Οι τελικές επιλογές των δημάρχων στις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης έγιναν χωρίς κομματικά χαρακτηριστικά στους περισσότερους δήμους και σε πολλές μεγάλες πόλεις της χώρας. Τα κόμματα έδωσαν το στίγμα και την υποστήριξη τους αλλά ο κόσμος αποφάσισε τελικά με κριτήριο ποιον θεωρούσε ως καλύτερο δήμαρχο ιδίως στον β΄ γύρο. Μέσα στην κάλπη άλλωστε είμαστε μόνοι και τα κριτήρια είναι πιο καθαρά όσον αφορά την Τοπική Αυτοδιοίκηση του πρώτου βαθμού.
Οι εκλεγέντες Δήμαρχοι θα διαφεντεύουν την πόλη τους μάλιστα για την επόμενη 5ετία επομένως για ένα χρόνο παραπάνω απ' ότι ίσχυε έως σήμερα. Πολλοί δήμαρχοι θα διαχειριστούν μέγιστα ζητήματα όπως την τύχη των λιμανιών, στην περίπτωση του Πειραιά μάλιστα του μεγαλύτερου λιμανιού της χώρας, την τύχη των σκουπιδιών, τις συμβάσεις και τις επιλογές που υπάρχουν για την διαχείριση τους αφού σε πολλές πόλεις είναι πρόβλημα ενώ συνολικά η Ελλάδα ακόμα δεν έχει συμμορφωθεί με την Ευρωπαϊκή νομοθεσία όσον αφορά την υγειονομική ταφή των απορριμάτων. Κάποιος μπορεί να αφήσει για το τέλος ζητήματα πολιτισμού και ποιότητας ζωής που αφορούν τους δήμους και επηρεάζουν τις ζωές όλων μας στις τοπικές μας κοινωνίες.
Εν γένει οι δήμοι αποκτούν στρατηγικό ρόλο στη σημερινή άσκηση της πολιτικής, στο ποσοστό που το κράτος μετακυλίει αρμοδιότητες στην τοπική αυτοδιοίκηση ζητώντας μάλιστα την αυτοδιαχείριση τους και ως οικονομικών ενοτήτων σε ένα στοίχημα χαμένο μέχρι σήμερα ένεκα και της ανεπάρκειας του νόμου. Η επιλογή των τοπικών αρχόντων από τους δημότες σε ορισμένες περιοχές της χώρας εξέπληξε και έδειξε τα αδιέξοδα της πληγωμένης σήμερα δημοκρατίας.
Εν γένει οι δήμοι αποκτούν στρατηγικό ρόλο στη σημερινή άσκηση της πολιτικής, στο ποσοστό που το κράτος μετακυλίει αρμοδιότητες στην τοπική αυτοδιοίκηση ζητώντας μάλιστα την αυτοδιαχείριση τους και ως οικονομικών ενοτήτων σε ένα στοίχημα χαμένο μέχρι σήμερα ένεκα και της ανεπάρκειας του νόμου. Η επιλογή των τοπικών αρχόντων από τους δημότες σε ορισμένες περιοχές της χώρας εξέπληξε και έδειξε τα αδιέξοδα της πληγωμένης σήμερα δημοκρατίας.
Η επιλογή του Προέδρου του Ολυμπιακού ως δημάρχου του Πειραιά είναι μια επικίνδυνη επιλογή από τους πολίτες του Πειραιά. Είναι μια πολιτικά εσφαλμένη επιλογή των δημοτών της πόλης. Το ίδιο και η περίπτωση του έτερου ποδοσφαιροπαράγοντα και μέχρι εσχάτως προφυλακισμένου για στήσιμο παιχνιδιών και τζόγο ή ξέπλυμα σε παράνομα στοιχήματα Μπέου, είναι επίσης μια απαράδεκτη επιλογή. Αναρωτιέται κανείς πόσο σεβασμό αποδίδουν οι δημότες στην ψήφο τους σε τέτοιες περιπτώσεις και τι ακριβώς επιδιώκουν με την ψήφο τους, αν επιδιώκουν πράγματι κάτι πολιτικά.
Οι πρώτοι σε ψήφους υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι του κ.Μώραλη ο οποίος πολύ φυσιολόγικα εκχώρησε την πρωτοκαθεδρία της προσοχής στον Μαρινάκη αποδεχόμενος τον διακοσμητικό του ρόλο, ήταν βέβαια ο ίδιος ο Μαρινάκης -πρώτος- και ακολούθως ο Πέτρος Κόκκαλης αλλά και η Ειρήνη Νταϊφά. Στην πέμπτη θέση ο Νικοπολίδης που κάποτε θυμάμαι είχε διοριστεί και ως κηπουρός και στον δήμο Κηφισιάς και σαν το κερασάκι στην τούρτα ο παλαίμαχος play maker του δεκαετίας του 90 Σταύρος Ελληνιάδης στην 9η εκλόγιμη θέση, για να συμπεριληφθεί και το vintage Ολυμπιακό κριτήριο της ψήφου για τον δήμο της πόλης. Οι πρώτοι σε σταυροί του Ολυμπιακού δήμου Πειραιά.
Τεράστια οικονομικά συμφέροντα μπορούν πλέον να εξαγοράζονται από μια σημαία μιας ομάδας. Χειρότερη πολιτική αισθητική Μπερλουσκόνιδων και με ολίγο χουλιγκανισμό δεν θα μπορούσε να αναδειχτεί. Κάποιοι δημότες είναι λίγοι για τον τόπο τους με πολιτικά χαρακτηριστικά και ως σκεπτόμενοι πολίτες. Κάποιος μπορεί να τους αποκαλέσει και καταστροφικούς. Αυτοκαταστροφικούς καλύτερα για την πόλη τους και τον εαυτό τους μέσα σ' αυτή.
Υπήρξαν όμως ευτυχώς και ελπιδοφόρα μηνύματα. Η άλλη όψη των αποτελεσμάτων σήμερα που η ωριμότητα των πολιτών δοκιμάζεται σε συνθήκες ακραίες και επικίνδυνες. Μια υποδειγματική συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων εξέλεξε οικολόγο δήμαρχο στην Κοζάνη. Ένας αξιόλογος νέος άνθρωπος ο Λευτέρης Ιωαννίδης σε μια περιοχή που κυριολεκτικά πεθαίνει για να δώσει ενέργεια στην υπόλοιπη χώρα στην περιοχή των λιγνιτωρυχείων της ΔΕΗ εξελέγη ως δήμαρχος με την υποστήριξη του ΣΥΡΙΖΑ αλλά -παραδόξως- και της Δράσης. Επιλέχτηκε για να δώσει λύσεις με οικολογική στρατηγική στην πόλη.
Ο Σύρος γιατρός Ναμπίλ Μουράντ εξελέγη ως δήμαρχος στο δημοτικό διαμέρισμα της «αιματοβαμμένης» Μανωλάδας στο οποίο οι μετανάστες ζούσαν σε συνθήκες δουλείας και πυροβολούνταν από τους μπράβους όταν διεκδικούσαν τα δεδουλευμένα 8 μηνών. Ο Μουράντ ήταν δημοτικός σύμβουλος μέχρι σήμερα και για χρόνια κάτοικος της περιοχής. Τιμήθηκε από την κοινωνία με εμπιστοσύνη και με ισχυρούς συμβολισμούς. Ο Σύρος γιατρός που έγινε δήμαρχος Κυλλήνης-Ανδραβίδας.
Η δημοκρατία είναι το πολίτευμα που διασφαλίζει ότι ο Λαός δεν θα κυβερνηθεί από ανθρώπους χειρότερους ή καλύτερους από όσο του αξίζουν. Με άλλα λόγια η δημοκρατία ανταμείβει το συλλογικό υποκείμενο αποδίδοντας του ακριβοδίκαια την πολιτική του αξία.
Η απαξία για την πολιτική και η συνολική καταδίκη ενός συστήματος στο οποίο είναι ''όλοι ίδιοι'' δημιουργεί εκτρωματικά αδιέξοδα. Δεν είναι τρόπος η παραίτηση. Δεν είναι όλοι το ίδιο και δεν γίνεται να εξομοιώνονται οι χειρότερες λύσεις με κάποιες καλύτερες, έστω συγκριτικά. Ούτε γίνεται να ανταμείβονται από τους πολίτες ποδοσφαιρικές επιλογές σε μια πολιτική διαδικασία όπως είναι οι εκλογές των Ο.Τ.Α.
Η κοινωνία αλλού διαχειρίζεται την κρίσιμη πραγματικότητα με τόλμη, αντιδρώντας γόνιμα και ενεργητικά από το σοκ όσων βιώνει, αλλού βυθίζεται σε λήθαργο ακολουθώντας σώβρακα και φανέλες. Ο ενεργός πολίτης είναι η ανάγκη και το ζητούμενο στις μέρες μας. Αυτός που ερευνά, που αμφισβητεί, που συμμετέχει, που επιλέγει το ορθότερο ή ακόμα καλύτερα συμμετέχει στη δημιουργία του και την συγκρότηση του συλλογικά. Από τον μικρόκοσμο μας, τους Ο.Τ.Α. μέχρι σε εθνικό επίπεδο, κυβερνητικά, δεν γίνεται δυστυχώς να απολαύσουμε περισσότερη δημοκρατία από όση μπορούμε να στηρίξουμε.
