Να ακουστούν οι φωνές μας

Τα αποτελέσματα των τριπλών εκλογικών αναμετρήσεων, με την κάθε κάλπη βέβαια να έχει την διαφορετικότητα και την βαρύτητα της, μπορούμε ωστόσο συνολικά να πούμε ότι θα κρίνουν ή την διατήρηση του υφιστάμενου καθεστώτος ή την αλλαγή του. Στην χώρα μας και βέβαια στην Ευρώπη.

Η ''ανατροπή'' συνδέεται κατ' αρχήν με την αλλαγή πολιτικής για την επιβίωση των ζωτικών συμφερόντων της κοινωνίας. Των βασικών και αναφαίρετων. Στην Ελλάδα αλλά και στον χάρτη της Ευρώπης. Στέγη-Τροφή-Υγεία-Δημοκρατία.

Το 1/3 σχεδόν της κοινωνίας στη χώρα μας είναι κάτω από τις όρια της φτώχειας σε σχέση με το ελάχιστο αναγκαίο εισόδημα για την επιβίωση. Πολύς κόσμος στερείται ακόμα και την αναγκαία τροφή, οικογένειες υποσιτίζονται, νέοι  μεταναστατεύουν για να δουλέψουν ως σερβιτόροι στην Γερμανία για 600 ευρώ. Η αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, η αποτροπή της νεανικής μετανάστευσης και η δημιουργία θέσεων απασχόλησης στη χώρα μας συνδέεται με τις εκλογές. 

Οι Περιφέρειες της χώρας θα διαχειριστούν το νέο Ε.Σ.Π.Α. με δεκάδες κωδικούς και διαφορετικές δυνατότητες επένδυσης και χρηματοδότησης για τα έτη 2014-2019. Ο τρόπος διαχείρισης αποτελεί μοχλό άσκησης οικονομικής πολιτικής. Οι στρατηγικές επιλογές για τους ωφελούμενους και ο τρόπος που θα σχεδιαστούν και θα μοιραστούν τα κονδύλια εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ πρέπει να κατευθυνθούν όχι στο γνωστό επαγγελματικά πελατειακό σύστημα αλλά στην υγιή επιχειρηματικότητα στη χώρα και στις τοπικές κοινωνίες. 

Οι Περιφέρειες πλέον λειτουργούν ως αυτόνομα Υπουργεία Οικονομικών στα διοικητικά όρια που διοικούν. Έχουν ευρείες αρμοδιότητες που τους παραχωρούνται ευθέως από το κράτος. Μπορούν να προωθήσουν την νεανική και μικρομεσαία επιχειρηματικότητα, την καινοτομία. Μπορούν να κατευθυνθούν στους αγρότες, στην ύπαιθρο, στα νησιά μας, στα ασθενή τμήματα της κοινωνίας, στους ανέργους. Η διαχείριση των απορριμάτων, των λιμανιών, των αεροδρομίων της χώρας, του οδικού δικτύου, μεγάλα έργα πραγματοποιούνται από τους Ο.Τ.Α. Χρειάζεται ουσιαστική αλλαγή πολιτικής, αλλαγής μοντέλου και προσώπων στην αυτοδιοίκηση που αποτελεί βασικό βραχίονα πλέον χάραξης της εθνικής πολιτικής. 

Οι Δήμοι θα διαχειριστούν την καθημερινότητα μας. Οι επιλογές των δημοτικών σχημάτων που θα διοικήσουν τις πόλεις μας για τα επόμενα 5 χρόνια θα καθορίσουν την ποιότητα ζωής μας και τις σχέσεις μας με την τοπική αρχή που καλείται να αναλάβει τον ρόλο της, να διορθώσει χιλιάδες προβλήματα, να διαμορφώσει νέες σχέσεις ανάμεσα στους δημότες και στις αρχές. Οι δήμοι θα υπερασπιστούν τα θαλάσσια μέτωπα των πόλεων, την κοινωνική πρόνοια, τις συνεταιριστικές προσπάθειες, νέα μοντέλα ανάπτυξης παραγωγικών δραστηριοτήτων, θα αναδείξουν τον πολιτισμό στην καθημερινότητα μας.



Να επιλέξουμε ανθρώπους που είναι τίμιοι που δεν ειναι επαγγελματίες πολιτικοί, που μπορούν να προσφέρουν ελπίδα και έχουν σαφή προγράμματα και προτάσεις που βελτιώνουν την ζωή μας. Δημοτικά σχήματα με τα οποία μπορούμε να συνομιλούμε, να ακουγόμαστε και να παλεύουμε από κοινού είτε για τα προβλήματα των μικροκοινωνιών μας είτε για να ομορφύνουμε την καθημερινότητα μας στις εστίες μας. 

Όσον αφορά την Ευρώπη: Eκεί είναι το μεγάλο στοίχημα για την χώρα και όλη την Ευρώπη που τείνει να καταντήσει ένα νεοφιλελεύθερο, αντιδημοκρατικό μόρφωμα που διαχειρίζεται ένα σκληρό μοντέλο πανευρωπαϊκού χρέους μέσω μιας αδιέξοδης λιτότητας που απλώνεται στα κράτη και τα αποσυνθέτει.
Στην Ελλάδα, στην Ιταλία, στη Γαλλία, στην Ισπανία κ.ο.κ. Η κρίση χρέους είναι πανευρωπαϊκό πρόβλημα, η Γερμανία κερδίζει από την κρίση, δεν θα την αλλάξει αντιθέτως θα διατηρήσει τον χαρακτήρα της άρα πρέπει να αλλάξουμε τους συσχετισμούς των δυνάμεων. Η αριστερά πρέπει να έρθει στο προσκήνιο για να αντιταχθεί και να ισορροπήσει την κατάσταση υπέρ του απλού κόσμου που αποτελεί το στοχευμένο θύμα της κρίσης πανευρωπαϊκά. 

Στο Ευρωκοινοβούλιο καλούμαστε πλέον να επιλέξουμε όχι μόνο τα κόμματα αλλά και τους ανθρώπους που θα μας εκπροσωπήσουν. Πρέπει να στείλουμε τους αντιπροσώπους που θα μεταφέρουν τις φωνές μας. Τις φωνές των θυμάτων της κρίσης. Τις φωνές των αδυνάτων που ακόμα εκβιάζονται θεσμικά για να πληρώσουν για την σωτηρία των τραπεζών, για την σωτηρία ενός στημένου χρηματοπιστωτικού συστήματος που κερδοφορεί ανέλεγκτο μεταφέροντας τις ζημίες στους λαούς, για την οικονομική βαρβαρότητα που παρουσιάζεται ως αναγκαία όμως δεν είναι. Στην Ευρώπη θα δώσουμε μάχες με σημασία και πρέπει να έχουμε τους ανθρώπους μας. Οργανωμένα συστήματα τεράστιων οικονομικών συμφερόντων όπως η Ε.Ε. που λειτουργεί κορπορατικά και ελιτίστικα αλλάζουν μόνο εκ των έσω. Τίποτε δεν είναι νομοτελειακό και όλα κερδίζονται με μάχες.

Οι τέσσερις σταυροί που επιτρέπονται είναι λίγοι και σπαζοκεφαλιά για το Ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ που είναι μακράν το πιο ολοκληρωμένο ψηφοδέλτιο από τα ελληνικά κόμματα. Διανοούμενοι της κρίσης όπως ο Νίκος ο Ξυδάκης μπορούν να πιέσουν μιλώντας στην καρδιά των προβλημάτων, καθηγητές Συνταγματικού Δικαίου όπως ο Χρυσόγονος μπορούν να εντοπίσουν τις παραβάσεις Κοινοτικού Δικαίου και διεκδικήσουν στα Ευρωπαϊκά fora την πραγματική δημοκρατία μέσα από τους θεσμούς, καθηγητές Δημοσίου Δικαίου όπως ο Γιώργος Κατρούγκαλος υπεράσπισαν με θάρρος το νόμιμο δικαίωμα της κοινωνίας να αντιδρά και να αντιστέκεται στην οικονομική βαρβαρότητα που επιβάλλεται αυταρχικά. Άνθρωποι καθαροί όπως ο Μανόλης Γλέζος ή η Κωνσταντίνα Κούνεβα μπορούν να υψώσουν ανάστημα τους και χωρίς φόβο να μιλήσουν για τις φωνές των θυμάτων της κρίσης.

Ο Νίκος ο Χουντής που ξεσκέπασε και ανέδειξε ζητήματα που έκρυβαν κάτω απ' το χαλί οι εταίροι μας, ο Κρίτων Αρσένης που πάλεψε για την οικολογία, διανοούμενοι όπως ο Γκολέμης, ιστορικοί όπως η Σία η Αναγνωστοπούλου, πολλοί αξιόλογοι άνθρωποι, κυρίως μη κομματικοί, οι οποίοι δεν χωρούν σε ένα άρθρο ενδεικτικής αναφοράς, δημιουργούν έναν προβληματισμό για τα πρόσωπα αλλά όχι για την πολιτική που γνωρίζουμε ότι θα διεκδικήσουν στο Ευρωκοινοβούλιο. Το γνωρίζουμε αυτό από την ιστορία τους, από την ηθική τους, από την εντιμότητα και από την έλλειψη επαγγελματισμού απέναντι στην πολιτική.

Να δώσουμε λοιπόν την μάχη μας απέναντι σε ένα χρηματοπιστωτικό ελιτίστικο κατεστημένο που καταντά τις χώρες μια παρία σπείρας χρέους. Να ορθώσουμε το ανάστημα μας με αυτούς τους ανθρώπους μιλώντας με αξιοπρέπεια και καθαρότητα, τίμια και παλικαρίσια. Να διεκδικήσουμε αυτό που μας αναλογεί και να αλλάξουμε τους συσχετισμούς. Για εμάς και τις επερχόμενες γενιές. Να ακουστούν οι φωνές μας πατριώτες. Σιγήσαμε και μας μίκρυναν.  Ας νικήσουμε επιτέλους!