Αρχική δημοσίευση patranews , 21/10/2012
Στην τύχη της διαχείρισης της
λίστας Φαλτσιάνι[i] που παρεδόθη το Δεκέμβριο
του 2010 από την κ. Λαγκάρντ Υπουργού Οικονομικών της Γαλλίας τοτε στον ομότιμο
της κ. Παπακωνσταντίνου δοκιμάζεται και εν τέλει καταρρέει η αξιοπιστία του συγκυβερνητικού
μορφώματος. Μαζί και οι όποιες ελπίδες μας να δημιουργήσουμε ένα κράτος και μια
κοινωνία απηλλαγμένη από τη διαφθορά που μας ρήμαξε. Τα παρανόμως αποκτηθέντα
χρήματα 1991 ελλήνων φοροφυγάδων βρίσκονται στη λίστα αυτή ανα ονόματα, ποσά
και τράπεζες. Πολύ βολική πραγματικότητα ως κράτος για να μαζέψεις πολλά
χρήματα ιδίως όταν τα έχεις άμεση και απόλυτη ανάγκη. Κάνοντας χρήση της λίστας
η Γαλλία,η Ισπανία και η Ιταλία συγκέντρωσαν μέσα σε ένα χρόνο περίπου 10
δισεκατομμύρια ευρώ επιβάλλοντας το φόρο επί των μη δηλωθέντων εισοδημάτων των
δικαιούχων της λίστας. Σκεφθείτε ότι στην Ελλάδα η περικοπή των συντάξεων και
των μισθών , οι απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, η νέα φορολόγηση των ελεύθερων
επαγγελματιών που θα οδηγήσει στον αφανισμό και την όποια εναπομείνασα ιδιωτική
πρωτοβουλία, όλα αυτά τα μέτρα λαμβάνονται για να εξοικονομηθούν στον
προυπολογισμό μας πολλά λιγότερα εκατομμύρια ευρώ ώστε να πάρουμε την επόμενη
δόση. Αμφιβάλλει κανείς ότι οι αποταμιεύσεις του μαύρου χρήματος στην
πολυδιεφθαρμένη Ελλάδα θα είναι εντυπωσιακές; Όπως και τα κέρδη του δημοσίου με
ταυτόχρονη και ισόποση ανακούφιση της κοινωνίας. Στην πτωχευμένη Ελλάδα όμως
κουμάντο δεν κάνει η Τρόικα όπως σε πολλούς αρέσει να φωνάζουν για να
δαιμονοποιούν ως εχθρούς τρίτα μέρη. Στην Ελλάδα κουμάντο κάνει η ίδια
φαυλοκρατική επιχειρηματική και πολιτική μας ελιτ που κατασπάραξε το κράτος επι
30 χρόνια, το οικειοποιήθηκε, άδειασε τα ταμεία του, πλούτισε τα δικά του και
μέσα σε μια συνομωσία σιωπής και ομερτα αρνείται να έλθει ενώπιον των ευθυνών
της. Η πολιτική ελιτ ταυτιζόμενη εν μέρει με την καθεστωτική αυτή φαυλοκρατία
και καλύπτοντας τους εργολάβους της, τους επιχειρηματίες της, τους δικηγόρους
της, τους συμβολαιογράφους της και τους επιχειρηματίες της με τους οποίους
έκανε business πασχίζει
με αστεία νομιμοφανή επιχειρήματα να σκεπάσει τη λίστα. Συσκέψεις επί
συσκέψεων, διαπραγματεύσεις επί διαπραγματεύσεων για να βρεθούν 2 ή 3 δις. ή τα
ισοδύναμα τους με πλήρη εξόντωση του υγιούς κοινωνικού ιστού όταν περισσότερα
δις. μας περιμένουν σε μια τράπεζα για να κατασχεθούν ως προιόν εγκληματικής
ενέργειας και φοροδιαφυγής. Όμως όχι. Στην Ελλάδα η διαφθορά είναι τόσο ισχυρή
και διαπλεκόμενη που κανείς τελικά από τους θεσμικά εμπλεκόμενους διαχειριστές της
λίστας δηλαδή 3 Υπουργούς ικονομικών (Παπακωνσταντίνου, Βενιζέλος, Στουρνάρας)
2 Προιστάμενους Σ.Δ.Ο.Ε. (Καπελλέρης, Χιώτης) και η ίδια η Ε.Υ.Π. δεν ακουμπούν
τη λίστα και τα πρόσωπα που προστατεύονται μέσα σε αυτά.
Στην Ελλάδα το ζήτημα θα είχε ξεχαστεί. Για
18 μήνες το ζήτημα αγνοείται. Επίσημη ενέργεια από το κράτος καμία. Το θέμα
φέρνει στο φως ο τύπος. Ξεκινά τότε η χαλύβδινη άμυνα της καθεστηκυίας
φαυλοκρατίας να μην προδώσει τον εαυτό της.
Ο Παπακωσταντίνου δεν μπορεί να αρνηθεί βέβαια ότι είχε στην κατοχή του τη λίστα αφού του έχει παραδοθεί από τη νυν Πρόεδρο του Δ.Ν.Τ. Μας λέει ότι επέλεξε μόνος του (!) μερικά ονόματα και τα έδωσε στον Προιστάμενο του Σ.Δ.Ο.Ε. Δεν μας εξηγεί γιατί δεν έδωσε όλη τη λίστα ούτε βέβαια με ποια κριτήρια επέλεξε μερικά μόνο ονόματα και άφησε απ’ έξω κάποια άλλα. Με κλήρωση έγινε η επιλογή;Ο Προιστάμενος του Σ.Δ.Ο.Ε. από την άλλη κ. Χιώτης νίπτει τας χείρας του. Αινιγματικές δηλώσεις, ασαφείς, προς απόσειση ευθυνών. Στα χέρια μου λέει δεν περιήλθε ποτε καμία λίστα με ονόματα φοροδιαφυγόντων με νόμιμη επεξεργασία. Προφανώς ο κ. Χιώτης θεωρεί ότι ένα έγγραφο που παραδίδει ο Υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας στον Υπουργό Οικονομικών της Ελλάδας δεν περιήλθε στα χέρια του με νόμιμο τρόπο. Λες και του παρεδόθη καμία ταινία με πορνογραφικό υλικό…O Προιστάμενος του Σ.Δ.Ο.Ε. στην Ελλάδα, ο προιστάμενος των αδιάφθορων ράμπο που τρέχουν να βρουν ποιο καφενείο δεν έκοψε απόδειξη στον καφέ ή ποιο κατάστημα δεν χτύπησε απόδειξη 20 ευρώ αγνοεί μια λίστα με 2000 φοροφυγάδες δισεκατομύριων ευρώ. Η αλυσίδα φθάνει στον επόμενο Υπουργό Οικονομικών κ. Βενιζέλο. Ο Βενιζέλος ωρύεται στα κανάλια. Τη λίστα λέει την βρήκα σε ένα cd που βρέθηκε στο γραφείο μου όταν διαδέχθηκα τον Παπακωσταντίνου και την πήρε (ποιος θα την έπαιρνε άραγε) η γραμματέας μου για να την αρχειοθετήσει! Φυσικά ούτε ο κ. Βενιζέλος ούτε η γραμματέας του έριξαν έστω μια κλεφτή ματιά στη λίστα. Όχι. Ως νομοταγείς πολίτες χωρίς καν να την κοιτάξουν (τότε πως ήξεραν το περιεχόμενο;) έδωσαν τα στοιχεία πάλι στο Σ.Δ.Ο.Ε. Το Σ.Δ.Ο.Ε. βέβαια αρνείται ότι την παρέλαβε. Ο τύπος πιέζει. Ένα κατεστημένο όταν πλέον δεν μπορεί να σκεπάσει ένα ζήτημα που το ενοχλεί επιστρατεύει υψίστου επιστημονικού ύφους και κύρους επιχειρήματα ώστε να κερδίσει χρόνο για να δει πως θα διαχειριστεί την πίεση. Εφευρίσκεται λοιπόν το πρόσχημα. «Προσωπικά δεδομένα»! Δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη λίστα μην τυχόν προσβάλλουμε τα προσωπικά δεδομένα των φοροφυγάδων! Η νομική βασιμότητα του επιχειρήματος αστεία. Δεν επικαλούμαι νομικά επιχειρήματα αλλά την κοινή λογική. Η νομοθεσία στην Ελλάδα δεν προστατεύει περισσότερο τα προσωπικά δεδομένα από ότι η Γαλλία, η Ισπανία ή η Ιταλία. Όμως ο Βενιζέλος ωρύεται στα κανάλια ότι δεν μπορούν να επεξεργαστούν τις πληροφορίες που εμπεριέχονται επειδή προσκρούουν στα προσωπικά δεδομένα. Ασφαλώς δεν αγνοεί ότι τα προσωπικά δεδομένα και η προστασία τους κάμπτεται από το νόμο όταν τελούνται οικονομικά αδικήματα είτε πλημμεληματικού είτε κακουργηματικού χαρακτήρα. Όμως είναι σοβαροφανής και επιστήμων. Επεμβαίνει ο οικονομικός εισαγγελέας κ. Πεπόνης. Καλεί να του προσκομιστεί η λίστα από το Υπουργείο Οικονομικών για να κάνει τη δουλειά του λέγοντας το αυτονόητο: H λίστα που παρεδόθη από το Υπουργείο Οικονομικών της Γαλλίας μπορεί να χρησιμοποιηθεί νόμιμα από τις διωκτικές αρχές. Που είναι όμως η λίστα; Ο κ. Στουρνάρας αφού έχει τελειώσει στα οικονομικά του σχέδια περικοπές αναπηρικών επιδομάτων, επιδομάτων αλληλεγγύης, περαιτέρω κόψιμο σε μισθούς και συντάξεις και ένα σωρό άλλα παράλογα μέτρα για να βρεθούν κάποια εκατομμύρια ευρώ προστατεύει τους δικαιούχους της λίστας. Η λίστα λέει δεν υπάρχει σε επίσημο πρωτόκολλο του Υπουργείου Οικονομικών. Άρα δεν υπάρχει στο Υπουργείο. Δηλαδή οι προηγούμενοι Υπουργοί από το 2010 μέχρι σήμερα είχαν ξεγελαστεί από μια οφθαλμοαπάτη.
Ο Παπακωσταντίνου δεν μπορεί να αρνηθεί βέβαια ότι είχε στην κατοχή του τη λίστα αφού του έχει παραδοθεί από τη νυν Πρόεδρο του Δ.Ν.Τ. Μας λέει ότι επέλεξε μόνος του (!) μερικά ονόματα και τα έδωσε στον Προιστάμενο του Σ.Δ.Ο.Ε. Δεν μας εξηγεί γιατί δεν έδωσε όλη τη λίστα ούτε βέβαια με ποια κριτήρια επέλεξε μερικά μόνο ονόματα και άφησε απ’ έξω κάποια άλλα. Με κλήρωση έγινε η επιλογή;Ο Προιστάμενος του Σ.Δ.Ο.Ε. από την άλλη κ. Χιώτης νίπτει τας χείρας του. Αινιγματικές δηλώσεις, ασαφείς, προς απόσειση ευθυνών. Στα χέρια μου λέει δεν περιήλθε ποτε καμία λίστα με ονόματα φοροδιαφυγόντων με νόμιμη επεξεργασία. Προφανώς ο κ. Χιώτης θεωρεί ότι ένα έγγραφο που παραδίδει ο Υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας στον Υπουργό Οικονομικών της Ελλάδας δεν περιήλθε στα χέρια του με νόμιμο τρόπο. Λες και του παρεδόθη καμία ταινία με πορνογραφικό υλικό…O Προιστάμενος του Σ.Δ.Ο.Ε. στην Ελλάδα, ο προιστάμενος των αδιάφθορων ράμπο που τρέχουν να βρουν ποιο καφενείο δεν έκοψε απόδειξη στον καφέ ή ποιο κατάστημα δεν χτύπησε απόδειξη 20 ευρώ αγνοεί μια λίστα με 2000 φοροφυγάδες δισεκατομύριων ευρώ. Η αλυσίδα φθάνει στον επόμενο Υπουργό Οικονομικών κ. Βενιζέλο. Ο Βενιζέλος ωρύεται στα κανάλια. Τη λίστα λέει την βρήκα σε ένα cd που βρέθηκε στο γραφείο μου όταν διαδέχθηκα τον Παπακωσταντίνου και την πήρε (ποιος θα την έπαιρνε άραγε) η γραμματέας μου για να την αρχειοθετήσει! Φυσικά ούτε ο κ. Βενιζέλος ούτε η γραμματέας του έριξαν έστω μια κλεφτή ματιά στη λίστα. Όχι. Ως νομοταγείς πολίτες χωρίς καν να την κοιτάξουν (τότε πως ήξεραν το περιεχόμενο;) έδωσαν τα στοιχεία πάλι στο Σ.Δ.Ο.Ε. Το Σ.Δ.Ο.Ε. βέβαια αρνείται ότι την παρέλαβε. Ο τύπος πιέζει. Ένα κατεστημένο όταν πλέον δεν μπορεί να σκεπάσει ένα ζήτημα που το ενοχλεί επιστρατεύει υψίστου επιστημονικού ύφους και κύρους επιχειρήματα ώστε να κερδίσει χρόνο για να δει πως θα διαχειριστεί την πίεση. Εφευρίσκεται λοιπόν το πρόσχημα. «Προσωπικά δεδομένα»! Δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη λίστα μην τυχόν προσβάλλουμε τα προσωπικά δεδομένα των φοροφυγάδων! Η νομική βασιμότητα του επιχειρήματος αστεία. Δεν επικαλούμαι νομικά επιχειρήματα αλλά την κοινή λογική. Η νομοθεσία στην Ελλάδα δεν προστατεύει περισσότερο τα προσωπικά δεδομένα από ότι η Γαλλία, η Ισπανία ή η Ιταλία. Όμως ο Βενιζέλος ωρύεται στα κανάλια ότι δεν μπορούν να επεξεργαστούν τις πληροφορίες που εμπεριέχονται επειδή προσκρούουν στα προσωπικά δεδομένα. Ασφαλώς δεν αγνοεί ότι τα προσωπικά δεδομένα και η προστασία τους κάμπτεται από το νόμο όταν τελούνται οικονομικά αδικήματα είτε πλημμεληματικού είτε κακουργηματικού χαρακτήρα. Όμως είναι σοβαροφανής και επιστήμων. Επεμβαίνει ο οικονομικός εισαγγελέας κ. Πεπόνης. Καλεί να του προσκομιστεί η λίστα από το Υπουργείο Οικονομικών για να κάνει τη δουλειά του λέγοντας το αυτονόητο: H λίστα που παρεδόθη από το Υπουργείο Οικονομικών της Γαλλίας μπορεί να χρησιμοποιηθεί νόμιμα από τις διωκτικές αρχές. Που είναι όμως η λίστα; Ο κ. Στουρνάρας αφού έχει τελειώσει στα οικονομικά του σχέδια περικοπές αναπηρικών επιδομάτων, επιδομάτων αλληλεγγύης, περαιτέρω κόψιμο σε μισθούς και συντάξεις και ένα σωρό άλλα παράλογα μέτρα για να βρεθούν κάποια εκατομμύρια ευρώ προστατεύει τους δικαιούχους της λίστας. Η λίστα λέει δεν υπάρχει σε επίσημο πρωτόκολλο του Υπουργείου Οικονομικών. Άρα δεν υπάρχει στο Υπουργείο. Δηλαδή οι προηγούμενοι Υπουργοί από το 2010 μέχρι σήμερα είχαν ξεγελαστεί από μια οφθαλμοαπάτη.
Δεν έχει τόση σημασία πλέον τι θα γίνει με τη λίστα και τους 2000
φοροφυγάδες. Οι οικονομικοί εισαγγελείς θα την αναζητήσουν ενώ η κυβέρνηση θα
κάνει ότι μπορεί για να σκεπάσει το ζήτημα. Ίσως επειδή υπάρχει ήδη πολλή
δημοσιότητα και ιδίως επειδή η λίστα υπάρχει ακόμα σε 3 Υπουργεία Οικονομικών
στην Ευρώπη, εκτός από το ελληνικό, κάποια στιγμή θα τεθεί και στη διάθεση των
ελληνικών αρχών. Κουτσουρουμένη βέβαια. Μέχρι τότε όμως τα χρήματα θα έχουν
«ταξιδέψει» σε άλλους λογαριασμούς, σε off shore εταιρείες, σε αγορές premium bonds, cda, cds, σε αγορές ακινήτων «καλόπιστων» τρίτων και κάθε λογής
κουμπάρων των δικαιούχων που ακόμα και αν τους καταλογιστεί κάποια παράβαση θα
έχουν ήδη κατοχυρωθεί ώστε το ελληνικό δημόσιο να μην μπορεί να εκτελέσει σε
περιουσιακά τους στοιχεία τις φορολογικές τους παραβάσεις και τις χρηματικές
ποινές. Αν νομίζει κάποιος ότι η Ελλάδα έχει μια αδύνατη κυβέρνηση ας
αναλογιστεί τελικά ότι δεν έχει. Η συγκυβέρνηση παρουσιάζεται υποχωρητική όπου
θέλει, διαλλακτική επίσης όπου επιλέγει αλλά ανυποχώρητη εκεί που θίγονται τα
οικονομικά συμφέροντα των προσώπων που την συναποτελούν, της επιχειρηματικής
ελίτ και των πατρόνων του συστήματος στο παρόν και στο παρελθόν. Ας λέει ο Σόιμπλε
ότι πρέπει και οι πλούσιοι στην Ελλάδα να πληρώσουν το μερίδιο τους, ας λέει ο
Γιούνκερ ότι δεν έχω δει κανένα πλούσιο να παραπονιέται για την κρίση στην
Ελλάδα, ας λέει η Λαγκάρντ που παρέδωσε τη λίστα στο ελληνικό Υπουργείο
Οικονομικών με νόημα ότι πρέπει να παταχθεί η φοροδιαφυγή στην Ελλάδα… Η
συγκυβέρνηση συζητά για κάθε είδους περικοπές όχι όμως και στην ηθική της! Οι
2000 φοροφυγάδες είναι υπό την προστασία της. Δεν τους ακουμπάει κανείς. Αν
ποτε σας επισκεφθεί το Σ.Δ.Ο.Ε. για έλεγχο πείτε τους με αυστηρό ύφος ότι
είσαστε μέσα στη λίστα των 2000! Λογικά θα σας ζητήσουν συγγνώμη και θα φύγουν.
Δεν θα σωζώμασταν από τα χρήματα που αναλογούσαν στο νόμιμο φόρο του
κράτους από τις μεγαλοκαταθέσεις μάυρου χρήματος 2000 φυσικών και νομικών
προσώπων.Θα ανακουφιζόμασταν βέβαια αφού θα ψάχναμε λιγότερα χρήματα μέσω
περικοπών. Κυρίως όμως θα φθάναμε κοντά
στην αξιοκρατία και στην ισονομία σε μια περίοδο που οι κοινωνικές αντοχές
είναι ελάχιστες. Θα σφυρηλατείτο μια αίσθηση εμπιστοσύνης μεταξύ του κράτους
και των πολιτών. Το πιο χαρακτηριστικό σύνθημα στις διαδηλώσεις ενάντια στο 1ο
μνημόνιο ήταν «Φέρτε πίσω τα κλεμμένα»! Το σύνθημα δεν έχει αλλάξει ούτε και η
αίσθηση κατάφωρης αδικίας. Καμμία κυβέρνηση που προστατεύει τη διαφθορά με
φθηνα νομικοτεχνικά τερτίπια όταν την ίδια στιγμή εξαθλιώνει τους πολίτες της
δεν μπορεί να αντέξει για πολύ. Αν η Ελλάδα είχε να κερδίσει κάτι μέσα από την
πολυετή κρίση και δοκιμασία θα ήταν η ανοικοδόμηση ενός πιο δίκαιου και
εξισορροπημένου κράτους που θα είχε καλές σχέσεις με την κοινωνία ώστε από
κοινού να εργαστούν για την ανοικοδόμηση της χώρας. Η Ελλάδα απέτυχε. Η
πολιτική και επιχειρηματική της διεφθαρμένη ελιτ εξακολουθεί να κυβερνά αλώβητη
και πιο ισχυρή. Η Τρόικα είναι ανήμπορη να προκαλέσει δίκαιη κατανομή των βαρών
ακόμα και όταν μιλά ευθέως για καρτελ κλειστά στην Ελλάδα σε σημαντικές αγορές όπως
αυτή του πετρελαίου φωτογραφίζοντας το Βαρδινογιάννη. Η πολιτική μας ελιτ βρήκε
ευκαιρία μέσα στην κρίση να συνεργαστεί με τους δανειστές μας για τον
εξορθολογισμό του κράτους και την ιδιωτικοποίηση του σε πολύ φθηνές τιμές. Σε
μια ρημαγμένη οικονομία και κοινωνία όπου ο καθείς κοιτά να επιβιώσει θα
ακολουθήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις των ΔΕΥΑ, των ενεργειακών αποθεμάτων, της ΔΕΗ,
όλων των δημόσιων επιχειρήσεων σε τιμές χρηματιστηρίου δηλαδή εξευτιλιστικές.
Οι εταιρίες που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν για την ανοικοδόμηση της χώρας θα
αγοραστούν από κοινοπραξίες στις οποίες εμφανώς ή αφανώς θα συμμετέχουν και
ορισμένοι από τους 2000 με τα χρήματα τους ασφαλή από αυτόν που θα έπρεπε να
φοβούνται και να τους κυνηγά. Το ελληνικό «κράτος» όμως προστατεύει τα παιδιά
του! Η υπό κατάρρευση Ελλάδα είναι πιο ευάλωτη σε επιχειρηματικές ευκαιρίες όπως
θα παρουσιαστεί και θα προπαγανδιστεί η εξαγορά της από consortia γερμανών, γάλλων, αμερικάνων,
κινέζων και της ίδιας της φαυλοκρατικής πολιτικής και επιχειρηματικής μας ελιτ
που φωλιάζει και κάπου εκεί στους 2000 και ίσως και σε άλλες λίστες που
θάφτηκαν ή έρθουν αργότερα στο φως.
Η κοινωνία μας πρέπει να επιτέλους να καταλάβει ότι ο εχθρός μας δεν
είναι κατ’ αρχήν εκτός των τειχών αλλά εντός αυτών. Η Ελλάδα κάποτε θα ξεφύγει
από τους βάρβαρες δαγκάνες της Τρόικα. Θα έχει καθαρό όμως το εσωτερικό της; Όπως
επίκαιρα και προφητικά έλεγε ο Καβάφης «νύχτωσε κ’ οι βάρβαροι δεν ήλθαν.
Και μερικοί έφθασαν απ’ τα σύνορα, και είπανε
πως βάρβαροι πια δεν υπάρχουν.
Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους.
Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις»
Στο εσωτερικό είναι ο εχθρός. Η
καθεστηκυία και διεφθαρμένη πολιτική και κρατικοδίαιτη επιχειρηματική μας ελιτ
είναι αυτή που ρήμαξε το κράτος, μας οδήγησε στο μνημόνιο και αυτή που εξακολουθεί
να κρατά αλώβητη τον πλούτο της μέσα στην κρίση, κεδίζοντας μάλιστα και μέσα
από αυτή. Οι τιμές πεφτουν και το χρήμα της γίνεται πιο ακριβό, η θέση της
ισχυροποιείται!Αν το κράτος δεν συγκροτήσει κυβέρνηση που θα έρθει σε ρήξη με
αυτή τη φαυλοκρατία δεν θα ημερεύσει. Και πλέον είναι φανερό ότι αυτή η
συγκυβέρνηση έχει διαλέξει στρατόπεδο και τακτική. Απομένει η ανατροπή της μέσα
από κοινωνική πίεση και εκλογές με επιλογές συνετές και μακριά από φασισμούς
και μισαλλοδοξίες αρρωστημένων μυαλών. Αλλιώς
ας υπομείνουμε την κατάρρευση μας. Ας γνωρίζουμε όμως ότι οι βάρβαροι είναι
κυρίως εντός των τειχών και εκεί αποτύχαμε ως κοινωνία.
[i] Η περιβόητη λίστα αποτελεί υλικό το οποίο
είχε υποκλέψει υπάλληλος της ελβετικής τράπεζας HSBC. Ο Φαλτσιάνι που είχε
πρόσβαση στη λίστα και γνώσεις ηλεκτρονικών υπολογιστών απέκτησε αυτή και
επιδόθηκε σε έναν αγώνα εμπορίας της με το αζημίωτο γι αυτόν αφού στη λίστα
υπήρχαν ονόματα φοροφυγάδων ισχυρών κρατών όπως της Γαλλίας, της Ισπανίας, της
Ιταλίας και φυσικά Έλληνες. Οι γαλλικές μυστικές υπηρεσίες ήρθαν σε επαφή και
σε συννενόηση με τον Φαλτσιάνη και αγόρασαν τη λίστα από αυτόν. Την ίδια στιγμή
η HSBC ζητά την μη δημοσίευση της λίστας επικαλούμενη λόγους απορρήτου των
πελατών της. Η Γαλλία αυτόματα παίρνει υπό προστασία της τον Φαλτσιάνι. Τον
εντάσσει σε πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων και αξιοποιεί τις γνώσεις του καθώς
και τα στοιχεία της λίστας. Το Γαλλικό
Υπουργείο Οικονομικών δίδει τα στοιχεία της λίστας στην Ισπανία, την Ιταλία
αλλά και στην Ελλάδα μέσω διπλωματικής οδού. Στο εν λόγω CD περιλαμβάνονται και
ονόματα Ελλήνων φοροφυγάδων που είχαν καταθέσεις στην ανωτέρω τράπεζα. Η
Λαγκάρντ παραδίδει τη λίστα στον Υπουργό Οικονομικών τότε κ. Παπακωνσταντίνου
για να βοηθήσει την Ελλάδα να βρει χρήματα. Μέσα σε λιγότερο από 12 μήνες οι
γαλλικές, ισπανικές και ιταλικές αρχές αποσπούν 10 δισεκατομμύρια ευρώ (!!!!)
από τους φοροδιαφυγόντες πολίτες τους. Πρόκειται για την ταχύτερη και
εντυπωσιακότερη συρροή δημοσίων εσόδων στην ιστορία αυτών των κρατών όχι από μέτρα
εις βάρος της κοινωνίας αλλά από φορολόγηση εσόδων πολιτών μαύρου χρήματος.
Χρήστος
Λαδάς
Δικηγόρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου