1,2,3 πολλές Αριστερές

Η αριστερά της ευθύνης. Η αριστερά της ανατροπής.
Η αριστερά της συμφωνίας. Η αριστερά της ρήξης.

Η αριστερά του ευρώ.
Η αριστερά της δραχμής.

Η αριστερά που τα βρήκε με τους εταίρους.
Η αριστερά που ξεπουλήθηκε στους δανειστές.

Η αντιμνημονιακή αριστερά που θα εφαρμόσει μνημόνια.

Η αριστερά που διαπραγματεύεται 4 μήνες στο χείλος του γκρεμού για να μην εφαρμόσει μνημόνια αλλά λαϊκίζει.

Με σχέδιο;

Άλλοι λεν χωρίς σχέδιο. Πρόχειρα.
Άλλοι λεν με σχέδιο που δεν τους αρέσει γιατί μας οδηγεί στα βράχια.
Άλλοι λεν με σχέδιο που επίσης δεν τους αρέσει γιατί δεν μας οδηγεί στα βράχια αλλά στην υποταγή.

Η αριστερά των εξεταστικών του χρέους αλλά και των εξεταστικών απέναντι στα ίδια τα προτεινόμενα στελέχη της για την ΕΡΤ.

Η αριστερά της δημοκρατίας που όμως αρχίζει να ακκίζεται με τις ανακρίσεις ειδικού τύπου όταν γίνονται εναντίον των άλλων ή των μπάτσων ή ακόμα και των δικών μας που δεν γουστάρουμε.

Η αριστερά που διαδηλώνει για το ιερό δικαίωμα της κατάληψης 10 ανθρώπων που ακυρώνουν την λειτουργία του μεγαλύτερου πανεπιστημίου της χώρας αλλά πρέπει να παρακολουθεί αμέτοχη αφού η αριστερά δεν επεμβαίνει αλλιώς δεν είναι αριστερά.

Μπορούμε να συνεχίσουμε να γράφουμε για τις άπειρες μορφές και εκδοχές της αριστεράς όπως την θέλει ή την φαντάζεται ο καθένας. Αριστερός ή μη.

Άλλωστε η έννοια του αριστερού έγινε σύνθημα κι αυτή.

Και σύμφωνα με τα κριτήρια των ίδιων των αριστερών άλλοι θεωρούνται αριστεροί και άλλοι όχι αριστεροί. Ή λίγο αριστεροί. Ή ύποπτα αριστεροί.

Ο Σταθάκης για παράδειγμα. Υπουργός Ανάπτυξης. 30 χρόνια στην αριστερά αλλά δεν θεωρείται αριστερός.

Άλλους δεν τους δέχεται η αριστερά στην αριστερά αφού δεν ήταν μαζί της από παλιά. Άλλους τους δέχεται όμως όπως την Πρόεδρο της Βουλής που ήρθε μόλις πριν 3 χρόνια στις τάξεις της αλλά τα χώνει με παλμό.

Ποια αριστερά λοιπόν;
Υπάρχουν πολλές αριστερές.
Πάρα πολλές.

Την ώρα που γράφεται η συμφωνία που πολιτικά θα ανακοινωθεί όταν ξεκαθαρίσουν εντελώς και κάποια αμφισβητούμενα σημεία τις επόμενες ημέρες, κάποια αριστερά θα είναι στα κάγκελα, κάποια άλλη θα ζητά εξηγήσεις και θα φωνάζει, κάποια άλλη αριστερά θα ανακουφίζεται κ.ο.κ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ εγκολπώνει όλες τις αριστερές τάσεις και απόψεις. Έχει στις τάξεις του και στην κυβέρνηση του τα περισσότερα στελέχη της αριστεράς στην Ελλάδα. 

Στους Υπουργούς του, στην Κοινοβουλευτική του ομάδα, στην Κεντρική Επιτροπή του, στην Πολιτική του Γραμματεία, στο κόμμα, στα μέλη του. Αυτή είναι η αριστερά κατά κύριο λόγο στην Ελλάδα. Και βέβαια ήταν και παραμένει μικρή ποσοστιαία στο σύνολο του πληθυσμού. Αυτό δεν είναι κακό είναι όμως πραγματικότητα. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως πλέον είναι κυβέρνηση των Ελλήνων. Και είναι κυβέρνηση επειδή ανοίχτηκε πέρα από την αριστερά. Και είναι καλό να παραμείνει κυβέρνηση των Ελλήνων εφόσον καταφέρει κάτι καλύτερο από τους προηγούμενους. Αυτό θα είναι το μέτρο για τους Έλληνες και την χώρα συνολικά.

Κανένα αριστερόμετρο δεν θα μπει στη διαδικασία κρίσης του μέσου Έλληνα για τι κατάφερε η χώρα σε σχέση με το Μάρξ και τον σοσιαλισμό. Δεν τον ενδιαφέρει και δεν είναι αυτό το πρόβλημα του.

Η έννοια της αριστεράς είναι πλέον κουρασμένη από τις τόσες ερμηνείες γι αυτήν. Ούτε χρειάζονται τόσοι αριστεροί προσδιορισμοί. Για όποιον είναι σημάδι τιμής άλλωστε η αριστερή ιδεολογία έχει 1000 τρόπους να το εκφράσει. Εντός και εκτός κομμάτων, εντός και εκτός κινημάτων, σαν τρόπο ζωής, έκφρασης και πολιτικοποιημένης συμπεριφοράς καθημερινά. 

Η αριστερά θα υπερβεί τον εαυτό της και θα πετύχει ιστορικά αν ανοιχτεί σε όλες τις υγιείς δυνάμεις και τους άξιους ανθρώπους της χώρας, τελείως ακομμάτιστα και ακομπλεξάριστα, αν αδιαφορήσει για τα ρουσφέτια και αν συζητήσει με όλους αυτούς που πραγματικά επιζητούν τις μεταρρυθμίσεις και αλλαγές που έχει ανάγκη ο τόπος.

Και αν αρχίσει να μιλά λιγότερο γι αυτήν και περισσότερο για τα προβλήματα που έχει να επιλύσει. Είναι αμέτρητα και αυτό πρέπει να είναι το πεδίο των μαχών της.