H σημασία της συναινετικής διακυβέρνησης στην Αμερική

Η κυβερνησιμότητα στην Αμερική είναι θεσμικά σχεδιασμένη ώστε να περιορίζει την ισχύ της εξουσίας του εκάστοτε Προέδρου.

Το ίδιο όμως συμβαίνει με την κουλτούρα της διακυβέρνησης. Στηρίζεται στις συναινέσεις μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων για τα μεγάλα ζητήματα.

Παράδειγμα λειτουργίας συναινετικών θεσμών. Υπάρχουν πολιτείες στην Αμερική όπου ο Πρόεδρος για οποιοδήποτε κόμμα ψηφίζεται από τους κατοίκους όλης της πολιτείας και όχι μόνο του κόμματος του.

Παράδειγμα κουλτούρας. Ο εκάστοτε Πρόεδρος της Αμερικής ανεξάρτητα με ποιο κόμμα εξελέχθη, τοποθετεί ως Υπουργούς και ανώτατους αξιωματούχους, πολιτικούς ή προσωπικότητες και από το αντίπαλο κόμμα.

Παράδειγμα διακυβέρνησης. Το Obamacare.
Αν και ο απελθών Πρόεδρος των ΗΠΑ μπορούσε να το θεσπίσει άμεσα, καθυστέρησε ώστε μέσα από τις πολιτικές ζυμώσεις να πετύχει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αποδοχή και από το σώμα των Ρεπουμπλικάνων. 

Η γραφειοκρατία του Αμερικάνικου ομοσπονδιακού κράτους εξάλλου έχει συνείδηση του αυτόνομου ρόλου της και αποτελεί έναν διακριτό πόλο διακυβέρνησης μέσα στο κράτος ανεξαρτήτως Προέδρου.

Οι μεγάλες συναινέσεις που απαιτούνται για σημαντικές μεταρρυθμίσεις στο Κογκρέσο επίσης αποτελεί παράδειγμα ανάγκης συναινέσεων και ανάχωμα στην αρχή του ενός.

Οι αμερικάνικες αρχές πληροφοριών έχουν επίσης συνέπεια στις πολιτικές που ακολουθούν, ανεξαρτήτως του εκάστοτε Προέδρου.

Η πραγματικά ανεξάρτητη δικαστική εξουσία στην Αμερική εξάλλου αποτελεί εγγύηση ότι κανείς, ούτε ο Πρόεδρος, είναι υπεράνω του Νόμου και του Συντάγματος.

Η κυβερνησιμότητα της Αμερικής ωστόσο στην εποχή του Τράμπ φαίνεται ότι δεν θα έχει αυτά τα χαρακτηριστικά. Θα είναι λιγότερο πλουραλιστική με το στίγμα ενός ιδίως ανθρώπου.

Επίσης θα διαπνέεται από άγνοια πρωτοκόλλων και informalism. Θα γίνεται και μέσα από τα τουίτ του Προέδρου των ΗΠΑ που εκφράζοντας τις προσωπικές του ιδέες και όχι τους κανόνες του κράτους μπορεί να ξεσηκώνει διπλωματικά την Κίνα όπως ήδη συνέβη για τη Νότια Σινική.

Οι δηλώσεις των Κινεζικών αρχών αναφέρθηκαν στο πρόσωπο του Προέδρου εξατομικευμένα.

Ο Ντόναλντ Τράμπ είναι ο πρώτος Αμερικάνος Πρόεδρος που κινητοποίησε άμεσα εκατομμύρια κόσμου σε όλες τις πολιτείες των ΗΠΑ για να διαδηλώσουν από την πρώτη ημέρα άσκησης των καθηκόντων του. 

Είναι επίσης ο πρώτος Πρόεδρος με τόσο χαμηλά ποσοστά αποδοχής κατά την έναρξη των καθηκόντων του. 

Ο διευθυντής της CIA πρόσφατα δήλωσε ότι ο Τράμπ πρέπει να προσέχει τι λέει δημοσίως για την Ρωσία αισθανόμενος εθνική απειλή. Το σύστημα της CIA εκφράζει ένα κόσμο που έρχεται πριν τον Τράμπ και σχεδιάζει και μετά από αυτόν. 

Ο προστατευτισμός του εμπορίου που στηρίζει σαν πρακτική ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τον οικονομικό φιλελευθερισμό που παραδοσιακά εξέφραζε η Αμερική θεσμικά και πολιτικά.

Η Κίνα μέσα από την κρατική ελεγχόμενη εφημερίδα της ανέφερε ότι στην περίπτωση που ξεσπάσει εμπορικός πόλεμος μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας, θα υπάρξουν συνέπειες και για τις δύο χώρες ενώ στο τέλος δε θα νικήσει κανένας. Οι απώλειες όμως θα είναι ευρύτερες. 

Η υπαναχώρηση από την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής θα δημιουργήσει διεθνείς ανησυχίες και ασυνέχειες αντί της οικουμενικής συναίνεσης που είχε πετύχει. 

Ο περιορισμός των συναινέσεων, στο εσωτερικό αλλά και την εξωτερική πολιτική της Αμερικής δεν είχε σχεδιαστεί ούτε αναμενόταν ως πρακτική.

Συντελεστές του Ρεπουμπλικανικού κόμματος που έχει συνέχεια και διάρκεια και μετά την εποχή του Τράμπ, ίσως ενεργοποιηθούν για να ισορροπήσουν καταστάσεις. 

Η κουλτούρα των θεσμών είναι άγνωστο πως θα αλληλεπιδράσει με μια Προεδρία με προσωποπαγή χαρακτηριστικά.

Η παράκαμψη των συναινέσεων είναι κάτι που δεν λειτουργεί μακροπρόθεσμα σε μεγάλα συστήματα όπως αυτό της Αμερικής.

Οι εσωτερικές της ισορροπίες είναι αναγκαίες για την λειτουργία της ενώ επικίνδυνες ταλαντώσεις στην εξωτερική της πολιτική έχουν διεθνή αντίκτυπο. Η ανάσχεση της οικονομικής της δραστηριότητας ακόμα και λόγω αβεβαιότητας επίσης.

Δεν είναι τόμπολα αλλά συνδέονται.