποχαιρετήσει αφού ουσιαστικά το διώχνει ο κόσμος και αυτό θα φανεί και στην κάλπη σύντομα. 

Το δεύτερο όμως σημαντικό που ανέδειξε αυτή η ψηφοφορία είναι ότι η στρατηγική του φόβου δεν αποδίδει πια. Καταρρέει η τελευταία ελπίδα της κυβέρνησης ως στρατηγική για την διαιώνιση της στην εξουσία. Ο φόβος. Η διασπορά του για να επιστρέψουν οι ψηφοφόροι στην αγκαλιά του πατέρα που θα τους φροντίσει μπροστά στον κίνδυνο. Ο κόσμος όμως κατάλαβε. 

Κατά έναν απολαυστικό τρόπο μάλιστα ο κόσμος περισσότερο γελά τώρα, παρά ασχολείται σοβαρά με τους καταστροφολογούντες. Τους δουλεύει πλέον όπως τον δούλευαν βέβαια κάποτε και αυτοί. 

Ο κόσμος γελά για τους καταποντισμούς που θα έρθουν με τον ΣΥΡΙΖΑ, την δραχμή, το φαγητό που θα λιγοστεύει, την αναρχία και την λεηλασία στα σουπερμάρκετ, τις κατσαρίδες που θα αναγκαστούμε να τρώμε στο τέλος αν δεν έχουμε Υπουργό Ανάπτυξης κάποιον ρεαλιστή τύπου Γιακουμάτου. 

Αν και πάλι επιστρατεύτηκαν μέσα από τα διαπλεκόμενα μίντια, οι γνωστοί τρομοκράτες παπαγάλοι, οι εθνικοί μας πολιτικοί σχολιαστές στον τύπο και την τηλεόραση, αν και επιστρατεύτηκαν ακόμα και θεσμικοί ''φίλοι'', πρόσωπα εντός και εκτός Ελλάδος που τρομολάγνησαν με τον τρόπο τους, όπως ο Γιούνκερ ή ο Στουρνάρας, ο κόσμος πλέον δεν φοβάται. 

Γελά! 

Και δεν γελά επειδή είναι ανόητος. 

Ούτε επειδή είναι ανεύθυνος. 

Θα αναζητήσει τις λύσεις και τις διεξόδους του. 

Ο κόσμος γελά με αυτούς που τον κοροϊδεύουν επειδή κατάλαβε την απάτη. 

Και επειδή συνειδητοποίησε έστω αργά και αφού υποθηκεύτηκαν γενιές, το πραγματικό πολιτικό μέγεθος αυτών που τον εξουσίαζαν τόσα χρόνια με το μαστίγιο. 

Πολιτικοί απατεώνες μικρομεσαίου βεληνεκούς που τρόμαζαν τον κόσμο επίτηδες. Ακόμα βέβαια θα το επιχειρούν ώστε  να περισώσουν έστω ότι σώζεται. Τι ντροπή όμως αλήθεια! Το κοινωνικό συμβόλαιο μεταξύ μιας κυβέρνησης και των πολιτών της, να βασίζεται στην τρομοκρατία και τον εκφοβισμό. 

Τι ντροπή αλήθεια! 

Για όσους συμμετέχουν σε αυτό το παιχνίδι είτε από συμφέρον είτε από ιδεοληψίες. 

Πόσο πολύ δεν σέβονται τον κόσμο. 

Πόση μισαλλοδοξία και αρνητική ενέργεια!
Πολλοί άλλωστε χλευάζουν τον κόσμο.

Ο κόσμος όμως βαρέθηκε να φοβάται τι παραπάνω μπορεί να του συμβεί με τον ΣΥΡΙΖΑ. 

Oλα όσα τον απειλούσαν ότι θα του συμβούν τα έζησε ήδη! Κουράστηκε με την καραμέλα. Τσίμπησε το δόλωμα, πιάστηκε στο αγκίστρι, το πλήρωσε και πλέον αντιδρά. Δεν τσιμπά τώρα το δόλωμα.

Η στρατηγική του φόβου νικήθηκε. Το είπε και ο Αλέξης ο Τσίπρας όχι τυχαία. 

Σίγουρα βέβαια κάποιοι θα τον επιχειρούν να τον συντηρήσουν διαρκώς. Είμαστε σε προεκλογική περίοδο. Υπάρχουν πολλά συμφέροντα διαφόρων μεγεθών γύρω από αυτήν την φαυλοκρατία που ακόμα διοικεί την χώρα και υπάρχουν και άνθρωποι με ιδεοληψίες. 

Κάποιοι θα σταθούν τώρα απέναντι στον κόσμο στον κόσμο με χλευασμό βλέποντας την ήτταν όσων αντιπροσωπεύουν να έρχεται. ΄Αλλοι, θα σταθούν εχθρικά, γαυγίζοντας με τρόπο:

''Τι κάνεις; Τι κάνεις; Γιατί μας αψηφάς; Γίνεται χωρίς εμάς; 

 Kαι εν πάσει περιπτώσει ακόμα και αν δεν μας πολυγουστάρεις μετά από όλα αυτά, δεν φοβάσαι, έστω, αρκετά που θα ρθει ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί με αυτές τις φοβερές πληγές και κατάρες του Φαραώ;'' 

-Όχι. Γελώ.
Αυτή ήταν η απάντηση!

Κοίτα με.
Γελώ!

 Η στρατηγική του φόβου, νικήθηκε.