Τις Κυριακές τα μαγαζιά ας μένουν ανοιχτά.
Να μας θυμίζουν ότι ο ύψιστος προορισμός μας είναι να εξυψωθούμε ως τέλειοι καταναλωτές.
Πολίτες που καταναλώνουν ότι τους σερβίρουν γενικώς.
Nα ζούμε τον μύθο της ευδαιμονίας μας ως τάχα πλούσια κοινωνία.
Τις Κυριακές τα μαγαζιά ας μένουν ανοιχτά.
Θα δίνουμε ραντεβού στα αυθαίρετα δομημένα mall. Δεν χρειάζεται να κάνουμε περιπάτους, να συναντιόμαστε σε σπίτια, να συζητούμε για θέματα δύσκολα ή άλλα που μας απασχολούν.
Δεν χρειάζεται καν να βρισκόμαστε προς το κοινωνικότερο σε καφετέριες ή καφενεία.
Θα βρισκόμαστε έξω από τα πολυκαταστήματα. Θα βλέπουμε ποιοι έχουν τις μεγαλύτερες και περισσότερες σακούλες με φανταχτερά δώρα και φιόγκους.
- Εσύ τι αγόρασες αυτήν την Κυριακή;
- A! Εγώ αγόρασα ένα όμορφο καπέλο που δεν προλάβαινα καμία άλλη ώρα και ημέρα ποτέ να αγοράσω!
Ευτυχία!
Ευδαιμονία!
Μια κοινωνία ισορροπημένη λες και ευημερούσα στην οποία τα αγαθά και το χρήμα κινείται εν αφθονία. Δεν προλαβαίνουμε να εισπράττουμε φαίνεται για να καταναλώνουμε. Λες και αν ακόμα μπορούσαμε θα έπρεπε να είναι ο σκοπός.
Ευδαιμονία!
Μια κοινωνία ισορροπημένη λες και ευημερούσα στην οποία τα αγαθά και το χρήμα κινείται εν αφθονία. Δεν προλαβαίνουμε να εισπράττουμε φαίνεται για να καταναλώνουμε. Λες και αν ακόμα μπορούσαμε θα έπρεπε να είναι ο σκοπός.
Επιχειρηματίες, εργαζόμενοι, πολίτες-καταναλωτές ας συμφωνήσουν.
Να ενώσουμε όλοι τις δυνάμεις μας ώστε όχι μόνο οι κανόνες αλλά και η νοοτροπία της αγοράς να κυριαρχήσουν παντού. Και στις ζωές μας.
Να ψωνίζουμε και τις Κυριακές!
Να ψωνίζουμε χωρίς άγχος και φραγμούς. Να χτίσουμε ελεύθερα την καταναλωτική μας συνείδηση.
Αυτή που μας οδήγησε και στο χρηματιστήριο, στα δομημένα παράγωγα που νομίζαμε ότι χειριζόμασταν για το εύκολο χρήμα, στον εύκολο τραπεζικό κάποτε δανεισμό με υποθήκη για να νομίζουμε ότι αποκτούμε κάτι που κάποτε πιστεύαμε ότι θα ξεπληρώσουμε.
Να ψωνίζουμε και τις Κυριακές!
Στα μεγάλα παζάρια των αγορών ας διαλαλήσουμε ότι είμαστε γενναίοι. Θα προχωρήσουμε μπροστά!
Πήραμε όλα τα μέτρα για τις στρεβλώσεις της αγοράς που είχαμε ως χώρα. Ενισχύσαμε τους μικρομεσαίους. Ελέγξαμε τα ολιγοπώλια, χτυπήσαμε τα μονοπώλια, δημιουργήσαμε ευνοϊκούς και υγιείς κανόνες για την λειτουργία της αγοράς, σμικρύναμε την γραφειοκρατία για την λειτουργία των επιχειρήσεων, προσφέραμε ανεκτή φορολογία, σταθερό επενδυτικό περιβάλλον, πρόσβαση σε τραπεζική χρηματοδότηση και τώρα μας έμενε να εξοντώσουμε τον εχθρό της στρέβλωσης.
Τις αργίες.
Εντάξει τώρα. Όλα καλά.
Τις αργίες.
Εντάξει τώρα. Όλα καλά.
Δεν είμαστε μια φτωχοποιημένη κοινωνία σε μια χώρα που βυθίζεται.
Δεν είμαστε πλέον οι πιο δυστυχείς πολίτες στην Ευρωζώνη, μετά την Πορτογαλία, σύμφωνα με τον Ο.Η.Ε.
Δεν μας πειράζει η ανέχεια που εξαπλώνεται.
Ότι έξω απ’ τα σουπερμάρκετ βλέπουμε γνωστούς μας να ζητούν τρόφιμα και όχι λεφτά.
Ότι έξω απ’ τα σουπερμάρκετ βλέπουμε γνωστούς μας να ζητούν τρόφιμα και όχι λεφτά.
Ότι χιλιάδες παιδιά σύμφωνα με τον Ερυθρό Σταυρό και την ΕΛΜΕ λιποθυμούν στα σχολεία όπως την εποχή της πείνας.
Δεν μας πειράζει που τα νέα παιδιά που τέλειωσαν το Πανεπιστήμιο μετά τα σχολεία μεταναστεύουν σωρηδόν αφήνοντας πίσω μία γερασμένη κοινωνία.
Ούτε ότι πολλοί δεν μπορούν να κοιμηθούν τα βράδια αφού δεν ξέρουν αν τα τελευταία τους χρήματα θα τα δώσουν στο χαράτσι της Δ.Ε.Η. , στους νέους φόρους κινητών και ακινήτων, στις ασφαλιστικές τους εισφορές ή στο σουπερμάρκετ για τα απαραίτητα.
Μας ενδιαφέρει αν θα μπορούμε να ψωνίζουμε και τις Κυριακές!
Ο υπέρτατος αυτοσαρκασμός μιας κοινωνίας παραπαίουσας.
Φθηνό και πτωχευμένο glamour.
Αντί να κοιταχτούμε στον καθρέφτη ακόμα κρύβουμε τα προβλήματα κάτω απ’ το φθαρμένο μας χαλί. Βλέπουμε νεράιδες αντί για κουρελούδες στο μαγικό μας καθρεπτάκι.
Προσποιούμαστε μάλιστα ότι εκσυγχρονιζόμαστε την ίδια στιγμή που καταργούμε και την πιο βασική εργασιακή συνθήκη που κατακτήθηκε πριν από έναν αιώνα. Την μία ημέρα της υποχρεωτικής εβδομαδιαίας αργίας. Ως αναγκαία ημέρα ξεκούρασης. Ως ημέρα για τον εαυτό μας, για την οικογένεια, για την παρέα, για τα χόμπυ μας, ακόμα και τα πάθη μας.
Ας είναι λοιπόν όλες οι μέρες ίδιες.
Ο πλούτος μας να μην μετριέται πια σύμφωνα με τον ελεύθερο χρόνο μας.
Θα φοράμε όλοι, εργαζόμενοι, μικρομεσαίοι, επιχειρηματίες, πολίτες – καταναλωτές, το χαμόγελο μας ανάμεσα στις προθήκες των καταστημάτων τις Κυριακές. Θα βρισκόμαστε εκεί.
Το χειμωνιάτικο ζεστό φως του Νοέμβρη θα μας ξυπνά ευχάριστα τα πρωινά. Ο ζωοδότης ήλιος θα μας καλωσορίζει από ψηλά.
- Εσύ φίλε , τι θα αγοράσεις αυτήν την Κυριακή;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου