Η εκλογική επικράτηση του Τραμπ στις Η.Π.Α. ήταν μια δυσάρεστη έκπληξη για το Αμερικάνικο σύστημα. Για κάποιους, μια επικίνδυνη εξέλιξη.
Αν και με λιγότερες συνολικά ψήφους, ο εκκεντρικός υποψήφιος εκμεταλλεύτηκε το σύστημα των εκλεκτόρων και θα είναι ο 45ος Πρόεδρος των Η.Π.Α.
Στη ρητορική του Τράμπ επικράτησε η ρητορική και η καλλιέργεια του μίσους απέναντι σε μετανάστες και στους πολιτικούς του αντιπάλους. Η διαδικασία πολώθηκε από τον ίδιο τον Τράμπ. Τα πλακάτ στις συγκεντρώσεις του από τους φίλους του προειδοποιούσαν: ''We love Trump's hate.''
O Tράμπ είχε ξεκάθαρα δηλώσει ότι θα χτίσει ένα τοίχος στα σύνορα του Μεξικού για να εμποδίσει τους Μεξικάνους να εισέρχονται στη χώρα του. Ταυτόχρονα στοχοποίησε και τον λατινόφωνο πληθυσμό εντός των ΗΠΑ.
Το βράδυ της εκλογής του δήλωσε στο NBC ότι θα θα διώξει τους παράνομους μετανάστες από τη χώρα του. Είναι περίπου 3.000.000 άνθρωποι.
Σε ένα από τα πρώτα του tweet μετά την εκλογή του στράφηκε κατά των μίντια. Έγραψε ότι αυτά υποκίνησαν κόσμο να διαμαρτυρηθεί κατά της νίκης του σε μικροπορείες που έγιναν κατά της εκλογής του. Μετά από κάποιες ώρες έστειλε ένα πιο επεξεργασμένο και ενωτικό μήνυμα.
Επίσης έκανε δηλώσεις υπέρ της αντιπάλου του Χίλαρυ Κλίντον. Μετριοπαθείς δηλώσεις υπήρχαν και μετά τη συνάντηση του με τον απερχόμενο Πρόεδρο Ομπάμα.
Στο ίδιο πλαίσιο οι πολιτικοί του αντίπαλοι έριξαν τους τόνους λέγοντας ότι ο Τράμπ πρέπει να έχει την ευκαιρία του να κυβερνήσει και να κριθεί από τα έργα του.
Η Αμερική προσπαθεί να ισορροπήσει και να εξασφαλίσει μια ομαλή μετάβαση και κυβερνησιμότητα. Στις δηλώσεις και τα πρόσωπα των δύο διαφορετικών Τράμπ όμως μπορούμε να δούμε την σημερινή αγωνία της Αμερικής.
Υπάρχει πολύς κόσμος που θεωρεί ότι ο Τράμπ είναι ακατάλληλος να κυβερνήσει. Είτε λόγω της εκκεντρικής του ιδιοσυγκρασίας, είτε λόγω της μισαλλοδοξίας που εμπνέει ο λόγος του και κάποιες απόψεις του, είτε λόγω του απρόβλεπτου χαρακτήρα του. Η κυβερνησιμότητα απαιτεί σταθερότητα χαρακτήρα και ψυχραιμία.
Από την άλλη υπάρχει κόσμος που εξέλεξε τον Τράμπ επειδή θέλκτηκε από αυτά ακριβώς τα προκλητικά στοιχεία του χαρακτήρα του. Θέλει τα λόγια του να γίνουν πράξη. Και ο Τράμπ στήριξε την αναγνωρισιμότητα στις προκλητικές υποσχέσεις του.
Η Αμερική είναι ένα τεράστιο κράτος με θεσμούς. Με μηχανισμούς και κανόνες.
Έχει δικαιοσύνη. Δικαστικό πραγματικά ανεξάρτητο του οποίου οι αποφάσεις γίνονται σεβαστές έναντι όλων. Έχει την Γερουσία που περιορίζει τον έλεγχο του Προέδρου και η λειτουργία της βασίζεται στη συναίνεση.
Έχει ακόμα χαραγμένους κανόνες στην εξωτερική της πολιτική. Στην οικονομία της. Σε βασικές αρχές της κουλτούρας της αμερικάνικης κοινωνίας.
Το ερώτημα είναι αν το πλέγμα των πολιτικών και πολιτειακών θεσμών της Αμερικής μπορεί να εξισορροπήσει τον Τράμπ που έγινε πλανητάρχης με το προκλητικό εγώ του, ώστε να τον εξαναγκάσει να συμπεριφερθεί πιο επαγγελματικά στη διαχείριση της εξουσίας.
Σεβόμενος τους συσχετισμούς του κράτους και των διαχρονικών στοιχείων της πολιτικής των Η.Π.Α. στο εσωτερικό και στο εξωτερικό τους. Υπάρχει μια 5ετια μπροστά.
Η συμπεριφορά του Τράμπ ως Προέδρου των Η.Π.Α. αναγκαστικά θα ισορροπήσει μεταξύ των συσχετισμών που διαμορφώνουν οι θεσμοί στην άσκηση της κυβερνητικής πολιτικής. Η άσκηση της πολιτικής στην Αμερική βασιζόταν και θα εξακολουθήσει να βασίζεται στη συναίνεση.
Είναι έτσι δομημένη η άσκηση της νομοθετικής εξουσίας και στεγανός ο ρόλος της δικαστικής εξουσίας.
Ο εκρηκτικός χαρακτήρας του Τράμπ θα εκδηλωθεί κάποιες φορές αλλά στο τέλος θα γίνει αντιληπτό ότι δεν βοηθά στη διαχείριση της εξουσίας.
Είναι πιο απλό να ασκείς εκλογική επιρροή με κάποιες ατάκες ή τοποθετήσεις κερδίζοντας ψήφους αλλά πολύ πιο σύνθετο να κυβερνάς μια αχανή και ισχυρή χώρα με πολλούς πόλους εξουσίας.
Ο εξτρεμισμός του Τράμπ θα τιθασσευτεί. Από την πολυπλοκότητα της άσκησης εξουσίας στην παγκόσμια σκακιέρα αλλά και στο εσωτερικό των Η.Π.Α. Απαιτούνται ισορροπίες και συναινέσεις.
Ο χαρακτήρας του Τράμπ δεν θα αλλάξει. Θα αναγκαστεί όμως να αυτοπεριοριστεί αλλιώς η κυβερνησιμότητα θα είναι αναποτελεσματική.
Οι ίδιοι οι θεσμοί της Αμερικής, αν χρειαστεί, θα δείξουν στον Πρόεδρο των Η.Π.Α. τα όρια που πρέπει να τύχουν σεβασμού και αποδοχής από όλους. Και από τον ίδιο τον Πρόεδρο της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου